Kim jest ten Melchisedek?

William Branham.

Przeczytaj cały rachunek w...
Kim jest ten Melchisedek?

Hebrajczyków 7:1-3,
1 Ten to Melchisedek, król Salemu, kapłan Boga Najwyższego, który wyszedł na spotkanie Abrahama, gdy wracał po rozgromieniu królów, pobłogosławił mu,
2 Abraham zaś dał mu dziesięcinę ze wszystkiego. Imię jego znaczy najpierw król sprawiedliwości, następnie zaś król Salemu, to jest król pokoju.
3 Bez ojca, bez matki, bez rodowodu, nie mający ani początku dni, ani końca życia, lecz podobny do Syna Bożego, pozostaje kapłanem na zawsze.

Pomyślcie o tej wielkiej osobie, jak wielki ten człowiek musiał być! A teraz powstaje pytanie: „Kim jest ten człowiek?” Teologowie mieli różne pomysły. Ale od czasu otwarcia siedmiu pieczęci, tej księgi, która była dla nas tajemnicza… Według Objawienia 10, 1-7 wszystkie te tajemnice, zapisane w tej księdze, które były zakryte poprzez te wszystkie wieki reformatorów, powinny zostać wywiedzione na jaśnię przez anioła ostatniego okresu Kościoła. Ilu z was wie, że to prawda?[Zgromadzeni mówią: amen - uw. wyd.] Tak jest, one miały być ujawnione. Wszystkie tajemnice tej tajemniczej księgi mają być objawione posłańcowi tego okresu laodycejskiego. Widząc, że jest wiele dyskusji na temat tej osoby i tego zagadnienia, myślę, że wypada nam zająć się tym, aby przekonać się, kto to jest. Istnieje kilka szkół na temat jego osoby.

Jedna z tych szkół utrzymuje: „To jest tylko legenda. W rzeczywistości nie było takiej osoby”. Inni natomiast mówią, że to było kapłaństwo, kapłaństwo Melchisedeka. To jest pogląd bliższy prawdy niż ten pierwszy, dlatego że oni mówią, iż to było kapłaństwo. I tak jednak nie może być, gdyż 4 werset mówi, że on był osobą, człowiekiem. Aby więc być osobą, musiał posiadać osobowość, być człowiekiem. Nie chodziło więc o jakąś instytucję, jakiś porządek, lecz o osobę. On nie mógł być więc tylko porządkiem kapłańskim, nie był też legendą. Był on osobą.

A ta osoba jest wieczna. Jeśli zauważyliście, nie miał on ani ojca, ani matki. Nie miał czasu swojego początku ani czasu swojego końca. Kimkolwiek on był, on żyje jeszcze dziś, gdyż Biblia mówi tutaj, że był on „bez ojca, bez matki, nie mający ani początku dni, ani końca życia”. Musiała to więc być osoba wieczna. Czy tak? [Zgromadzeni mówią: amen - uw. wyd.]Wieczna osoba! W takim razie mogła to być tylko jedna Osoba, a mianowicie Bóg, ponieważ On jest tym jedynym, który jest wieczny. Bóg! Chciałbym, abyście przeczytali sobie kiedyś z 1 Listu do Tymoteusza, 6 rozdziału wersety 15 i 16. Twierdzę, że był to Bóg, ponieważ On jest jedyną Osobą nieśmiertelną. Bóg, który przemienił się w osobę: oto, kim on był. „Bez ojca, bez matki, nie mający ani początku dni, ani końca życia”.

Wiemy o tym, że wielu ludzi uczy, iż w Bogu są trzy osobowości. Nie można jednak być osobowością nie będąc osobą. Potrzeba osoby, aby mieć osobowość. Kilka tygodni temu przyszedł do mojego domu kaznodzieja baptystyczny. Przedtem zadzwonił do mnie i powiedział: - Kiedyś, jak będziesz miał czas, chciałbym wyprostować twoje przekonanie odnośnie Bóstwa. - Teraz mam czas, ponieważ chcę mieć wyprostowane przekonania i gotów jestem odłożyć na bok wszystko inne, aby to zrobić - odpowiedziałem. On przyszedł i powiedział: - Bracie Branham, ty uczysz, że jest tylko jeden Bóg. - Tak jest. - No, ja wierzę, że jest jeden Bóg, ale jeden Bóg w trzech osobach. - Jak? Proszę to powtórzyć. - Jeden Bóg w trzech osobach. - Gdzie ty chodziłeś do szkoły? - zapytałem. Widzicie? On wymienił jakąś wyższą uczelnię biblijną. Powiedziałem mu: - Nie mogę temu wierzyć. Nie możesz być osobą nie będąc osobowością. A jeśli jesteś osobowością, to jesteś osobowością samą w sobie, jesteś więc oddzielną, indywidualną istotą. - No tak, nawet teologowie nie potrafią tego wyjaśnić - odparł. - To następuje przez objawienie - odrzekłem. - Ja nie mogę zaakceptować objawienia - odpowiedział. - W takim razie nie ma sposobu, w jaki Bóg mógłby do ciebie dotrzeć, ponieważ „te rzeczy są zakryte przed mądrymi i zarozumiałymi, a objawione zostają niemowlątkom, które to zaakceptują i będą się tego uczyć”. W ten sposób odbierasz Bogu możliwość dotarcia do ciebie, zamykasz się przed Nim. - Objawiłeś, objawienie. Cała Biblia jest objawieniem Bożym. Cały Kościół zbudowany jest na objawieniu Bożym. Nie ma innego sposobu poznania Boga, jak tylko przez objawienie. „Komu Syn zechce Go objawić”. Objawienie. Wszystko jest zawarte w objawieniu. Zatem nie akceptowanie objawienia czyni z człowieka oziębłego teologa, dla którego nie ma nadziei.

Stwierdzamy więc, że ta osoba była „bez ojca, bez matki, nie mająca ani początku dni, ani końca życia”. Był to Bóg „en morphe”. Ten wyraz, pochodzący z języka greckiego, oznacza „zmienić”. On przemienia samego siebie z jednej osoby w… Jedna osoba. Znaczenie tego greckiego wyrazu wywodzi się z sztuki teatralnej, kiedy jedna osoba zmienia maskę, aby następnie przedstawiać inną postać. Podobna rzecz miała miejsce niedawno w szkole. Zanim Rebeka ukończyła naukę, szkoła wystawiła pewną sztukę Szekspira i wtedy pewien młody człowiek musiał przebierać się kilka razy, ponieważ grał dwie albo trzy różne role, jednak była to ciągle ta sama osoba. Kiedy wystąpił raz, był w roli łotra, a później znowu w innej roli. Grecki wyraz „en morphe” oznacza właśnie „zmianę maski”.

To właśnie uczynił Bóg. Jest to cały czas ten sam Bóg. Bóg w postaci Ojca, Ducha, słupa ognistego. Ten sam Bóg stał się ciałem i zamieszkał między nami, en morphe, przyjąwszy na siebie inną postać, aby mógł być widziany. A teraz ten sam Bóg jest Duchem Świętym. Ojciec, Syn, Duch święty, nie trzej Bogowie, lecz trzy urzędy, trzy postacie tego samego, jedynego Boga. Biblia mówi, że jest jeden Bóg, nie trzech. Ale oni nie mogą… Nie można tego skorygować i mieć trzech Bogów. Żydowi nigdy nie zdołacie tego sprzedać. O tym was zapewniam. On wie lepiej, wie, że jest jeden Bóg.

Zauważcie, jak rzeźba może zostać ukryta, można na nią narzucić zasłonę. To właśnie zrobił Bóg dla tego okresu. To było zakryte. Wszystkie te rzeczy były zakryte i miały zostać objawione w tym wieku. Biblia mówi, że one zostaną objawione w czasach ostatecznych. Podobnie jak rzeźbiarz ukrywa swoje dzieło pod zasłoną, aż do chwili, kiedy zdejmuje tę maskę i wtedy dopiero staje się ono widoczne. Taka właśnie była Biblia. Było to dzieło Boże zasłonięte. Było to zakryte od założenia świata, siedmiokrotna tajemnica. A Bóg obiecał, że w tym dniu, w okresie zboru laodycejskiego zdejmie maskę z całej tej rzeczy, abyśmy mogli ją zobaczyć. Jaka to chwalebna sprawa!

Bóg „en morphe”, ukryty w słupie ognistym. Bóg „en morphe” w człowieku zwanym Jezus. Bóg „en morphe” w swoim Kościele. Bóg nad nami, Bóg z nami, Bóg w nas. Bóg zniżający się coraz bliżej do nas. Tam w górze był On święty i nikt nie mógł Go dotknąć. Przebywał na górze i nawet zwierzę, jeśli dotknęło tej góry, musiało umrzeć. A potem Bóg zstąpił i zmienił swój namiot. Przyszedł, aby zamieszkać między nami, stać się jednym z nas. „Dotykaliśmy Go” - mówi Biblia. 1 Tymoteusza 3, 16 mówi: „Bezsprzecznie wielka jest tajemnica pobożności: Bóg, który objawił się w ciele”, „Jego się ręce nasze dotykały”. Bóg spożywał pokarm, pił wodę, spał, płakał. Był jednym z nas. Wspaniałe, przepowiedziane obrazami biblijnymi. To był Bóg nad nami, następnie Bóg z nami, teraz zaś Bóg w nas - Duch święty. Nie trzecia osoba. Ta sama Osoba!

Bóg zstąpił i stał się ciałem i umarł śmiercią w Chrystusie, aby przez to oczyścić Kościół, by mógł w nim zamieszkać celem społeczności z ludźmi. Właśnie w tym celu został także stworzony pierwszy człowiek: do społeczności z Bogiem. Bóg mieszka sam, z Cherubami. Zauważcie teraz, On uczynił człowieka, a człowiek upadł. Dlatego On zstąpił i odkupił człowieka, ponieważ Bóg lubi być uwielbiany. Sam wyraz „bóg” oznacza „przedmiot uwielbienia”. Także i to, co przychodzi pomiędzy nas, jako słup ognisty, jako coś, co przeobraża nasze serca, jest to ten sam Bóg, który powiedział: „Niech stanie się światłość”, i stała się światłość. On jest ten sam wczoraj, dziś i na wieki.

Tak więc na początku Bóg mieszkał sam, ze swoimi atrybutami, jak o tym mówiłem dzisiejszego poranka. To są Jego myśli. Nie było niczego, tylko sam Bóg, ale On miał pewne myśli. Podobnie jak wielki architekt potrafi usiąść i wyrysować w swoich myślach to, co zamierza zbudować. Otóż on nie może niczego stworzyć. Może tylko wziąć pewne rzeczy stworzone i nadać im inną postać, gdyż jedynym, kto potrafi stwarzać, jest Bóg. Ale on ma pewne myśli na temat tego, co zamierza uczynić. To są jego myśli, jego zamiary. Najpierw jest to myślą, a kiedy on to wypowie, staje się to słowem. A słowo jest… Myśl wypowiedziana staje się słowem. Wyrażona myśl jest słowem, ale najpierw musi być myśl. Są więc pewne Boże cechy, Jego atrybuty. Potem one stają się myślą, a następnie słowem.

Zauważcie, że ci, którzy dziś mają życie wieczne, byli z Nim i w Nim, w Jego myślach zanim jeszcze istnieli aniołowie, gwiazdy, Cheruby lub cokolwiek innego. To jest wieczne. Jeśli więc posiadasz życie wieczne, to istniałeś zawsze. Nie było cię tutaj, lecz byłeś w postaci, jaką nieskończony Bóg.... Gdyby On bowiem nie był nieskończony, nie byłby Bogiem. Bóg musi być nieskończony. My jesteśmy skończonymi, On jest nieskończony. On jest wszechobecny, wszechwiedzący i wszechmocny. Gdyby nie był, nie mógłby być Bogiem. Wie o wszystkich rzeczach na wszystkich miejscach, ponieważ jest wszechobecny. Wszechwiedza czyni Go wszechobecnym. On jest istotą. Nie jest czymś jak wiatr, lecz jest istotą. Mieszka w domu. Lecz będąc wszechwiedzącym, wiedząc wszystko, jest wszechobecny, wie bowiem o wszystkim, co się dzieje. Żadna mucha nie może mrugnąć okiem, aby On o tym nie wiedział. On wiedział jeszcze przed powstaniem świata, ile razy ona zmruży oczy i ile będzie miała tłuszczu. Zanim powstał świat. To jest nieskończoność. Nie potrafimy tego pojąć w swoich umysłach, lecz to jest Bóg. Nieskończony Bóg!

Przeczytaj cały rachunek w...
Kim jest ten Melchisedek?

A urodzi syna, i nazowiesz imię jego Jezus; albowiem on zbawi lud swój od grzechów ich.

A to się wszystko stało, aby się wypełniło, co powiedziano od Pana przez proroka, mówiącego:

Oto panna będzie brzemienna i porodzi syna, a nazowią imię jego Emanuel, co się wykłada: Bóg z nami.

Mateusza 1:21-23