Widzenie na wyspie Patmos.
Jan na wyspie Patmos.
William Branham.Przeczytaj cały rachunek w...
Widzenie na wyspie Patmos.Objawienie 1:9,10.
„Ja, Jan, brat wasz i uczestnik w ucisku i w Królestwie, i w cierpliwym wytrwaniu przy Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu zwiastowania Słowa Bożego i świadczenia o Jezusie Chrystusie. W dzień Pański popadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby.”Ten szereg wizji Objawienia Osoby Jezusa Chrystusa był dany Janowi, kiedy został zesłany na wyspę Patmos. Ta mała wyspa leży trzydzieści mil od wybrzeży Małej Azji, w Morzu Egejskim. Ze względu na to, że była skalista i pełna węży, jaszczurek i skorpionów, nie miała wielkiego znaczenia gospodarczego, była więc używana przez Rzymskie imperium jako kolonia karna, gdzie umieszczano okrutnych zbrodniarzy, więźniów politycznych itd.
Zauważcie, że Jan zwraca się do chrześcijan jako brat w ucisku. Było to w owym czasie, kiedy wczesny kościół przechodził przez wielkie prześladowania. Nie tylko, że wszędzie mówiono przeciw ich religii, lecz ludzie byli nawet więzieni i zabijani. Jan, podobnie jak mnóstwo innych, ponosił karę więzienia z powodu Słowa Bożego i świadectwa o Jezusie Chrystusie. Kiedy go pojmali, daremnie próbowali go zabić, gotując go dwadzieścia cztery godziny w oleju. Wściekli i bezsilni urzędnicy zesłali go potem jako czarownika na wyspę Patmos. Ale Bóg był z nim, i został zachowany przy życiu. Jan opuścił wyspę i powrócił do Efezu, gdzie znowu kontynuował swoją, służbę pastora, aż do dnia swojej śmierci.
Siedmioraka Chwała Jego Osoby.
Objawienie 1:14-16,
„Głowa zaś Jego i włosy były lśniące jak śnieżnobiała wełna, a oczy jego jak płomień ognisty. A nogi jego podobne do mosiądzu w piecu rozżarzonego, głos zaś Jego jakby szum wielu wód. W prawej dłoni swojej trzymał siedem gwiazd, a z ust jego wychodził obosieczny ostry miecz, a oblicze Jego jaśniało jak słońce w pełnym swoim blasku„.Jak głęboko wzruszające i inspirujące musiało być zjawienie się Jezusa Janowi, który był na wygnaniu z powodu Słowa, a oto Żyjące SŁOWO stało obecnie przed nim. Jaka to podająca wyjaśnienie wizja, bowiem każda opisana właściwość ma swoje znaczenie. O, jakie to objawienie Jego chwalebnej Istoty.
1. Jego Włosy Białe Jak śnieg.
Jan zauważył najpierw biel Jego włosów, i czyni o tym wzmiankę. One były białe i lśniły się jako śnieg. Nie było to spowodowane Jego wiekiem. O, nie. Ta lśniąca biel włosów nie wskazywała na wiek, lecz na doświadczenie, dojrzałość i mądrość. Ten Wiekuisty nie starzeje się. Czym jest dla Boga czas? Czas znaczy dla Boga niewiele, lecz mądrość znaczy wiele. Jest to właśnie tak, jak w wypadku Salomona, który gorąco wołał do Boga o mądrość, aby mógł sądzić lud izraelski. Obecnie przychodzi On, Sędzia całej ziemi. ON będzie ukoronowany mądrością. Oto, co oznacza biel i lśniące włosy.
On był Sędzią, który otworzył Księgi i na ich podstawie sądził. Daniel widział Go przychodzącego na obłokach. To jest dokładnie to, co widział Jan. Oni obaj widzieli Go dokładnie tak samo. Oni widzieli Sędziego z pasem sędziowskim na swoich ramionach, stojącego tam, czystego i świętego, pełnego mądrości, posiadającego wszelkie kwalifikacje do tego, aby sądzić świat w sprawiedliwości. Alleluja!
2. Jego Oczy Jako Ogień.
Pomyślcie o tym. Te oczy, które były niegdyś zamglone łzami smutku i współczucia, te oczy, które pełne współczucia płakały nad grobem Łazarza. Te oczy, które nie patrzyły na zło tych morderców, którzy Go powiesili na krzyżu, ale On zawołał żałośnie: „Ojcze, przebacz im”. Obecnie te oczy są płomieniem ognia, te Oczy Sędziego, Który odda zapłatę tym, którzy Go odrzucili. Z wszystkich ludzkich emocji, które ON najwięcej przejawiał, kiedy się pojawił jako Syn Człowieczy, był najczęstszą płacz. Jednakowoż za tym płaczem i żalem ciągle był Bóg. Te same oczy widziały wizje. One patrzyły głęboko do wnętrza ludzkich serc, czytały ich myśli i rozpoznawały ich różnorodne drogi. Był to Bóg, pałający naturalnymi oczyma, Który wołał do tych, którzy Go nie poznali, kim On był: „Jeżeli nie wierzycie, że Jam jest, pomrzecie w waszych grzechach.” Jan 8, 24. „Jeżeli nie czynię spraw Mego Ojca, to mi nie wierzcie. Jeżeli je jednak czynię (sprawy Mego Ojca), chociaż mi nie wierzycie, wierzcie tym uczynkom...” Jan 10,37-38. Podobnie jako Jeremiasz w dawnych czasach, on był „płaczącym” prorokiem, bowiem ludzie nie przyjmowali Słowa Bożego i odtrącali objawienie.
Te płonące ogniem oczy Sędziego rejestrują nawet teraz życie wszelkiego ciała. One przepatrują. całą ziemię, przechodzą tam i z powrotem, i nie ma niczego, o czym by On nie wiedział. ON zna pragnienia serca i co ma każdy w zamiarze czynić. Nie ma nic ukrytego, co by nie mogło być ujawnione, ponieważ wszystkie rzeczy są obnażone przed Tym, z Którym mamy do czynienia. Pomyślcie o tym, ON wie nawet to, o czym teraz myślicie.
Tak, On tam stoi jako Sędzia z płonącymi oczyma, aby wymierzyć sąd. Dzień łaski przeminął. O, niech by ludzie pokutowali i szukali Jego oblicza w sprawiedliwości, póki jeszcze jest czas, i znaleźli miejsce odpocznienia na Jego piersi, zanim ten świat zapłonie w ogniu.
3. Stopy Z Mosiądzu.
„A nogi jego podobne do mosiądzu w piecu rozżarzonego”. Mosiądz jest znany ze swej godnej zauważenia twardości. Nie znamy niczego, przez co moglibyśmy go uczynić miękkim. Lecz ten mosiądz, który charakteryzuje jego nogi, jest jeszcze o wiele więcej godny zauważenia dlatego, że wytrzymał doświadczenia w piecu ognistym, doświadczenia, przez które nie przeszedł nikt inny. To się dokładnie zgadza, ponieważ mosiądz świadczy o boskim sądzie, o sądzie, który Bóg wyrzekł i wypełnił. 4.Mojż. 21,8-9: „I rzekł Pan do Mojżesza: Zrób sobie węża i osadź go na drzewcu. I stanie się, że każdy ukąszony, który spojrzy na niego, będzie żył. I zrobił Mojżesz miedzianego węża, i osadził go na drzewcu. A jeśli wąż ukąsił człowieka, a ten spojrzał na miedzianego węża, pozostawał przy życiu„. Izrael zrzeszył. Grzech musiał zostać osądzony. Więc Bóg rozkazał Mojżeszowi, aby umieścił miedzianego węża na palu, a kto spojrzał na niego, został wybawiony z kary za swój grzech.
Lecz pewnego dnia te stopy z mosiądzu staną na ziemi. On stanie się Sędzią nad całą ziemią, i będzie sądził rodzaj ludzki w sprawiedliwości i doskonałości. Nie będzie możliwe ujść przed tym sądem. Nie można się wykręcić przed tym sądem. Nie będzie okoliczności łagodzących. Niesprawiedliwy zostanie ciągle niesprawiedliwym; plugawy będzie dalej plugawym. Ten Niezmieniający się nie zmieni się potem, bowiem On tego nigdy nie czynił i nigdy nie będzie czynił. Te stopy z mosiądzu zmiażdżą nieprzyjaciela. One zniszczą antychrysta, bestię i jej obraz, i wszystko co jest wstrętne i ohydne w jego oczach. On zniszczy systemy kościelne, które używały Jego Imię tylko do tego celu, aby skazić Jego olśniewający blask i zmiażdży je razem z antychrystem. Wszyscy złośnicy, ateiści, agnostycy i moderniści oraz liberałowie, wszyscy tam będą. Będzie tam śmierć, piekło i grób. Tak, one tam będą. Bowiem kiedy On przyjdzie, księgi zostaną otwarte. Będzie to wtedy, kiedy pojawi się letni kościół i pięć głupich panien. On oddzieli owce od kozłów. Kiedy On przyjdzie, obejmie Królestwo, ponieważ ono należy Jemu, a z Nim będą tysiące tysięcy - Jego Oblubienica, która przyjdzie, aby Mu służyć. Chwała! Rozchodzi się o „teraz, albo nigdy.” Pokutujcie, zanim będzie za późno. Powstańcie od umarłych i szukajcie Boga, abyście zostali napełnieni Jego Duchem, inaczej ominie was wieczne życie. Czyńcie to teraz, póki jest czas.
4. Jego Głos Był Jako Szum Wielu Wód.
Otóż, co przedstawiają wody? Słuchajcie o tym w Obj. 17,15: „...wody, które widziałeś, ... to są ludzie, zastępy, narody i języki”. Jego Głos był podobny do głosu mówiącego tłumu. Co to było? Jest to sąd, ponieważ to są głosy tego mnóstwa świadków, którzy przez Ducha świętego we wszystkich wiekach składali świadectwo dla Jezusa Chrystusa i głosili Jego ewangelię. Będzie to głos każdego człowieka, który wystąpi na sądzie przeciwko grzesznikowi, który nie przyjął ostrzeżenia. Głosy siedmiu posłańców będą słyszane głośno i wyraźnie. Ci wierni kaznodzieje, którzy głosili zbawiającą moc Jezusa i wodny chrzest w Imieniu Jezusa, którzy głosili napełnienie mocą Ducha świętego, którzy więcej dbali o Słowo, niż o swoje własne życie. Oni wszyscy byli głosem Jezusa Chrystusa przez Ducha świętego we wszystkich wiekach. Jan 17,20: „Nie proszę tylko o tych, lecz również o tych, którzy uwierzą we Mnie przez ich słowa”.
O, gdybyście to tylko mogli zobaczyć! Były to wody, które zniszczyły świat, lecz te same wody wyratowały Noego, a również całą ziemię dla Noego. Słuchajcie Jego Głosu, głosu Jego sług, kiedy oni wzywają do pokuty ku żywotowi.
5. W Jego Prawej Ręce Było Siedem Gwiazd.
„A w swojej prawej ręce trzymał siedem gwiazd.” Oczywiście, wiemy już z dwudziestego wiersza, czym właściwie jest tych siedem gwiazd. „A tajemnicą tych siedmiu gwiazd jest siedmiu aniołów (posłańców) do siedmiu kościołów”. Tutaj nie możemy popełnić żadnego błędu, ponieważ On nam to wyłożył. Tych siedem gwiazd to posłańcy następnych Siedmiu Wieków Kościoła. Oni nie zostali wymienieni imiennie. Są tylko podani jako siedmiu, dla każdego wieku jeden. Każdy z tych posłańców przyniósł poselstwo prawdy tym ludziom, od wieku Efeskiego aż do Laodycejskiego i nie zawiódł, ale trzymał się Słowa Bożego w tym określonym wieku. Każdy poszczególny trzymał się go. Oni byli wytrwali w swej wierności wobec oryginalnego światła. Ponieważ każdy wiek oddalał się od Boga, jego wierny posłaniec nawracał go z powrotem do Słowa. Ich moc pochodziła od Pana, inaczej by nie mogli wytrzymać tych nawałności. Oni byli bezpieczni w Jego opiece, bowiem nic nie mogło ich wyrwać z Jego ręki, ani odłączyć od miłości Bożej, ani choroba, ani niebezpieczeństwo, ani niedostatek, ani głód, ani miecz, ani życie lub śmierć. Oni byli całkowicie Jemu oddani i ukryci w Jego Wszechmocy. Oni się nie troszczyli, jakie prześladowania przyjdą na ich drodze. Boleść i pośmiewisko nie było niczym więcej niż pobudką, aby oddać Bogu cześć za to, że zaliczali się do godnych, aby cierpieć dla Niego. A z wdzięczności za Jego Zbawienie świecili światłem Jego Życia i odzwierciedlali Jego miłość, cierpliwość, cichość, powściągliwość, delikatność i wierność. A Bóg stał za nimi, potwierdzając ich przez cuda i znamiona. Oni zostali oskarżeni, że są fanatykami i świętoszkami. Oni byli spotwarzani i wyśmiewani przez organizacje, ale pozostali wierni Słowu.
A to pocieszenie nie jest tylko dla tych posłańców do siedmiu wieków kościoła. Każdy prawdziwy wierzący jest w Bożej ręce i może czerpać z Jego miłości i mocy i korzystać z pełni dobrodziejstw płynących z tego, czym Bóg jest dla wierzących. To, co Bóg dał posłańcowi, i jak On go błogosławi i używa, jest dla wszystkich wierzących przykładem Jego dobroci i opieki wobec WSZYSTKICH członków Jego ciała. Amen.
6. Obosieczny Miecz.
„A z ust Jego wychodzi ostry, obosieczny miecz”. Do Żyd. 4,12: „Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić zamiary i myśli serca”. Z Jego ust wychodzi ostry obosieczny miecz, którym jest SŁOWO BOŻE.
Otóż, Paweł powiedział, że Słowo przyszło zarówno w mocy, jak i przez głos. Głoszone Słowo demonstruje się w rzeczywistości samo. Jako płonący, rozcinający miecz przenika do sumienia ludzkiego, i jako skalpel chirurga, który wycina choroby i wypuszcza pojmanych na wolność. Gdziekolwiek szli pierwsi wierzący, „oni szli głosząc ewangelię (Słowo), a Bóg potwierdzał to Słowo przez towarzyszące znaki.” Chorzy byli uzdrowieni, diabli zostali wypędzeni, a oni mówili nowymi językami. To było Słowo w akcji. To Słowo nigdy nie zawiodło w ustach wierzących chrześcijan. A w tym ostatnim wieku, ono jest tutaj, mocniejsze i większe niż kiedykolwiek - w prawdziwej Oblubienicy Słowa. O, małe stadko, ty niewielka mniejszości, trzymaj się mocno Słowa, napełnij nim twoje usta i twoje serce, a pewnego dnia Bóg da wam królestwo.
7. Jego Oblicze Jako Słońce.
W Obj. 21,23: „A miasto nie potrzebuje ani słońca ani księżyca, aby mu świeciły; oświetla je bowiem chwała Boża, a lampą jego jest Baranek.” To jest Nowe Jeruzalem. Baranek będzie w tym mieście a z powodu Jego obecności nie będzie tam potrzebne światło. Słońce nie będzie tam wschodzić, ani świecić, bowiem On sam jest jego Słońcem i światłością. Te narody, które tam wejdą, będą chodzić w Jego światłości. Czy nie jesteście szczęśliwi, że ten dzień jest przed nami? Jan widział, jak ten dzień nadchodzi. Tak, przyjdź rychło, Panie Jezu!
Mal. 4,1-3: „Bo oto nadchodzi dzień, który pali jako piec. Wtedy wszyscy zuchwali i wszyscy, którzy czynili zło, staną się cierniem. I spali ich ten nadchodzący dzień, mówi Pan Zastępów - tak, że im nie pozostawi ani korzenia, ani gałązki. Ale dla was, którzy się boicie mojego imienia, wzejdzie słońce sprawiedliwości z uzdrowieniem na swoich skrzydłach. I będziecie wychodzić z podskakiwaniem, jak cielęta wychodzące z obory. I podepczecie bezbożnych tak, że będą prochem pod waszymi stopami w dniu, który Ja przygotowuję - mówi Pan Zastępów.” Tutaj znajduje się to ponownie. SŁOŃCE świeci w całej swojej mocy. O, Moc Syna Bożego świeci wpośród siedmiu złotych świeczników. Tam stoi On, Sędzia, Ten Który cierpiał i umarł za nas. On wziął gniew sądu Bożego na Siebie. On sam tłoczy kadź wina zapalczywego gniewu Bożego. Jak już cytowaliśmy, Jego głos jest dla grzesznika jak huk wodospadu, albo jak uderzanie fal śmierci do skalistego wybrzeża. Lecz dla świętych Jego Głos jest jako dźwięk słodko szemrzącego potoku, gdzie położyliście się, aby odpoczywać, zaspokojeni w Chrystusie. On świeci na nas Swoimi ciepłymi promieniami miłości i mówi: „Nie bój się, Jam Jest, Który Byłem, Który Jestem, Który ma przyjść, On Wszechmogący. Nie ma żadnego oprócz mnie. Jam jest Alfą i Omegą, WSZYSTKIM we wszystkim”. On jest Lilią w Dolinie, Jasną Poranną Gwiazdą. On jest dla mojej duszy najpiękniejszym spośród dziesięciu tysięcy. Tak, niebawem nastanie brzask tego wielkiego dnia i wzejdzie słońce sprawiedliwości a zdrowie będzie na Jego skrzydłach.
Przeczytaj cały rachunek w... Widzenie na wyspie Patmos.
Małżeństwo i rozwód.
