Kobieta przy studni.

Pearry Green.

Raz Bóg uczynił rzeczy w określony sposób, ponieważ On się nie zmienia (“...u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego”), Pismo Święte uczy, że można oczekiwać, że ponownie będzie działał w ten sam sposób. Jednak może on zrobić coś nowego, jak to uczynił, gdy wysłał proroka Noego, kiedy nazwał Abrahama, kiedy posłał Eliasza, kiedy posłał Jana Chrzciciela i kiedy posłał swego jedynego Syna, Jezusa Chrystusa. Było wielu ludzi, którzy za każdym razem znali Pismo Święte, którzy znali proroctwa, ale nie widzieli, co Bóg robi, ponieważ nie mieli duchowego wglądu, aby rozpoznać posłanego przez Boga człowieka. Jak widzieliśmy, nie ma innego sposobu na rozpoznanie człowieka posłanego przez Boga niż przez uczynki, które on wykonuje i czy Pisma o nim świadczą.

Nawet Paweł, który żył na ziemi, kiedy żył sam Jezus Chrystus i bez wątpienia słyszał o Jezusie, kiedy był tutaj, nie był przekonany, że Jezus Chrystus był prorokiem od Powtórzonego Prawa 18. Również Paweł nie uznał Jana Chrzciciela za prekursora Chrystusa. Paweł nie mógł wtedy postąpić jak uczniowie Jana, który, kiedy Jan odwrócił się i powiedział: „Oto Baranek Boży”, szedł za Jezusem od tego dnia. Ani Paweł nie rozpoznał Jezusa i nie poszedł za Nim, tak jak Piotr i Mateusz, celnik, kiedy zwrócił się do nich i powiedział: „Pójdź za Mną”. Paweł musiał mieć osobiste doświadczenie w drodze do Damaszku.

Arcykapłani, uczeni w piśmie i faryzeusze nie rozpoznali Mesjasza, chociaż pilnie Go szukali, Arcykapłan nie wierzył bowiem w twierdzącą odpowiedź Chrystusa na jego pytanie, czy On (Jezus) jest Synem Błogosławionego. Zamiast wierzyć Mu, kiedy powiedział „Ja jestem”, bluźnili i używali Jego słów przeciwko Niemu. Tak więc, kiedy Jezus wisiał na krzyżu, mógł na nich spojrzeć i powiedzieć: „Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą, co robią”. Gdyby wierzyli, że jest Synem Bożym, nie ukrzyżowaliby Go... i cały plan Zbawienia zostałby utracony. Chociaż dokonywał cudownych dzieł, widzieli Go tylko jako człowieka, syna cieśli. Przeoczyli dzieła i trzymali się swoich tradycji, zamiast przyznać, że to, czego nauczali ludzi, było złe.

Była tam mała nierządnica, kobieta z Samarii, wspomniana w czwartym rozdziale Księgi Jana. Tutaj Jan opowiada, jak Jezus usiadł na Jego uczniowie, czekając na swoich uczniów, którzy weszli do miasta, aby kupić żywność, kiedy przyszła, aby zaczerpnąć wody. Poprosił ją, aby przyniosła Mu drinka, a ich rozmowa przebiegała mniej więcej tak:

„Panie”, powiedziała, „to nie jest właściwe dla ciebie, Żyd, prosić mnie, Samarytanina, na drinka”.

„Gdybyś wiedział, do kogo mówisz, poprosiłbyś mnie o drinka” – odpowiedział.

Powiedziała: „Proszę pana, nie masz nawet z czego czerpać wody. Czy jesteś większy od naszego ojca Jakuba, który dał nam tę studnię?

„Pij z wody, którą Ja daję, a już nigdy więcej nie będziesz pragnąć” — powiedział Jezus.

Jej odpowiedź była natychmiastowa: „Proszę pana, daj mi tę wodę!” Gdy Jezus jej to powiedział, jej pragnienie było oczywiste; pragnienie i głód, których inni nie mieli, spełniając Jego słowa, „Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości; albowiem oni nasyceni będą.”

Wtedy rzekł do niej: „idź zawołaj męża swego.”

Wstydziła się. „Nie mam jednego,” odparła potulnie.

„Słusznie powiedziałaś” — rozległ się głos Boga, który rozeznał myśli w jej sercu, „Miałaś bowiem pięciu a ten, z którym teraz mieszkasz, nie jest twoim mężem”.

Otóż, spójrzcie na objawienie, które przyszło jej do serca, kiedy ona, wiedząc tylko trochę o Piśmie, powiedziała: „Panie, wiem, że prorocy mówią, że kiedy przyjdzie Mesjasz, powie nam to wszystko. Mówisz, że chociaż czcimy na tej górze, nadejdzie dzień, w którym tego nie zrobimy. Panie, widzę, aby być prorokiem”. Na to pobiegła do miasta, wołając: „Pójdźcie, oglądajcie człowieka, który mi powiedział wszystko, comkolwiek czyniła, nie tenci jest Chrystus?” Otrzymała więcej objawień, nic nie twierdząc, niż większość religijnych ludzi jej dzień. Jezus powiedział o nich, że ponieważ twierdzili, że mają Światło (i nie mogą rozpoznać Jego posługi), są ślepi.

Ile razy Jezus rozeznać myśli ludzi? Ile razy dostrzegał ich pytania i odpowiadał na nie, zanim zostały zadane. Czy nie był to atrybut Emmanuela, Boga z nami, Jehowy Zbawiciela w ciele? Czy nie był to „znak”, że Jezus Chrystus Zbawiciel świata był pośród nich? Jednak nie chcieli tego zaakceptować. Powiedział więc: „Jeżeli nie wierzycie w to, co mówię, wierzcie uczynkom, które czynię”. Tak jest dzisiaj, ponieważ On jest „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, tenże i na wieki.”

Uczono mnie tych rzeczy w szkółce niedzielnej przez większość mojego życia, ale po raz pierwszy kiedykolwiek widziałem taki atrybut Boga objawia był na spotkaniu w styczniu 1950 roku, w Sam Houston Coliseum w Houston w Teksasie. Młoda kobieta przyszła do przodu należy modlił się. Brata Branham zwrócił się do niej i powiedział: „Zanim się za ciebie pomodlę, musisz wyznać swój grzech”. Protestowała, że jest prawą kobietą; ale on powiedział: „Byłaś niewierna swemu mężowi”. Jej mąż siedział w tym czasie w zborze. Zauważyłem zamieszanie w jednym kierunku i odwróciła się i zobaczyła. Jej mąż szedł do ołtarza, kierując się na peron, aby powstrzymać Brata Branhama przed oskarżeniem żony. Odźwierni podeszli do przodu, aby go zatrzymać, ale Brata Branham powiedział: „niech przyjdzie”. Mężczyzna wbiegł na platformę i był w odległości dziesięciu stóp od brata Branhama, kiedy został zatrzymany przez słowa proroka: „Proszę pana, a co z tobą i twoją rudowłosą sekretarką, siedząc w samochodzie w pasie ostatni piątek w nocy?” Brata Branham dalej rozmawiał z nimi dwoma, mówiąc: „To, co musicie zrobić, to pokutować przed Bogiem, wyznać to sobie nawzajem i być mężem i żoną”. Ten incydent wykraczał poza wszystko, co kiedykolwiek widziałem.
----

„Bracie Pearry”, powiedział, „cokolwiek robisz, zachowaj równowagę w pismach świętych; ale nie zaprzeczę temu, co ten Głos powiedział nad rzeką Ohio w 1933 roku!” Kontynuował: „Bracie Pearry, nie mówię nic o tym publicznie. Ludzie nie rozumieją, co to jest prorok. Ale kiedy, że światło przyszło wirujące zstępujące z nieba, a ci ludzie siedzący na tym banku to widzieli, był Głos, który przemawiał z niej, tak jak przemawiał do Paweł na drodze do Damaszku. Głos powiedział: „Jak Jan Chrzciciel został posłany, aby uprzedzić pierwsze przyjście Pana Jezusa Chrystusa, twoje przesłanie poprzedzi Jego powtórne przyjście”.

Przetłumaczone wyciągi z...
"The Acts of the Prophet." Chapter 3
przez Pearry Green

Przeczytaj cały rachunek w...   "The Acts of the Prophet"

Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.

Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?

2 Samuela 22:31-32