Objawienie Jezusa Chrystusa.

William Branham.

Przeczytaj cały rachunek w...
Objawienie Jezusa Chrystusa.

Przyznaję, że jest potrzebne rzeczywiste Objawienie Ducha świętego, aby oglądać tę prawdę o Bóstwie w tych dniach, w których się znajdujemy, wpośród tak wielu wypaczeń Słowa. Jednakowoż ten przemagający, przezwyciężający Kościół jest zbudowany na objawieniu, tak abyśmy mogli oczekiwać od Boga, że On nam objawi Swoją Prawdę.

Niemniej jednak, nie potrzebujecie właściwie żadnego objawienia o wodnym chrzcie. On jest bezpośrednio tutaj i patrzy wam prosto w oczy. Czy byłoby możliwe, choćby tylko na chwilę, żeby się apostołowie dali odwieść od bezpośredniego rozkazu Pana, że mają chrzcić w Imię Ojca, Syna i Ducha świętego, i znaleźli się w świadomym nieposłuszeństwie? Oni wiedzieli, jakie było to imię, i nie ma żadnego miejsca w Piśmie, gdzie by chrzcili w jakiś inny sposób, niż w Imię Pana Jezusa Chrystusa.

Zdrowy rozsądek mówi wam, że księga Dziejów Apostolskich, to kościół w akcji, a jeżeli oni chrzcili w ten sposób, to jest to sposób, w jaki powinno się chrzcić. Otóż, jeśli myślicie, że to brzmi ostro, co sądzicie o tym? Każdy, kto nie był ochrzczony w Imię Pana Jezusa, musiał zostać jeszcze raz ochrzczony!

Dzieje Apostolskie 19,1-6:
„Podczas gdy Apollos przebywał w Koryncie, obszedł Paweł wyżynne okolice i przyszedł do Efezu, a spotkawszy niektórych uczniów, rzekł do nich: Czy otrzymaliście Ducha świętego, gdy uwierzyliście? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch święty. Tedy rzekł: Jak więc zostaliście ochrzczeni? A oni rzekli: Chrztem Janowym. Paweł zaś rzekł: Jan chrzcił chrztem upamiętania i mówił ludowi, żeby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to jest w Jezusa. A gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w Imię Pana Jezusa. A gdy Paweł włożył na nich ręce, zstąpił na nich Duch święty i mówili językami, i prorokowali.”

Tutaj to jest. Ci zacni ludzie w Efezie słyszeli o przyjściu Mesjasza. Jan głosił o Nim. Oni byli ochrzczeni ku pokucie z grzechów, spoglądając NAPRZÓD, by uwierzyć w Jezusa. Ale teraz nastał czas, by spojrzeć Z POWROTEM na Jezusa i zostać ochrzczonym na ODPUSZCZENIE grzechów. Nastał czas, by przyjąć Ducha świętego. A kiedy zostali ochrzczeni w Imię Pana Jezusa Chrystusa, Paweł położył na nich ręce, i Duch święty zstąpił na nich.

O, ci kosztowni ludzie w Efezie, oni byli znakomitymi ludźmi, a jeżeli ktoś miał prawo czuć się bezpiecznie, byli to oni. Patrzcie, jak daleko oni doszli. Oni przeszli przez całą drogę, aż do momentu przyjęcia nadchodzącego Mesjasza. Oni byli na Niego przygotowani. Ale czy nie widzicie, że Go pomimo tego przeoczyli? On przyszedł i znowu odszedł. Oni potrzebowali zostać ochrzczeni w Imię Pana Jezusa Chrystusa. Oni potrzebowali zostać napełnieni Duchem Świętym. Jeżeli zostaliście ochrzczeni w Imię Pana Jezusa Chrystusa, Bóg was napełni Duchem Świętym. Tak mówi Słowo.

Dzieje Apostolskie 19,6., które czytaliśmy, były wypełnieniem Dzieje Apostolskie 2,38:
„Pokutujcie i dajcie się każdy z was ochrzcić w Imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów, a przyjmiecie dar Ducha świętego”.

Widzicie, Paweł powiedział przez Ducha świętego dokładnie to, co powiedział przez Ducha świętego Piotr. Co było powiedziane, NIE MOŻE zostać zmienione. Musi to pozostać takie same, od czasu Pięćdziesiątnicy, aż do czasu, kiedy zostanie ochrzczony ostatni z Wybranych.

Galatów 1,8:
„Choćbyśmy nawet my, albo anioł z nieba zwiastował wam ewangelię odmienną od tej, którą wam zwiastowaliśmy, niech będzie przeklęty!”

Otóż, niektórzy z was jednościowców chrzczą błędnie. Wy chrzcicie ku odnowieniu, jakobyście przez zanurzenie w wodzie zostali zbawieni. Odnowienie nie przychodzi przez wodę; jest to dzieło Ducha świętego. Ten mąż, który dał przez Ducha świętego rozkaz: „Pokutujcie i dajcie się każdy z was ochrzcić w Imię Pana Jezusa”, nie powiedział, że woda sprawia odnowienie. On powiedział, że to był tylko dowód „dobrego sumienia przed Bogiem”. To było wszystko.

1. Piotra 3,21:
„Ona jest obrazem chrztu, który teraz i was zbawia, a nie jest pozbyciem się cielesnego brudu, lecz prośbą do Boga o dobre sumienie przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.”
Ja w to wierzę.

Jeżeli ktoś fałszywie myśli, że historia może udowodnić praktykowanie chrztu wodnego w inny sposób, niż w Imię Pana Jezusa Chrystusa, to chciałbym wam dać radę, abyście czytali historię, i abyście się sami przekonali. Oto prawdziwy zapis o chrzcie, który się odbył w Rzymie około 100 lat po Chrystusie, który został opublikowany w czasopiśmie TIME, dnia 5 grudnia 1955:

„Diakon podniósł swoją rękę i Publius Decius wkroczył przez drzwi baptysterium; stał tam w sadzawce po pas w wodzie handlarz drzewem, Marcus Vasca. On się uśmiechnął, kiedy Publiusz wkroczył do sadzawki i stanął obok niego. „Credis?” - zapytał on. „Credo” - odpowiedział Publius. „Ja wierzę, że moje zbawienie przychodzi od Jezusa Chrystusa, który został ukrzyżowany w czasach Poncjusza Piłata. Z Nim umarłem, abym w Nim miał Żywot Wieczny”. Potem odczuł, jak podpiera go mocne ramię, pochylające go w tył i zanurzające w sadzawce, a głos Marka doszedł do jego uszu: „Chrzczę cię w Imię Pana Jezusa” - i chłodna woda zamknęła się nad nim.”

Aż do tego czasu, kiedy ta Prawda została zgubiona (i nie powróciła aż do tego ostatniego wieku - to znaczy od Nicei, aż do przełomu naszego wieku) oni chrzcili w Imię Pana Jezusa Chrystusa. Lecz ona musi znowu powrócić. Szatan nie może powstrzymać tego objawienia, jeżeli Duch chce je podać.

Tak więc, gdyby istnieli trzej Bogowie, to moglibyście równie dobrze chrzcić w Ojca, i w Syna, i w Ducha świętego. Ale OBJAWIENIE, DANE JANOWI było takie, że jest JEDEN BÓG, a Jego Imię jest PAN JEZUS CHRYSTUS, chrzcijcie więc w JEDNEGO BOGA, i tylko w Niego. Dlatego Piotr chrzcił tak, jak to uczynił w czasie Pięćdziesiątnicy. On musiał pozostać wierny temu objawieniu, które brzmiało następująco: „Niechże tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że Go i PANEM I CHRYSTUSEM uczynił Bóg, TEGO JEZUSA, którego wy ukrzyżowaliście. Oto On: „PAN JEZUS CHRYSTUS”.

Jeżeli Jezus jest ZARÓWNO Panem i Chrystusem, to On (Jezus) jest, a nie może być niczym innym, niż „Ojcem, Synem i Duchem Świętym” w JEDNEJ osobie, zamanifestowanej w ciele. To NIE JEST „Bóg w trzech osobach, błogosławiona Trójca”, lecz JEDEN BÓG, JEDNA OSOBA z trzema głównymi tytułami i trzema urzędami, manifestującymi te trzy tytuły. Słuchajcie tego jeszcze raz. Ten sam Jezus jest ZARÓWNO Panem i Chrystusem. Pan (Ojciec) i Chrystus (Duch święty) to Jezus, ponieważ ON (Jezus) jest ZARAZEM Panem i Chrystusem.

Jeżeli to nie pokazuje nam prawdziwego objawienia Bóstwa, nie pokaże to już nic innego. Pan NIE jest Kimś innym. Chrystus NIE jest Kimś innym. Ten Jezus jest Panem Jezusem Chrystusem - JEDYNYM BOGIEM. Pewnego dnia powiedział Filip do Jezusa: „Panie, ukaż nam Ojca, a to nam wystarczy”. Jezus powiedział do niego: „Tak długo jestem z wami, a nie poznałeś mnie, Filipie? Kto widzi mnie, widzi i Ojca, dlaczego więc prosisz: Ukaż nam Ojca? Ja i Ojciec jedno jesteśmy.”

----
Nie możecie podzielić Boga na trzy osoby, albo na trzy części. Nie możecie powiedzieć Żydowi, że istnieje Ojciec, Syn i Duch święty. On wam bardzo szybko powie, skąd pochodzi ta idea. Żydzi wiedzą, że to wyznanie zostało ustalone na Soborze Nicejskim. Nic dziwnego, że oni gardzą nami poganami.

My mówimy o Bogu, który się nie zmienia. W to wierzą również Żydzi. Lecz kościół zmienił tego niezmieniającego się Boga z JEDNEGO na TRZECH. Lecz w czasie wieczora powraca światło. Jak to jest zdumiewające, że ta Prawda musi wyjść w tym czasie, kiedy Żydzi powracają do Palestyny! Bóg i Chrystus są Jedno. Jezus jest ZARÓWNO PANEM I CHRYSTUSEM. Jan posiadał objawienie, a Jezus był tym Objawieniem i On sam przedstawił się właśnie tutaj, w tym miejscu Pisma: „JAM JEST Ten, Który Był, Który Jest, i Który Ma Przyjść, On Wszechmogący. Amen.”

Jeżeli to objawienie przekracza wasze siły, patrzcie na Boga i szukajcie Go w tej sprawie. To jest jedyna droga, jak to możecie otrzymać. Objawienie musi przyjść od Boga. Ono nie przychodzi nigdy przez naturalne ludzkie zdolności, lecz dzięki obdarowaniu przez Ducha. Możecie się nawet nauczyć Pisma na pamięć, a chociaż to jest cudowne, nic to nie pomoże. Musi to być objawienie od Boga. Słowo nam mówi, iż nikt nie może powiedzieć, że Jezus jest Chrystusem, jedynie przez Ducha świętego. Wy musicie przyjąć Ducha świętego, a potem i tylko potem Duch święty może wam dać objawienie, że Jezus jest Chrystusem, Bogiem, Pomazańcem.

Nikt nie wie o Bożych sprawach, jedynie Duch Boży, i ten, komu to Duch Boży objawi. Trzeba nam wołać do Boga o objawienie, więcej niż o cokolwiek innego na tym świecie. Myśmy zaakceptowali Biblię i przyjęli jej wielkie prawdy, ale pomimo tego dla większości ludzi nie jest to jeszcze realne, ponieważ brak objawienia Ducha. Słowo nie zostało ożywione. Biblia mówi w 2. Koryntian 5, 21, że staliśmy się sprawiedliwością Bożą, przez nasze zjednoczenie z Jezusem Chrystusem. Czy to zrozumieliście? To znaczy, że JESTEśMY RZECZYWIśCIE SPRAWIEDLIWOśCIĄ SAMEGO BOGA, dzięki temu, że jesteśmy W CHRYSTUSIE. To znaczy, że On (Jezus) stał się za nas GRZECHEM. To nie znaczy, że On stał się grzesznym, ale stał się za nas GRZECHEM, abyśmy się przez zjednoczenie z Nim mogli stać SPRAWIEDLIWOśCIĄ Bożą.

Kiedy przyjmiemy ten fakt, (a to musimy), że On dosłownie stał się za nas GRZECHEM, przez swoje zastępstwo za nas, to musimy przyjąć również ten fakt, że przez nasze zjednoczenie z Nim staliśmy się RZECZYWIśCIE SPRAWIEDLIWOśCĄ Bożą. Odrzucić jedną rzecz, oznacza równocześnie odrzucić drugą rzecz. Przyjąć jedną rzecz oznacza przyjąć również drugą. Otóż, wiemy że tak mówi Biblia. Nie można temu zaprzeczyć. Brak jednak objawienia do tego. Ono dla większości dzieci Bożych nie jest realne. Jest to po prostu tylko dobry wiersz w Biblii. Potrzebujemy jednak, aby nam to zostało OŻYWIONE. Do tego jest potrzebne objawienie.

Przeczytaj cały rachunek w...
Objawienie Jezusa Chrystusa.

Niechajże tedy wie zapewne wszystek dom Izraelski, że go Bóg i Panem, i Chrystusem uczynił, tego Jezusa, któregoście wy ukrzyżowali.

A to słysząc, przerażeni są na sercu i rzekli do Piotra i do innych Apostołów: Cóż mamy czynić, mężowie bracia?

Tedy Piotr rzekł do nich: Pokutujcie, a ochrzcij się każdy z was w imieniu Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów, a weźmiecie dar Ducha Świętego.

Albowiemci wam ta obietnica należy i dziatkom waszym, i wszystkim, którzy daleko są, którekolwiek by powołał Pan, Bóg nasz.

Dzieje Apostolskie 2:36-39