Το Όραμα Της Πάτμου.
Ο Ιωάννης στην Πάτμο.
William Branham.Διαβάσετε το πλήρες λογαριασμό σε ...
Το Όραμα Της Πάτμου.Αποκαλυψις 1:9,10
«εγω ιωαννης ο και αδελφος υμων και συγκοινωνος εν τη θλιψει και εν τη βασιλεια και υπομονη ιησου χριστου εγενομην εν τη νησω τη καλουμενη πατμω δια τον λογον του θεου και δια την μαρτυριαν ιησου χριστου εγενομην εν πνευματι εν τη κυριακη ημερα και ηκουσα οπισω μου φωνην μεγαλην ως σαλπιγγος»Αυτή η σειρά οραμάτων της Αποκάλυψης του Προσώπου του Ιησού Χριστού δόθηκε στον Ιωάννη ενώ ήταν εξορισμένος στην Νήσο της Πάτμου. Αυτό το μικρό νησί είναι τριάντα μίλια έξω από την ακτή της Μικρά Ασίας στο Αιγαίο Πέλαγος. Όντας πετρώδες και κατακλυσμένο/μολυσμένο με φίδια, σαύρες και σκορπιούς, είχε μικρή εμπορική αξία, έτσι χρησιμοποιείτο από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ως αποικία καταδίκων όπου διαμένανε οι πιο απελπισμένοι εγκληματίες, πολιτικοί κρατούμενοι, κ.λπ.
Θα προσέξετε ότι ο Ιωάννης προσφωνεί τον εαυτό του στους Χριστιανούς ως αδελφός στην θλίψη. Ήταν εκείνη την εποχή που η πρώιμη εκκλησία περνούσε μέσα από μεγάλους διωγμούς. Δεν ήταν μόνο ότι παντού μιλάγανε ενάντια στην θρησκεία τους αλλά οι ίδιοι οι άνθρωποι φυλακιζόντουσαν και σκοτωνόντουσαν. Ο Ιωάννης, όπως πλήθη άλλων, τώρα υπομένανε φυλάκιση για τον Λόγο του Θεού και την μαρτυρία του Ιησού Χριστού. Όταν τον συλλάβανε, προσπαθήσανε μάταια να τον σκοτώσουν βράζοντάς τον σε λάδι για είκοσι τέσσερες ώρες. Οι οργισμένοι και ανήμποροι αξιωματούχοι τον καταδίκασαν στην Πάτμο ως μάγο. Αλλά ο Θεός ήταν μαζί του, και του χαρίστηκε να φύγει από το νησί και να επιστρέψει στην Έφεσο όπου πάλι συνέχισε ως ποιμένας ως τον καιρό του θανάτου του.
Η ΕΦΤΑΠΛΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ
Αποκαλυψις 1:14-16,
«η δε κεφαλη αυτου και αι τριχες λευκαι ωσει εριον λευκον ως χιων και οι οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος και οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω ως εν καμινω πεπυρωμενοι και η φωνη αυτου ως φωνη υδατων πολλων και εχων εν τη δεξια αυτου χειρι αστερας επτα και εκ του στοματος αυτου ρομφαια διστομος οξεια εκπορευομενη και η οψις αυτου ως ο ηλιος φαινει εν τη δυναμει αυτου»Πόσο βαθιά συγκινητική και εμψυχωτική ήταν η εμφάνιση του Ιησού στον Ιωάννη, που ήταν εξορία για τον σκοπό του Λόγου, και ιδού, ο ζωντανός ΛΟΓΟΣ τώρα στέκεται ενώπιών του. Τι διαφωτιστικό όραμα, διότι κάθε περιγραφική/περιγραφόμενη ιδιότητα έχει σημασία. Τι αποκάλυψη της δοξασμένης Οντότητάς Του.
1. Αι τριχες λευκαι ως χιων.
Ο Ιωάννης πρώτα παρατηρεί και αναφέρει την λευκότητα των μαλλιών Του. Ήταν άσπρα, και λαμπερά σαν χιόνι. Αυτό δεν ήταν λόγω της ηλικίας Του. Ω, όχι. Τα λαμπρά άσπρα μαλλιά δεν σημαίνουν ηλικία αλλά εμπειρία, ωριμότητα, και σοφία. Ο Αιώνιος δεν γερνάει. Τι είναι ο χρόνος για τον Θεό; Ο χρόνος σημαίνει λίγα πράγματα για τον Θεό, αλλά η σοφία σημαίνει πολλά. Είναι όπως όταν ο Σολομών ζήτησε από τον Θεό σοφία να κρίνει τον λαό του Ισραήλ. Τώρα έρχεται, ο Κριτής όλης της γης. Θα στεφθεί με σοφία. Αυτό σημαίνουν τα άσπρα και λαμπυρίζοντα μαλλιά.
Ο Δανιήλ Τον είδε να έρχεται μετά των νεφελών. Αυτό ακριβώς είδε και ο Ιωάννης. Τον είδαν και οι δύο ακριβώς το ίδιο. Είδαν τον Κριτή με την ζώνη της κρίσης Του πάνω στους ώμους Του, να στέκεται αγνός και άγιος, γεμάτος σοφία, έχοντας πλήρως τα προσόντα να κρίνει τον κόσμο εν δικαιοσύνη. Αλληλούια.
2. Οι οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος.
Σκεφτείτε το. Εκείνα τα μάτια που είχαν κάποτε σκοτεινιάσει με δάκρυα λύπης και οίκτου. Εκείνα τα μάτια που δάκρυσαν με συμπόνια στον τάφο του Λαζάρου. Εκείνα τα μάτια που δεν είδαν το κακό των φονέων που Τον κρέμασαν στο σταυρό αλλά μέσα σε λύπη φώναξαν, «Πατέρα συγχώρησέ τους.» Τώρα εκείνα τα μάτια είναι φλόγα πυρός, τα μάτια του Κριτή που θα ανταποδώσει σε αυτούς που Τον απέρριψαν. Απ’ όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα που φανέρωσε περισσότερο όταν εμφανίστηκε ως Υιός Ανθρώπου ήταν αυτό, έκλαιγε συχνά. Αλλά πίσω από τον κλαυθμό και την λύπη υπήρχε ακόμα ο Θεός. Τα ίδια εκείνα μάτια είδαν οράματα. Κοίταξαν βαθιά μέσα στις καρδιές των ανθρώπων και διάβασαν τις ίδιες τους τις σκέψεις και γνώριζαν τους διαφόρους τρόπους τους. Σπινθηροβολώντας μέσα από θνητά μάτια ήταν ο Θεός, ο Οποίος φώναζε σε αυτές που δεν Τον γνωρίζανε για αυτό που ήταν, «……εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων.» Ιωάννης 8:24. «Ἐὰν δὲν κάμνω τὰ ἔργα τοῦ Πατρὸς μου, μή πιστεύετε εἰς ἐμέ·ἀλλ᾿ ἐὰν κάμνω (τὰ ἔργα τοῦ Πατρὸς μου), ἄν καὶ εἰς ἐμὲ δὲν πιστεύητε, πιστεύσατε εἰς τὰ ἔργα…» Ιωάννης 10:37,38 Όπως ο Ιερεμίας από τα παλιά, Αυτός ήταν ο κλαίων προφήτης, διότι οι άνθρωποι δεν δέχτηκαν τον Λόγο του Θεού και παραμέρισαν την αποκάλυψη.
Αυτά τα πύρινα, φλεγόμενα μάτια του Κριτή ακόμα τώρα καταγράφουν τις ζωές όλης της σάρκας. Περιτρέχοντας διαμέσου ολόκληρης της γης [Ζαχαρίας 4:10], δεν υπάρχει τίποτα που να μην ξέρει. Ξέρει τις επιθυμίες της καρδιάς και τι σκοπεύει ο καθένας να κάνει. Δεν υπάρχει τίποτα κρυμμένο που δεν θα αποκαλυφθεί, διότι όλα τα πράγματα είναι γυμνά ενώπιών Του, προς τον Οποίον έχουμε να δώσουμε λόγο [Εβραίους 4:13]. Σκεφτείτε το, ξέρει ακόμα και τώρα τι σκέφτεστε.
Ναι, εκεί στέκεται ως Κριτής με φλεγόμενα μάτια να διανέμει δικαιοσύνη. Η ημέρα του ελέους έχει τελειώσει. Ω, να μετανοούσαν οι άνθρωποι και να αναζητούσαν το πρόσωπό Του εν δικαιοσύνη όσο υπάρχει ακόμα καιρός. Ώστε να κάνανε τον κόλπο Του μαξιλάρι τους πριν ο κόσμος διαλυθεί στην φωτιά.
3. Οι ποδες από χαλκολιβανω.
«και οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω ως εν καμινω πεπυρωμενοι» Ο χαλκολίβανος [κρατέρωμα] είναι γνωστός για την αξιοσημείωτη σκληρότητά του. Δεν υπάρχει κάτι που γνωρίζουμε που να μπορούμε να το βάλουμε μαζί του για να το σκληρύνουμε. Αλλά αυτός ο χαλκολίβανος που περιγράφει τα πόδια Του είναι ακόμα πιο εκπληκτικός στο ότι στάθηκε στην δοκιμασία της πυρωμένης καμίνου, μια δοκιμασία που κανείς άλλος δεν έχει περάσει. Και αυτό είναι επακριβώς σωστό. Διότι ο χαλκολίβανος σημαίνει Θεία Κρίση: μια κρίση που ο Θεός διέταξε και έκαμε να γίνει/πραγματοποίησε. Αριθμοί 21:8, 9, “Και ο Κύριος είπε στον Μωυσή: Φτιάξε για τον εαυτό σου ένα φλογερό φίδι, και βάλ' το επάνω σε ένα ξύλο· και καθένας που θα δαγκωθεί, και κοιτάξει σ' αυτό, θα ζήσει. Και ο Μωυσής έκανε ένα φίδι χάλκινο, και το έβαλε επάνω σε ένα ξύλο· και αν ένα φίδι δάγκωνε κάποιον, αυτός, κοιτάζοντας το χάλκινο φίδι, ζούσε.” Ο Ισραήλ είχε αμαρτήσει. Η αμαρτία έπρεπε να κριθεί. Έτσι ο Θεός διέταξε τον Μωυσή να βάλει ένα χάλκινο φίδι σε ένα ξύλο, και όποιος κοίταζε θα σωνότανε από την τιμωρία της αμαρτίας του.
Αλλά μια μέρα αυτά αυτοί οι πόδες χαλκολιβάνου θα σταθούν πάνω στη γη. Και ο Κριτής όλης της γης θα είναι, και με ευθύτητα και τελειότητα θα κρίνει την ανθρωπότητα. Και δεν θα υπάρχει καμία αποφυγή αυτής της κρίσης. Καμία τροπή αυτής της δικαιοσύνης. Δεν θα υπάρχει καμία άμβλυνση αυτής. Ο άδικος θα είναι άδικος ακόμα· ο μολυσμένος θα είναι μολυσμένος ακόμα [Αποκάλυψη 22:11]. Ο Αμετάβλητος/Απαράλλαχτος δεν θα αλλάξει τότε, διότι Αυτός ποτέ δεν άλλαξε και ποτέ δεν πρόκειται να αλλάξει. Εκείνοι οι πόδες χαλκολιβάνου θα συντρίψουν τον εχθρό. Θα καταστρέψουν τον αντίχριστο, το θηρίο και την εικόνα και όλα όσα είναι ακάθαρτα μπρος στα μάτια Του. Θα καταστρέψει τα συστήματα εκκλησιών που έχουν πάρει το Όνομά Του μόνο για να διαφθείρουν την μεγαλοπρέπεια αυτού του Ονόματος και θα τα συντρίψει μαζί με τον αντίχριστο. Όλοι οι πονηροί, οι άθεοι, οι αγνωστικιστές, οι μοντερνιστές, οι φιλελεύθεροι, όλοι θα είναι εκεί. Ο θάνατος, ο άδης, και ο τάφος θα είναι εκεί. Ναι θα είναι. Διότι όταν έρθει, θα ανοιχτούν τα βιβλία [Αποκάλυψη 20:12]. Τότε είναι που ακόμα και η χλιαρή εκκλησία [Αποκάλυψη 3:15-22] και οι πέντε μωρές παρθένες [Ματθαίος 25:1-13] θα εμφανιστούν. Θα χωρίσει τους αμνούς από τα ερίφια [Ματθαίος 25:32]. Όταν έρθει θα αναλάβει το βασίλειο, διότι είναι δικό Του, και με Αυτόν θα είναι μυριάδες μυριάδων, η Νύφη Του, που ήρθε να τον υπηρετήσει [Δανιήλ 7:10, Αποκάλυψη 5:11]. Δόξα! Ω, είναι τώρα ή ποτέ. Μετανοήστε πριν να είναι πολύ αργά. Εξεγερθείτε από μέσα από τους νεκρούς και αναζητήστε τον Θεό να πληρωθείτε με το Πνεύμα Του ειδάλλως θα χάσετε την αιώνια ζωή. Κάντε το τώρα πριν να είναι αργά.
4. Ἡ φωνη αυτου ως φωνη υδατων πολλων.
Τώρα τι αντιπροσωπεύουν τα νερά; Ακούστε το στην Αποκάλυψη 17:15. «…τα υδατα α ειδες, ... λαοι και οχλοι εισιν και εθνη και γλωσσαι» Η φωνή Του ήταν ως φωνή από πλήθη που μιλάνε. Τι είναι αυτό; Είναι η κρίση. Διότι αυτές είναι οι φωνές των πληθών των μαρτύρων, που δια του Αγίου Πνεύματος δια μέσω των αιώνων έχουν μαρτυρήσει στο Χριστό και έχουν κηρύξει το Ευαγγέλιό Του. Θα είναι η φωνή κάθε ανθρώπου που υψώνεται στην κρίση ενάντια του αμαρτωλού που δεν εξέλαβε την προειδοποίηση. Οι φωνές των εφτά αγγελιαφόρων θα ακουστούν δυνατές και καθαρές. Εκείνοι οι πιστοί κήρυκες που κήρυξαν την σωτήρια δύναμη του Ιησού, που κήρυξαν βάπτισμα εν ύδατι στο Όνομα του Ιησού, που στάθηκαν με τον Λόγο περισσότερο απ’ ότι στάθηκαν με τις ίδιες τους τις ζωές· όλοι τους ήταν η φωνή του Ιησού Χριστού δια του Αγίου Πνεύματος δια μέσω των αιώνων. Ιωάννης 17:20 «…ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε»
Ω, αν μπορούσατε μόνο να το δείτε. Ήταν τα νερά που καταστρέψανε τον κόσμο, αλλά ήταν τα ίδια νερά που έσωσαν τον Νώε και έσωσαν και ολόκληρη την γη για τον Νώε. Ακούστε την φωνή Του, την φωνή των δούλων Του, καθώς καλεί σε μετάνοια και ζωή.
5. Εἶχων εν τη δεξια αυτου χειρι αστερας επτα.
«και εχων εν τη δεξια αυτου χειρι αστερας επτα» Τώρα φυσικά ξέρουμε ήδη από το εδάφιο είκοσι τι είναι αυτοί οι επτά αστέρες στην πραγματικότητα. «το μυστηριον των επτα αστερων (αγγελιαφόροι) των επτα εκκλησιαι.» Τώρα δεν θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να κάνουμε λάθος εδώ, καθώς Αυτός το ερμήνευσε για εμάς. Αυτοί οι επτά αστέρες είναι αγγελιαφόροι στις εφτά διαδοχικές εποχές τις εκκλησίας. Δεν καλούνται κατ’ όνομα. Απλά παρατίθενται ως επτά, ένας για κάθε εποχή. Από την Εποχή της Εφέσου μέχρι αυτήν εδώ την Εποχή της Λαοδικείας κάθε αγγελιαφόρος έφερνε το μήνυμα αλήθειας στον λαό, που ποτέ δεν αποτύγχανε να το φυλάει ως τον Λόγο του Θεού για εκείνη την συγκεκριμένη εποχή της εκκλησίας. Ο κάθε ένας κρατιόταν επάνω του. Ήταν σταθεροί στην αφοσίωσή τους στο αρχικό φως. Καθώς κάθε εποχή αποτραβιόταν από τον Θεό, ο πιστός Του αγγελιαφόρος επανέφερε εκείνη την εποχή πίσω στον Λόγο. Η δύναμή τους ήταν από τον Κύριο ειδάλλως ποτέ δεν θα ανακόπτανε το ρεύμα. Ήταν ασφαλείς στην φροντίδα Του, διότι τίποτα δεν μπορούσε να τους αρπάξει από το χέρι Του [Ιωάννης 10:28-29], και ούτε μπορούσε τίποτα να τους χωρίσει από την αγάπη του Θεού, έστω ασθένεια, κίνδυνος, γυμνότητα, λιμός, μάχαιρα, ζωή ή θάνατος [Ρωμαίους 8:35]. Ήταν αληθώς αφημένοι/δοσμένοι σε Αυτόν και φυλάσσονταν δια της παντοδυναμίας Του. Δεν νοιαζόντουσαν για τον διωγμό που ερχόταν κατά πάνω τους. Ο πόνος και ο χλευασμός δεν ήταν παρά μόνο αιτία για να δοθεί δόξα στο Θεό που αξιώθηκαν να υποφέρουν για Αυτόν. Και σε ευχαριστία για την σωτηρία Του φλεγόντουσαν/καιγόντουσαν με το φως της ζωής Του και αντανακλούσαν την αγάπη Του, την υπομονή Του, την πραότητα Του, την εγκράτεια Του, την χρηστότητα Του, την πιστότητα Του. Και ο Θεός τους στήριζε με θαυμάσια, σημεία και θαύματα. Κατηγορηθήκανε ότι ήταν φανατικοί και αγιοκυλιστές. Αποκηρυχθήκανε από τις οργανώσεις και γίνανε περίγελως, αλλά μείνανε αληθής στον Λόγο.
Και αυτή η παρηγοριά δεν είναι μόνο για τους αγγελιαφόρους των επτά εποχών των εκκλησιών. Κάθε αληθινός πιστός είναι στο χέρι του Θεού και μπορεί να τραβάει από την αγάπη Του και την δύναμή Του, και να λαμβάνει την πλήρη ευεργεσία όλου αυτού που είναι ο Θεός στον πιστό. Αυτό που δίνει ο Θεός στον αγγελιαφόρο, και πως ευλογεί και χρησιμοποιεί τον αγγελιαφόρο, είναι παράδειγμα προς όλους τους πιστούς της αγαθοσύνης Του και της φροντίδας Του σε ΟΛΑ τα μέλη του σώματός Του. Αμήν.
6. Ῥομφαια διστομος.
«και εκ του στοματος αυτου ρομφαια διστομος οξεια εκπορευομενη» Στους Εβραίους 4:12, «ζων γαρ ο λογος του θεου και ενεργης και τομωτερος υπερ πασαν μαχαιραν διστομον και διικνουμενος αχρι μερισμου ψυχης τε και πνευματος αρμων τε και μυελων και κριτικος ενθυμησεων και εννοιων καρδιας» Από το στόμα του εξήρχετο η οξεία δίστομος ρομφαία που είναι ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Τώρα ο Παύλος είπε ότι ο Λόγος ήρθε με δύναμη όπως και με φωνή. Ο Λόγος που κηρύττονταν στην πραγματικότητα επιδείκνυε τον εαυτό του. Σαν μια φλαιγόμενη, κοφτερή ρομφαία πήγαινε στις συνειδήσεις των ανθρώπων, και σαν λαβή χειρούργου έκοβε τις αρρώστιες και απελευθέρωνε τους αιχμαλώτους. Όπου πήγαιναν εκείνοι οι πρώιμοι πιστοί, «βγήκαν έξω κηρύττοντας παντού το Ευαγγέλιο (τον Λόγο) και βεβαίωνε τον Λόγο με τα θαύματα που επακολουθούσαν [Μάρκος 16:20].» Οι άρρωστοι θεραπευόντουσαν, δαιμόνια εκβάλλονταν, και μιλάγανε σε νέες γλώσσες. Αυτό ήταν ο Λόγος εν δράσει. Εκείνος ο Λόγος ποτέ δεν αποτύγχανε στα στόματα Χριστιανών που πιστεύαν. Και σε αυτή την τελευταία εποχή είναι εδώ δυνατότερος και μεγαλύτερος από ποτέ μέσα στην αληθινή νύφη του Λόγου. Ω μικρό ποίμνιο, εσύ μικρή μειονότητα, κρατήσου στον Λόγο, γέμισε το στόμα σου και την καρδιά σου με αυτόν, και κάποια μέρα ο Θεός θα σου δώσει το βασίλειο.
7. Ἡ οψις αυτου ως ο ηλιος.
Στην Αποκάλυψη 21:23, «και η πολις ου χρειαν εχει του ηλιου ουδε της σεληνης ινα φαινωσιν εν αυτη η γαρ δοξα του θεου εφωτισεν αυτην και ο λυχνος αυτης το αρνιον» Αυτή είναι η Νέα Ιερουσαλήμ. Το Αρνίο θα είναι σε εκείνη την πόλη και εξαιτίας της παρουσίας Του, δεν θα χρειάζεται κανένα φως. Ο ήλιος δεν θα ανατέλλει και δεν θα φέγγει εκεί, διότι Αυτός είναι ο Ήλιος και ο Λύχνος αυτής, ο Ίδιος. Τα έθνη που έρχονται σε αυτήν θα περπατούν στο φως Του. Δεν χαίρεστε που αυτή η μέρα είναι σε μας; Ο Ιωάννης είδε αυτήν την ημέρα να έρχεται. Ναι, Κύριε Ιησού, έλα γρήγορα [Αποκάλυψη 22:20]!
Μαλαχίας 4:1-3, «Επειδή, δέστε, έρχεται ημέρα, η οποία θα καίει σαν κλίβανος· και όλοι οι υπερήφανοι, και όλοι αυτοί που πράττουν ασέβεια, θα είναι άχυρο· και η ημέρα που έρχεται θα τους κατακάψει, λέει ο Κύριος των δυνάμεων, ώστε δεν θα τους αφήσει ρίζα και κλαδί. Σε σας, όμως, που φοβάστε το όνομά μου, θα ανατείλει ο ήλιος τής δικαιοσύνης, με θεραπεία στις φτερούγες του· και θα βγείτε, και θα σκιρτήσετε σαν μοσχάρια τής φάτνης. Και θα καταπατήσετε τους ασεβείς· κι αυτοί θα είναι στάχτη κάτω από το πέλμα των ποδιών σας, κατά την ημέρα που εγώ θα το κάνω αυτό, λέει ο Κύριος των δυνάμεων.» Να το πάλι. Ο ΗΛΙΟΣ ακτινοβολεί με όλη του τη δύναμη. Ω, η δύναμη του Υιού του Θεού ακτινοβολεί εν τω μέσω των επτά χρυσών λυχνιών. Εκεί στέκεται, ο Κριτής, Αυτός που υπέφερε και πέθανε για μας. Πήρε την οργή της Θείας κρίσης επάνω Του. Πάτησε τον ληνό του θυμού και της οργής του Θεού μόνος Του [Αποκάλυψη 19:15]. Όπως έχουμε ήδη πει, για τον αμαρτωλό η φωνή Του είναι σαν τον ήχο ενός καταρράκτη ή του κύματος που χτυπιέται σε κύματα θανάτου πάνω στις βραχώδεις ακτές. Αλλά για τον άγιο, η φωνή Του είναι όπως ο ήχος του ρυακιού που γλυκοτραγουδάει καθώς ξαπλώνεις για ανάπαυση, ικανοποιημένος εν Χριστώ. Φέγγοντας πάνω μας με τις ακτίνες αγάπης Του που μας ζεσταίνουν λέει, «Μή φοβοῦ, ἐγὼ εἶμαι ὁ Ὢν καὶ ὁ Ἦν καὶ ὁ Ἐρχόμενος· ἐγὼ εἶμαι ὁ Παντοκράτωρ. Ἐκτὸς Ἐμοῦ δὲν ὑπάρχει οὐδείς. Εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, το ΟΛΟ [Αποκάλυψη 1:17 και 1:8, Ησαΐας 45:6]». Είναι το Κρίνο των Κοιλάδων [Άσμα Ασμάτων 2:1], ο Αστήρ ο Λαμπρός και Ορθρινός [Αποκάλυψη 22:16]. Είναι ο διακρινόμενος μεταξύ μυριάδων στην ψυχή μου [Άσμα Ασμάτων 5:10]. Ναι, αυτή η μεγάλη μέρα είναι έτοιμη να ξημερώσει και ο Ήλιος της Δικαιοσύνης θα ανατείλει με θεραπεία στις φτερούγες Του.
Διαβάσετε το πλήρες λογαριασμό σε ...
Το Όραμα Της Πάτμου.
