Ang luyo gayud nianang tabil sa panahon.

William Branham.

Sa miaging Dominggo ako-ako nakamata ug sayo. Kana sa Sabado, kining panan-awon. Sa kanunay ako nagakaluya. Sa kanunay ako nagahunahuna ug kamatayon nga ako, ingon nga kalim-an, mao kini-ang akong panahon dili-wala naghunahuna nga dugay kaayo. Ug ako nahibulong kung maunsa ako niining theophany, langitnon nga lawas. Mahimo ba kini nga akong makita ang akong bililhong mga higala ug makakita ug gamayng puti nga gabon nga milabay ug moingon, “Anaa milabay si Brother Branham,” kon siya dili makasulti ug, “Kumusta, Brother Branham.” Ug sa dihang si Jesus moabut, unya ako mahimong tawo pag-usab. Usahay ako naghunahuna niana. Ako nagdamgo nga ako miadto sa kasadpan ug ako-mikanaug latas sa gagmayng kasagbutan nga dapit, ug ang akong asawa uban kanako, ug kami nangisda sa suba, ug ako mihunong ug-ug giablihan ang ganghaan, ug ang kalangitan matahum kaayo. Daw wala nila kana mabuhat sa walog dinhi. Sila mga asul ug matahum nga puting mga panganod. Ug ako miingon sa akong asawa; ako miingon, “Angay nga kita nakaanhi dinhi sa miaging dugayng panahon, pinangga.”
Siya miingon, “Tungod sa atong mga anak, angay unta kita, Billy.”
Ako miingon, “Tinuod kana...”

Ug ako nakamata; ako naghunahuna, “Nagdamgo ako ug ingon ka daku. Nahibulong ako kung ngano.” Ug ako mitan-aw sa ubos ug ang akong asawa nagahigda tapad kanako. Ug ako mibangon diha sa akong unlan, maingon sa gibuhat sa daghan kaninyong katawhan, gibutang ang akong ulo diha sa ulohan sa higdaanan, ug gibutang ang akong mga kamot sa akong likod. Ako nagahigda didto sama niini, ug ako miingon, “Buyno, nahibulong gayud ako kung unsa ang mahitabo sa pikas nga bahin. Ako kalim-an na, ug ako wala makabuhat sa bisan unsa pa. Kung ako makabuhat lamang ug ubang butang sa pagtabang sa Ginoo. Kay ako nahibalo nga ako dili na mahimong tawong may kamatayon. Katunga sa akong panahon wala na, labing menus, kon sobra sa katunga. Kung ako mabuhi nga mahimong tigulang sama sa akong katawhan, sa gihapon ang akong panahon matapos. Ug ako mitan-aw sa palibot ug ako nagahigda didto nagapaingon sa pagbangon. Kadto mga alas syete. Ako miingon, “Maayo pa moadto ako sa simbahan karong buntag kung ako gipagaw. Buot ako mamati kang Brother Neville nga mowali.” Busa ako-ako miingon, “Nakamata ka na, pinangga?” Ug siya nahikatulog ug maayo. Dili ko buot nga masipyat ninyo kini. Nag-usab kini kanako. Dili ako ang mao ra nga Brother Branham nga ako kaniadto.

Ug ako mitan-aw, ug akong nadungog ang usa ka butang nga nagapadayon sa pagsulti, “Ikaw nagsugod pa lang. Padayon sa panggubatan. Pagpadayon lamang.” Gilingolingo nako ang akong ulo sa makadiyot ug unya ako naghunahuna, “Buyno, tingali ako naghunahuna lamang sama niini, nahibalo kamo, ang usa ka tawo nakabaton ug ubang mga imahinasyon.” Ug ako miingon, “Tingali ako lamang naghunahuna niana.” Kini miingon, “Padayon sa panggubatan. Pagpadayon. Pagpadayon.”
Ug ako miingon, “Tingali ako ang misulti niini.” Akong gipaak ang akong mga ngabil, ug gibutang ang akong kamot ibabaw sa akong baba, ug didto miabut kini pag-usab; miingon, “Padayon lamang sa pagdutdot. Kung inyong nahibaloan lamang kung unsa ang anaa sa katapusan sa dalan.” Ug daw sama nga ako nakadungog kang Graham Snelling, kon ubang tawo nga nagaawit nianang awit sama niini; sila nagaawit niini dinhi, si Anna Mae ug tanan kaninyo tanan:

I am homesick and blue, and I want to see Jesus; I would like to hear those sweet harbor bells chime; It would brighten my path and would vanish all fears; Lord, let me look past the curtain of time. (You've heard it sang here at the church.)

Ug akong nadungog nga adunay misulti, “Gusto mo ba nga makita ang luyo gayud nianang tabil?”
Ako miingon, “Makatabang kini kanako ug daku kaayo.” Ug ako mitanaw, ug sa kalit lamang, ako-pagginhawa makausa, nakaabut ako sa usa ka gamayng dapit nga handag. Ako mitan-aw pagbalik, ug didto ako nagahigda sa higdaanan. Ug ako miingon, “Kahibulongan kini nga butang.”

Karon, dili ko buot nga usbon kini kaninyo. Kini atubangan sa akong iglesia, kon sa akong mga karnero nga akong gipastoran. Kung anaa kini sa lawas kon wala, kung anaa kini sa pagsakgaw... Dili kini sama sa bisan unsa nga panan-awon nga akong nabatonan. Makahimo sa pagtan-aw didto, ug makahimo ako sa pagtan-aw dinhi. Ug sa dihang ako nakaabut nianang gamayng dapit, wala gayud ako makakita ug ingon ka daghan kaayong mga katawhan nga miabut nga midalagan, nagasingggit, “Oh, among bililhong igsoon.” Ug ako mitan-aw, ug batan-ong mga babaye, tingali anaa sa ilang kaluhaan (napulog walo ngadto sa kaluhaan), sila migakos kanako ug misinggit, “Among bililhong igsoon.” Ania miabut ang batan-ong mga lalake diha sa kasidlak sa pagkabatan-on, ug ang ilang mga mata nagapangidlap ug tan-awon sama sa mga bitoon sa mangitngit nga kagabhion, ang ilang mga ngipon maingon ka puti sama sa mga perlas, ug sila nagasinggit, ug misakmit kanako, ug nagasinggit, “Oh, among bililhong igsoon.” Ug ako mihunong ug ako mitan-aw, ug ako batan-on. Ako mitan-aw pagbalik sa akong tigulang nga lawas nga nagahigda didto uban sa akong mga kamot sa likod sa akong ulo. Ako miingon, “Dili ako makasabut niini.” Ug kining batan-ong mga babaye nga nagagakus kanako...

Karon, nahibalo ako nga kini nagkasagol nga tigpaminaw, ug ako mosulti niini uban sa katam-is ug uban sa kalumo sa Espiritu. Ang mga lalake dili makaagbay sa mga babaye nga walay pagbati. Apan wala kini didto. Walay kagahapon ni ugma. Sila dili makapoy. Sila... Wala gayud ako makakita ug maanyag nga mga babaye sa tibook kong kinabuhi. Sila adunay mga buhok paingon ngadto sa ilang hawak, taas ug mga palda ngadto sa ilang mga tiil, ug sila mihalog gayud kanako. Dili kini usa ka paghalog sama sa paghalog sa akong kaugalingong igsoong babaye nga nagalingkod dinha. Sila wala mohalok kanako, ug ako wala mohalok kanila. Usa kini ka butang nga wala nako-nako makuha sa-sa bokabularyo; wala akoy makuha nga mga pulong nga ikasulti. Ang pagkahingpit dili makatandog niini. Ang pagkamaayo kaayo dili makatandog niini. Usa kini ka butang nga wala gayud ako... Kinahanglan nga maanaa ka gayud didto.

Ug ako mitan-aw niini nga dapit ug niana nga dapit, ug sila miabut sa tag linibo. Ug ako miingon, “Karon, dili ako makasabut niini.” Ug ako miingon, “Ngano, sila...” Ug ania miabut si Hope; mao kana ang akong unang asawa. Siya midalagan ug wala gayud miingon, “Akong bana.” Siya miingon, “Akong bililhong igsoon.” Ug dihang siya mihalog kanako, adunay laing babaye nga nagatindog didto ug mihalog kanako, ug unya si Hope mihalog niining babaye, ug ang usa ug usa.. Ako naghunahuna, “Oh, un-kini usa ka butang nga lahi; dili kini-kini mahimo. Adunay usa ka butang...” Ako naghunahuna, “Oh, buot ba ako mobalik ngadto nianang tigulang nga lawas pag-usab?” Mitan-aw ako sa palibot didto ug ako naghunahuna, “Unsa kini?” ug ako mitan-aw ug maayo, ug ako- ako miingon, “Ako-ako dili makasabut niini.” Apan si Hope daw sama sa usa-oh usa ka pinasidunggang dinapit. Siya dili lahi apan sama gayud sa usa ka pinasidunggang dinapit.

Ug nadungog ko ang usa ka tingog nga nakigsulti kanako nga anaa sa lawak, miingon, “Mao kini ang imong giwali nga mao ang Espritu Santo. Mao kini ang hingpit nga gugma. Ug walay makasulod dini nga wala niini.” Ug labi pa ako ka matinguhaon sukad pa gayud sa akong kinabuhi nga nagkinahanglan kini ug hingpit nga gugma sa pagsulod didto. Walay pagselos. Walay pagkakapoy. Walay kamatayon. Ang sakit dili gayud makasulod didto. Ang may kamatayon dili gayud makahimo kanimo nga tigulang, ug-sila dili makahilak. Usa lamang kini ka kalipay, “Oh akong bililhong igsoon.” Ug ila akong gidala ug gibutang sa usa ka dakung hataas nga dapit. Ug ako naghunahuna, “Wala ako nagdamgo. Ako nagatan-aw pagbalik sa akong- akong lawas nga nagahigda didto sa higdaanan.” Ug gipalingkod nila ako sa ibabaw didto, ug ako miingon, “Oh, dili ako angay nga molingkod dinhi.” Ug ania miabut ang mga lalake gikan sa tanang dapit diha gayud sa pagkapiskay sa pagkabatan-on, nagasinggit. Ug usa ka babaye nagatindog dinhi, ug siya misinggit. “Oh, akong bililhong igsoon. Oh malipayon kaayo kami nga makakita kanimo dinhi.” Ako miingon, “Dili ako masabut niini.” Ug unya kanang tingog nga nakigsulti kanako gikan sa itaas kanako, miingon, “Nahibalo ka nahisulat kini diha Biblia nga ang mga profeta pagatigumon kauban sa iyang katawhan.” Ug ako miingon, “Oo, akong nahinumdoman kana diha sa Mga Kasulatan.” Miingon, “Oo, mao kini sa dihang ikaw pagatigumon kauban sa imong katawhan.” Ako miingon, “Unya sila mahimong tinuod, ug ako mobati kanila.” “Oh, oo.” Ako miingon, “Apan ako... Sila mga minilyon. Walay kadaghan niana nga mga Branham.” Ug kanang tingog miingon, “Sila dili mga Branham; mao kana ang imong mga nakabig. Mao kana ang imong gigiyahan ngadto sa Ginoo.” Ug miingon, “Ang uban kanila nga sa imong paghunahuna nga maanyag kaayo mga kasiyam-an ang panuigon sa dihang imong gigiyahan sila ngadto sa Ginoo. Dili ikatingala nga sila nagasinggit, ‘Among bililhong igsoon.’” Ug sila misinggit dihadiha, “Kung wala ikaw miadto, wala kami dinhi.”

Mitan-aw ako sa palibot ug ako naghunahuna, “Buyno, wala nako nakuha kini.” Ako miingon, “Oh, asa si Jesus? Gusto ko gayud nga makita siya.” Sila miingon, “Karon, Siya anaa pa sa itaas ug diyutay, sa ibabaw gayud niana nga dalan.” Miingon, “Sa umalabot nga adlaw Siya moanha kanimo.” Nakita ninyo? Miingon, “Ikaw gipadala ingon nga usa ka pangulo. Ug ang Dios moabut, ug sa dihang Siya moabut, Siya magahukom kanimo sumala sa unsay imong gitudlo kanila, nahauna, kung sila makasulod kon dili. Kami mosulod sumala sa imong pagpanudlo.” Ako miingon, Oh, malipayon kaayo ako. Si Pablo, siya ba kinahanglan magabarug sama niini? Si Pedro kinahanglan ba mga mobarug sama niini?” “Oo.” Ako miingon, “Nan ako nagawali sa matag pulong nga ilang giwali. Wala gayud ako misimang gikan niining bahin ngadto sa lain. Diin sila nagbautismo sa Ngalan ni Jesu-Cristo, ako usab nagbuhat. Diin sila nagtudlo sa bautismo sa Espiritu Santo, ako nagbuhat usab. Bisan unsa nga ilang gitudlo, ako nagbuhat usab.” Ug silang katawhan misinggit ug miingon, “Nahibalo kami niana, ug kami nahibalo nga kami makig-uban kanimo sa umalabot nga adlaw balik sa yuta.” Miingon, “Si Jesus moanhi, ug ikaw pagahukman sumala sa Pulong nga imong giwali kanamo. Ug unya, kung ikaw pagadawaton nianang panahona, nga ikaw pagadawaton,” ug miingon, “unya ikaw motanyag kanamo ngadto Kaniya ingon nga imong mga tropeyo sa imong pagpang-alagad.” Miingon, “Ikaw magagiya kanamo ngadto Kaniya, ug kitang tanan mobalik sa yuta sa pagpuyo hangtud sa kahangturan.” Ako miingon, “Mobalik na ba ako yuta karon?” “Oo, apan padayon sa pagdutdot.

Ako mitan-aw, ug akong makita ang katawhan, kutob gayud ka layo nga akong mahimong makita, sa gihapon nagaabut, buot mohalog kanako, nagasinggit, “Among bililhong igsoon.” Unya ang tingog miingon, “Ang tanan nga imong gihigugma gayud, ug ang tanan nga nahigugma gayud kanimo, ang Dios nagahatag kanimo dinhi.” Ug ako mitan-aw ug ania miabut ang akong iro nga nagalakaw. Ania miabut ang akong kabayo ug mipahiluna sa iyang ulo sa ibabaw sa akong abaga ug mibihibihi. Miingon, “Ang tanan nga imong gihigugma gayud ug ang tanan nga nahigugma gayud kanimo, ang Dios mihatag kanila ngadto sa imong mga kamot pinaagi sa imong pagpang-alagad.” Akong nabati nga ako mibalhin gikan nianang matahum nga dapit. Ug ako mitan-aw sa palibot. Ako miingon, “Nakamata ka na ba, pinangga?” Siya sa gihapon nahikatulog ug ako naghunahuna, “Oh Dios, oh, tabangi ako, O Dios. Tugoti ako nga dili gayud makigkompromiso sa usa ka pulong. Tugoti ako nga magpabilin gayud nianang Pulong ug mowali Niini. Dili ako manumbaling kung unsay moabut ug mogula, bisan unsa nga ginabuhat ni bisan kinsa, pila ka daghan ang mga Saul sa-mga anak ni Kish nga motungha, pila ka daghan kini, kana, kon sa lain, tugoti ako, Ginoo, modutdot ngadto nianang dapit.

Ang tanang kahadlok sa kamatayon... Mosulti ako niini uban sa akong Biblia sa akong atubangan niining kabuntagon. Ako adunay usa ka gamayng bata didto nga upat ka tuig ang pangidaron, nga ipadaku. Ako adunay siyam ka tuig nga babaye ug tin-idyer nga ako mapasalamaton, nga misunod sa dalan sa Ginoo. Dios tugoti ako nga mabuhi sa pagdala kanila diha sa pagtambag sa Dios. Ibabaw niana, ang tibook kalibutan daw nagasinggit kanako. Kasiyam-an ka tuig ang pangidaron sa mga babaye ug mga lalake ug tanang mga matang, “Kung ikaw wala makaadto, kami wala dinhi.” Ug, Dios, tugoti ako nga makadutdot sa panggubatan. Apan kung kini moabut sa pagkamatay, ako dili na gayud... Kini mahimong kalipay; usa kini ka kalipay nga makasulod gikan niining pagkadunot ug makauulaw. Kung ako makahimo saylo sa itaas, usa ka gatus ka bilyon ka hitaas, usa ka kwadrado nga eskina, ug mao kana ang hingpit nga gugma. Matag lakang niining dalan, kini magkahiktin hangtud kita moabut ngadto sa diin kita karon. Kini mahimo gayud nga landong sa pagkadunot. Kanang gamayng usa ka butang nga atong mahibaloan ug mabati nga adunay usa ka butang sa usa ka dapit, wala kita nahibalo kung unsa kini. Oh, akong bililhong higala, akong hiniguma, akong mga pinangga sa Maayong Balita, akong gipanganak nga mga anak ngadto sa Dios, paminaw kanako, nga inyong pastor. Kamo... Nanghinaut ako nga adunay ubang paagi nga ako makahimo sa pagsaysay niini ngadto kaninyo. Walay mga pulong. Dili ako makakaplag niini. Dili kini makaplagan sa bisan asa. Apan sa luyo gayud niining katapusang gininhawa mao ang labing mahimayaon nga butang nga inyo gayud... Walay paagi sa pagsaysay niini. Walay paagi; dili gayud ako makahimo niini. Apan bisan unsay imong buhaton, mga higala, isalikway ang tanang butang hangtud ikaw makaabut sa hingpit nga gugma. Umadto sa usa ka dapit nga ikaw makahigugma sa matag-usa, matag kaaway, tanang butang. Kanang akong usa ka pagbisita didto naghimo kanako nga lahi nga tawo. Ako dili gayud, dili gayud, dili gayud mahimong mao sa gihapon nga Brother Branham nga ako kaniadto.

Basaha ang tibuok nga asoy sa...
  Ang Gisalikway Nga Hari.

Tan-awa usab... Beyond the Curtain of Time.
(PDF Iningles)

Ug maingon nga ang tawo ginabut-an nga mamatay sa makausa ra, ug tapus niana mao ang hukom,

mao man usab si Cristo, tapus makahalad sa makausa aron sa pagkuha sa mga sala sa daghang mga tawo, motungha sa ikaduha dili labut sa sala, kondili sa pagluwas hinoon kanila nga sa matinguhaon gayud nagapaabut kaniya.

Hebreo 9:27,28