Słowo Pańskie przychodzi do proroków.

William Branham.

Przeczytaj cały rachunek w...
Współczesne wydarzenia wyjaśnione przez proroctwo.

Przecież mówiono wam, zielonoświątkowcy, jak było czterdzieści pięć, pięćdziesiąt lat temu. Wasze matki i wasi ojcowie, będąc prawdziwymi zielonoświątkowcami, wychodzili z organizacji, potępiali tę sprawę i odchodzili z tego. Lecz potem jak pies do swoich wymiocin weszli w to z powrotem. Zrobili to samo, co zabiło kościół, i wy zabiliście wasz własny przez to samo. Nie mam nic przeciwko ludziom, którzy tam się znajdują, nic przeciwko temu, ale to ten system tej rzeczy jest tym, który to powoduje.

Zauważcie, jak w tych wydarzeniach Słowo Boże potwierdzało się, kiedy jego proroctwa wypełniały się. Gdyby ci kapłani... Oni dokładnie ustalili sobie, w jaki sposób Mesjasz ma przyjść. Oni wiedzieli, co ma się wydarzyć. Faryzeusze mieli swoje wyobrażenia, saduceusze, herodianie, och, wszyscy mieli swoje pomysły. Lecz On nie przyszedł zgodnie z nimi. Przyszedł w sprzeczności z nimi wszystkimi, lecz dokładnie w zgodności ze Słowem. Jezus powiedział, że stało się tak samo: „Gdybyście mnie znali, powinniście byli rozpoznać mój dzień. Gdybyście wiedzieli, bylibyście...” Wy mówicie: „Ależ Mojżesz! My mamy Mojżesza”. Przecież gdybyście wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i Mnie, ponieważ on o Mnie pisał.”

Widzicie, Bóg potwierdzał dokładnie to, co obiecał, lecz według ich wyobrażeń Jezus, to znaczy Mesjasz miał przyjść w jakiś bardzo dostojny sposób. Mesjasz miał przyjść prosto do ich ugrupowania, w przeciwnym razie nie mógł to być Mesjasz. Otóż prawie tak samo jest dzisiaj. „Jeśli nie patrzysz przez moje okulary, znaczy to, że nie widzisz wcale.” Widzicie, i tak właśnie to wygląda. Taka jest prawda. Przykro tak myśleć, ale jest to absolutnie prawdą.

Według Listu do Hebrajczyków 1,1 Bóg w dawnych czasach napisał Biblię w swój własny, wybrany przez siebie sposób. Nigdy nie pisał jej przez teologów ani też nie interpretuje jej przez teologów. Nigdy nie było takiego czasu, w którym do teologów należałoby interpretowanie Słowa Bożego. Interpretacja przychodzi tylko do proroka. I jedynym sposobem, w jaki w ogóle możemy wydostać się z tego zamieszania jest, że Bóg ześle nam tego proroka. Jest to dokładnie jedyny sposób, w jaki to się stanie. Uwierzono temu, oczekiwano na to i następowało wypełnienie.

Widzicie, tego nie napisali ludzie, lecz zostało to napisane przez Boga. Nie jest to księga ludzka, nie jest to księga teologów. Jest to księga Boża czyli księga proroctwa, napisana przez proroków i interpretowana przez proroków. Biblia mówi: „Słowo Pańskie przychodzi do proroków”. Dokładnie tak!

Jak pięknie zostało to zilustrowane albo zademonstrowane, kiedy Jezus przyszedł na ziemię, a Jan był prorokiem tego czasu i prorokował. Oni powiedzieli mu: „Och, chcesz powiedzieć, że Bóg zniszczy nasze wielkie tutejsze stowarzyszenia i te wszystkie rzeczy? I że nastanie czas, kiedy w naszych świątyniach nie będzie już nabożeństw? „Nadchodzi czas, kiedy Bóg złoży ofiarę Baranka Bożego, człowieka.” Powiedział też, że on Go rozpozna, kiedy przyjdzie. Był tak pewny swojego poselstwa, że powiedział do nich: „On stoi właśnie teraz pomiędzy wami, a wy Go nie znacie. On jest właśnie pomiędzy wami, a wy o tym nie wiecie.”

A pewnego dnia, kiedy Jezus nadszedł, Jan spojrzał, zobaczył nad nim ten znak i powiedział: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.” W tej samej minucie Jezus wiedział, że został uwierzytelniony przed ludem. Otóż On był Słowem. Czy wątpimy w to? Biblia mówi, że On jest Słowem. „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas”. I oto On jest... Oto Słowo jest na ziemi (patrzcie! doskonale!) i idzie prosto do wody do proroka.

Tak jest, Słowo zawsze przychodzi do swego proroka. Nie możemy więc oczekiwać, że przyjdzie ono do teologów. Nie możemy oczekiwać, że przyjdzie do denominacji. Ono musi przyjść teraz Bożym kanałem, o którym On przepowiedział, i to jest jedyny sposób, w jaki ono kiedykolwiek może przyjść. Będzie to znienawidzone, wzgardzone, odrzucone. Kiedy to przyjdzie, zostanie to odrzucone na bok i wszystko możliwe, ale Bóg mimo wszystko to uczyni. Zostało to odrzucone w Jezusie Chrystusie, zostało to odrzucone w Janie, zostało to odrzucone w Jeremiaszu, zostało to odrzucone w Mojżeszu. Zawsze dzieje się w ten sposób. Ale Bóg działa nadal właśnie tak, jak przyrzekł to czynić. Tak jest, On nigdy nie omieszka robić tego w ten sam sposób.

-----
Patrząc w Biblię widzicie wobec tego, gdzie i w jakim okresie żyjemy, skoro dostrzegacie, że zostają zamanifestowane te wielkie rzeczy. Kiedy Bóg obiecał to uczynić, On zawsze czyni to pod koniec każdego okresu, kiedy kościół dochodzi do punktu zwrotnego i odwraca się od Słowa z powrotem do grzechu i umiłowania świata. Umiłowanie świata jest grzechem. Biblia mówi: „Jeśli miłujecie świat albo rzeczy tego świata, to nie ma w was miłości Bożej”.

Ostatniego wieczoru przemawiałem na temat ofiary, jaka została złożona, na temat Baranka. Musiało być siedem dni, przedstawiających siedem okresów kościoła. Nie mogło być żadnego kwasu pośród ludzi, żadnego kwasu przez siedem dni. Oznacza to, że nie jest z tym nic zmieszane, jest to ciągle niezakwaszone. I my nie chcemy mieszać się z artykułami wiary, kwasami ani innymi rzeczami. Nie chcemy mieszać się ze światem. Ma to być niekwaszony Boży chleb, Boże Słowo, niesfałszowane Słowo Boże, o którym zostało powiedziane, że człowiek żyć będzie każdym Słowem, wychodzącym z ust Bożych.

Nasz system denominacyjny, te różnice i inne rzeczy wprowadziły w nas kwas i to, i tamto, i świat, i modę. Och, i jest tak, że jest wszędzie prawie jak w Hollywood. W końcu dojdzie do tego, że będzie jak w Anglii i wezwanie do ołtarza zostanie zhańbione. Okropne! Pewien brat powiedział: „Jak możecie złowić rybę do takiej łodzi?” Słusznie.

Powinniśmy mieć ewangelię zwiastowaną w jej pełni, wraz z mocą Bożą celem uwierzytelnienia jej zgodnie z obietnicą dla tego okresu i celem udowodnienia, że taka jest dokładnie Boża wola. Poza tym jesteś tylko członkiem kościoła, bez względu na to, jak bardzo usiłowałbyś wyświadczyć Bogu przysługę. Możesz uczestniczyć w zajęciach szycia i robótek ręcznych, możesz być jeszcze dwa razy wierniejszy kościołowi, ale jeśli ten zarodek życia wiecznego nie został w tobie z góry umieszczony, byś mógł być synem albo córką Bożą, to będziesz rosnąć jako coś zdeformowanego i nigdy nie będziesz prawdziwym, autentycznym synem ani córką Bożą.

-----
Zauważcie, znajdujemy dzisiaj wiele ludzi, którzy po prostu nie mogą w to uwierzyć, nawet ludzi napełnionych Duchem. Powiem wam pewną rzecz, która was zatka. Chrzest Duchem Świętym nie oznacza, że tam wejdziecie. Wcale nie, to nie ma nic wspólnego z waszą duszą. To jest chrzest, widzicie. Tutaj jest wewnętrzna dusza, oto tutaj, która musi pochodzić od Boga. Ale potem na zewnątrz macie pięć zmysłów, pięć wejść, aby przez nie móc kontaktować się ze swoim ziemskim domem. Wewnątrz macie ducha i tam macie pięć wyjść: swoje sumienie, miłość i tak dalej, pięć wyjść tego ducha.

Pamiętaj, w tym duchu możesz być ochrzczony autentycznym Duchem Bożym, a jednak być zgubiony. To dusza jest tym, co żyje, co zostało ustanowione przez Boga. Czy Jezus nie powiedział: „Wielu przyjdzie do Mnie w owym dniu i powie: Panie, czyż ja nie wyganiałem demonów i nie czyniłem wielkich rzeczy, nie prorokowałem, używając wielkich darów od Boga?” A On odpowiedział im: „Idźcie precz ode Mnie wy, którzy czynicie bezprawie. Nigdy was nie znałem”. Wielu takich przyjdzie w owym dniu.

Czyż Kajfasz nie prorokował? On był diabłem. Dowiadujemy się tam... A ci kapłani, ci wielcy mężowie, którzy uważani byli za wielkich przywódców tamtych czasów, z pokorą i wszystkim innym, nie byli jednak w stanie dostrzec samego Słowa Bożego, zamanifestowanego przed nimi. Moglibyśmy omówić cały szereg z nich, mam to tutaj zapisane. Co powiecie o Bileamie? On był... Może powiecie: „Bóg zmienia swoje zdanie.” On nie zmienia swojego zdania!

Kiedy Bileam wystąpił jako prorok i udał się tam jako biskup, kaznodzieja, jakkolwiek chcecie go nazwać, był to wielki człowiek. On radził się Boga w sprawie udania się tam i przeklinania Izraela. On ich przede wszystkim nie lubił i dlatego prosił Boga, aby mógł tam pójść, Bóg jednak odpowiedział: „Nie chodź!”
Potem wysłano do niego dygnitarzy, być może jakichś biskupów albo prezbiterów czy coś takiego, ludzi wyższego wykształcenia, aby go przekonać. On wtedy poszedł, aby jeszcze raz radzić się Boga. Nie należy pytać Boga po raz drugi! Kiedy Bóg mówi po raz pierwszy, to jest to! Nie trzeba na nic więcej czekać.

Rebeka nie czekała, aby otrzymać następne polecenie. Zapytano ją: „Czy pójdziesz?”
„Niech ona sama powie.”
„Pójdę!” odpowiedziała. Ona była mocno natchniona przez Boga. Ona stała się jedną z królowych Biblii dzięki temu, że postępowała według pobudek Ducha Bożego, który poruszał się nad nią, przyjęła to, co było absolutną prawdą i uwierzyła w to.

Otóż dowiadujemy się, że Bileam oczywiście nie mógł widzieć. On wyszedł, spojrzał na ten lud i powiedział: „Chwileczkę, my jesteśmy tutaj wielkim, sławnym ludem, a wy jesteście tylko rozproszoną gromadą. A ponadto my wszyscy wierzymy w tego samego Boga.” Widzicie? To było prawdą. Oni wszyscy wierzyli w tego samego Boga, oni wszyscy czcili Jahwe. Spójrzcie na ofiarę Bileama. Siedem ołtarzy. Jest to doskonała liczba Boża. Siedem zborów, widzicie, siedem baranów, mówiących o przyjściu Pańskim. Jeśli chodzi o fundamentalizm, to on był równie fundamentalny, jak i Mojżesz. Lecz widzicie, nie było tam Bożego uwierzytelnienia. Jednak oni obaj byli prorokami.

Ale nad usługą Mojżesza był nadnaturalny słup ognia, było światło, unoszące się nad obozem. Było tam Boskie uzdrowienie, był w tym obozie okrzyk królewski. Były pośród nich wielkie znaki, Boskie uzdrowienie, działy się cuda i dokonywały się niezwykłe wydarzenia. Był to znak żyjącego Boga pośród Jego ludu. Co do prawowierności oni obaj mieli rację. Bileam usiłował przekonać lud i oczarował ich, tak że do tego wstąpili. Kiedy? Tuż przed wejściem do ziemi obiecanej. Po upływie dnia lub dwóch byliby już w ziemi obiecanej.

Przeczytaj cały rachunek w...
Współczesne wydarzenia wyjaśnione przez proroctwo.

Częstokroć i wieloma sposobami mawiał niekiedy Bóg ojcom przez proroków;

W te dni ostateczne mówił nam przez Syna swego, którego postanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez którego i wieki uczynił.

Hebrajczyków 1:1-2