Wit paard ruiter.

William Branham.

Lees het volledige rekening in...
Het Eerste Zegel.

Nu in dit vijfde hoofdstuk, het verbreken van deze zegels. Het zevenmaal verzegelde Boek... Eerst willen wij het eerste zegel lezen. Gisteravond (om het gewoon iets meer achtergrond te geven) zagen wij dat, toen Johannes keek, hij dat boek nog steeds in de handen van de oorspronkelijke eigenaar, God, zag. Herinnert u zich hoe het verloren was gegaan? Door Adam. Hij verbeurde het Boek des levens voor de kennis van Satan en verloor zijn erfenis. Hij verloor alles, en er was geen weg tot verlossing. Toen kwam God, gevormd in de gedaante van een mens, neer en werd een Verlosser voor ons om ons te verlossen. En nu vinden wij uit dat deze dingen, die in vroeger dagen verborgen waren, in de laatste dagen voor ons moeten opengaan.

Nu wij zien hier ook in dat zodra Johannes deze aankondiging hoorde dat de bloedverwant-verlosser moest voortkomen om Zijn aanspraken te maken, er geen mens was die het kon doen. Geen mens in de hemel, geen mens op aarde, geen mens onder de aarde, niemand was waardig om zelfs maar naar het Boek te kijken. Denkt u dat gewoon in! Er was zelfs geen enkele persoon waardig er zelfs maar naar te kijken. En Johannes begon gewoon te wenen.

Hij wist dat allen... Dan was er geen kans op verlossing. Alles zou falen. Maar wij merken dat zijn wenen snel stopte, omdat het bekend werd gemaakt door één van de ouderlingen. Eén van de ouderlingen zei: “Ween niet Johannes, want de Leeuw uit de stam van Juda heeft overwonnen.” Met andere woorden: “overwonnen en gezegevierd.”

Johannes draaide zich om en zag een Lam tevoorschijn komen. Het moet bloedig, gestriemd en gewond zijn geweest. Het was geslacht, een Lam dat was geslacht, en het was natuurlijk nog bloedig. Als het lam was gestriemd en gedood, zoals dat Lam het in ieder geval was, werd het in stukken gehakt aan een kruis, speren in de zijde, spijkers in de handen en voeten, en doornen over het voorhoofd. Hij bevond zich in een afschuwelijke toestand. En dit Lam kwam naar voren en ging naar Hem Die op de troon zat, die de complete eigendomsakte van Verlossing bezat; en het Lam ging en nam het Boek uit de hand van Hem die op de troon zat en nam en opende de zegels; en opende het Boek.

Toen dat gebeurde, ontdekken wij dat er iets groots moet hebben plaatsgevonden in de hemel, want de ouderlingen, de vierentwintig ouderlingen, de beesten en al wat in de hemel was begon te roepen: “Waardig”, en daar kwamen de engelen en zij goten de schalen uit met de gebeden der heiligen. De heiligen onder het altaar riepen uit: “Waardig zijt gij, o Lam, want Gij hebt ons verlost, en nu hebt Gij ons koningen en priesters gemaakt, en wij zullen heersen op de aarde.” O! En zo was het toen Hij dat Boek opende.

Ziet u, het Boek werd feitelijk ontworpen en geschreven voor de grondlegging der wereld. Dit Boek, de Bijbel, werd werkelijk geschreven voor de grondlegging van de wereld. En Christus, zijnde het Lam, werd geslacht voor de grondlegging van de wereld. En de leden van Zijn bruid, hun namen, werden voor de grondlegging der wereld in het Boek des levens van het Lam gezet, maar het werd verzegeld. En nu is het bezig geopenbaard te worden, wier namen erin stonden, alles. Wat een groot iets! En Johannes zei toen hij het zag: “Alles in de hemel, alles onder de aarde, alles hoorde hem zeggen: 'Amen, lof en eer.'” Hij had gewoon werkelijk een geweldige tijd, want het Lam was waardig.

En nu, het Lam staat nu vanavond, terwijl wij op dit zesde hoofdstuk ingaan - Hij heeft het Boek in Zijn hand en begint het te openbaren. En o, ik zou vandaag absoluut... en ik hoop dat de mensen geestelijk zijn. Ik zou daar een vreselijke fout mee hebben gemaakt als niet vandaag om ongeveer twaalf uur de Heilige Geest de kamer binnen was gekomen om mij in iets wat ik opschreef om te zeggen, te corrigeren. Ik nam het uit een oude context. Ik had er niets over. Ik wist in geen enkel opzicht wat het tweede zegel was, maar ik had nog enkele oude verbanden van iets waar ik verscheidene jaren geleden over sprak, en die ik had opgeschreven, en ik verzamelde deze verbanden, en dr. Smith en vele grote voortreffelijke leraren die ik samenbracht, en zij allen geloofden dat, dus schreef ik het op. Ik maakte mij klaar om te zeggen: “Wel, nu zal ik het vanuit dat standpunt bekijken.” En daar, ongeveer twaalf uur op de dag, streek de Heilige Geest gewoon rechtstreeks neer in de kamer, en de hele zaak werd gewoon helemaal voor mij opengelegd, en daar was het: de opening van dit eerste zegel.

Zo zeker als ik hier vanavond sta, weet ik dat dit de Evangelie-waarheid is die ik u vanavond ga laten zien. Ik weet het gewoon. Want als een openbaring in tegenspraak is met het Woord, dan is het geen openbaring. En u weet, er zijn sommige dingen die er zo absoluut waar uit kunnen zien en toch niet waar zijn. Het lijkt zo te zijn, maar het is het niet.

Nu, wij vinden nu het Lam met het Boek. En nu lezen wij in het zesde hoofdstuk:

En ik zag, toen het Lam een van de zegels geopend had, en ik hoorde een uit de vier dieren zeggen, als een stem van een donderslag: Kom en zie!
En ik zag, en ziet, een wit paard, en die daarop zat, had een boog; en hem is een kroon gegeven, en hij ging uit overwinnende, en opdat hij overwon!

Nu, dat is het eerste zegel. Degene die wij vanavond door de genade van God gaan proberen te verklaren. Zo goed als... en ik besef dat een man die dat probeert uit te leggen op gevaarlijke grond loopt, als je niet weet wat je aan het doen bent. Daarom, als het tot mij gekomen is door een openbaring, dan zal ik het u zeggen. Als ik het slechts door mijn eigen gedachten heb dan zal ik u dat zeggen voordat ik erover spreek. Maar ik ben er zo zeker van als dat ik hier sta vanavond, dat het vandaag kersvers van de Almachtige tot mij is gekomen! Ik ben niet geneigd om zomaar dat soort dingen te zeggen wanneer het gaat om dit gedeelte van de Schrift. Ik hoop dat u weet waar ik nu over spreek.
Weet u, je kan niet zeggen dat iets verondersteld wordt hier te liggen, voordat het gebeurt. Je kan het niet zeggen tot iets het daar legt. Ziet u? Begrijpt u; luistert u naar iets?

Nu, het met zeven zegels verzegelde en opgerolde Boek wordt nu losgemaakt door het Lam. Wij naderen die plaats vanavond. God helpe ons. Wanneer de zegels verbroken en losgemaakt zijn dan zijn de geheimenissen van het Boek geopenbaard. Nu, u ziet, dit is een verzegeld Boek. Wij geloven dat, nietwaar? Wij geloven dat het een verzegeld Boek is. Nu, wij wisten dit vroeger nooit, maar het is zo. Het is verzegeld met zeven zegels; dat wil zeggen, op de achterzijde van het Boek is het Boek verzegeld met zeven zegels.

Als wij zouden spreken over een soort boek als dit, dan zou het zijn alsof er een sluitband over zou worden gelegd - zeven sluitbanden. Maar het is geen boek als dit; het is een rol. Dan wanneer de rol afgerold wordt is dat er één; precies binnenin de rol ligt dan nummer twee, en er staat hier precies wat het is - maar het is een geheimenis. Toch hebben wij het doorvorst, maar herinner u, het Boek is verzegeld, en het Boek is een Boek van verborgenheid van openbaring. Het is de openbaring van Jezus Christus, een Boek van openbaring. En nu weet u dat de mensen het hele tijdperk het doorvorst hebben en geprobeerd hebben om daar uit te komen. Wij allen!

-----
Toen nu het Lam het Boek nam en dat eerste zegel brak, sprak God van Zijn eeuwige troon om te zeggen wat dat zegel moest openbaren. Maar toen het Johannes werd voorgelegd, was het in een symbool. Toen Johannes het zag was het nog steeds een geheimenis. Waarom? Het was toen zelfs nog niet geopenbaard. Het kan niet geopenbaard worden tot, wat Hij hier zei, in de eindtijd. Maar het kwam in een symbool. Toen het donderde... Herinner u, de luide geluidsklap van een donderslag is de stem van God. Dat zegt de Bijbel; een donderslag. Zij dachten dat het een donderslag was, maar het was God. Hij begreep het, want het was hem geopenbaard. Het was een donderslag.
Merk op, het eerste zegel werd geopend... het eerste zegel; toen het werd geopend in symboolvorm, donderde het! Nu hoe zal het dan zijn wanneer het in werkelijke vorm wordt geopend?

-----
Kijk. Christus wordt vanaf deze tijd hier niet meer gezien. Maar Hij zit op een wit paard; dus als deze kerel een wit paard berijdt, is hij slechts een nabootser van Christus. Hebt u dat begrepen? Merk op, de ruiter op het witte paard heeft geen enkele naam. Maar Christus heeft een Naam! Wat is die? Het Woord van God! “In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God.” En het Woord is vlees geworden.

De ruiter heeft geen naam, maar Christus wordt 'Het Woord van God' genoemd. Dat is Hij. Zo wordt Hij genoemd. Nu heeft Hij een Naam gekregen die niemand weet, maar Hij wordt 'Het Woord Gods' genoemd. Deze vent wordt niets genoemd, maar hij zit op een wit paard. De ruiter heeft geen pijlen voor zijn boog. Heeft u dat opgemerkt? Hij had een boog, maar er wordt niets gezegd over enige pijlen; dus moet hij een bluffer zijn. Dat is juist. Misschien heeft hij een heleboel donder en geen bliksem, maar u zult ontdekken dat Christus zowel bliksem als donder had; want uit Zijn mond gaat een scherp tweesnijdend zwaard, en Hij slaat de volkeren, en deze vent kan niets slaan, maar hij speelt de rol van een huichelaar. Hij rijdt uit op een wit paard, uitgaande om te overwinnen.

Christus had een scherp zwaard, en kijk! Het komt uit Zijn mond het levende Woord! Dat is het Woord van God, geopenbaard aan Zijn dienstknechten, gelijk Hij sprak tot Mozes: “Ga daar staan en strek uw stok uit en roep om vliegen”, en daar waren vliegen. Zeker! Wat hij ook zei, dat deed Hij, en het kwam te geschieden. Hij is het levende Woord. God en Zijn Woord zijn één en dezelfde Persoon. God is het Woord! Wie is deze geheimzinnige ruiter van het eerste gemeente-tijdperk dan? Wie is het? Laten wij er eens over nadenken. Wie is deze geheimzinnige ruiter, die uitrijdt in het eerste gemeente-tijdperk en regelrecht doorrijdt de eeuwigheid in; die gaat tot het einde?

Het tweede zegel komt tevoorschijn en gaat uit, regelrecht tot het einde. Het derde zegel komt tevoorschijn en gaat regelrecht uit tot het einde. Het vierde, vijfde, zesde en zevende, elk ervan komt hier in het einde tot een afsluiting. Nu, in de eindtijd worden deze Boeken, die al deze tijd opgerold zijn geweest, en waarin deze geheimenissen staan, verbroken. Dan komt het geheimenis tevoorschijn, zodat gezien wordt wat het is. Maar feitelijk gingen zij uit in het eerste gemeentetijdperk, want het eerste gemeente-tijdperk ontving de boodschap, gelijk dit. De witte ruiter ging uit. Wie is hij? Hij is machtig in zijn overwinnende kracht. Hij is een groot man in zijn overwinnende kracht. Wilt u dat ik u vertel wie hij is? Hij is de antichrist. Dat is hij precies! Nu omdat, ziet u, als een antichrist... Jezus zei dat de twee zo dicht bij elkaar zouden komen dat het de uitverkorenen zelf, de bruid, zou verleiden als het mogelijk ware antichrist! Het is de geest der antichrist.

Lees het volledige rekening in...
Het Eerste Zegel.

En ik zag in de rechter hand Desgenen, Die op den troon zat, een boek, geschreven van binnen en van buiten, verzegeld met zeven zegelen.

En ik zag een sterken engel, uitroepende met een grote stem: Wie is waardig het boek te openen, en zijn zegelen open te breken?

En niemand in den hemel, noch op de aarde, noch onder de aarde, kon het boek openen, noch hetzelve in zien.

En ik weende zeer, dat niemand waardig gevonden was, om dat boek te openen, en te lezen, noch hetzelve in te zien.

Openbaring 5:1-4