Over Spare Aardes.

Richard Oliver.

“We vinden dat we leven op een onbelangrijke planeet van een saaie ster verloor in een sterrenstelsel weggestopt, in een vergeten hoek van een universum waar er veel meer sterrenstelsels dan mensen.”
Carl Sagan, Wetenschapper, kosmoloog en agnostisch.

En dat is de mening van velen. We zijn slechts een gemiddeld planeet, één van miljarden en miljarden, in een gemiddelde sterrenstelsel. Echter, zoals wetenschappelijk inzicht verbetert zien we dit geloof is gewoon niet waar.

Maar laten we een paar dingen recht eerste. Het heelal is uniform. Wat werkt in ons zonnestelsel werkt voor het hele universum. Bij andere woorden dezelfde fundamentele wetten van de wetenschap werken overal. Zwaartekracht, de sterke of zwakke kernkrachten, elektromagnetische gevolgen, de snelheid van het licht en een groep andere basiswetten alle overal en op dezelfde manier werken als zij voor ons doen.

Wat dit leidt daaruit dat omstandigheden die het leven hier op aarde toestaan is de vereiste voorwaarden voor het leven overal. Bijvoorbeeld, kunnen we gerust zeggen dat welke planeet dan ook met het leven op het een zon als de onze moet hebben.

Zonne bewoonbare zone.

Onze zon is een G2 hoofdreeks dwergster. Er zijn blauwe reus, rode en witte dwergen en diverse andere vormen van sterren, maar op slechts een G2 produceert de gelige groene licht essentieel voor photosyntheses. En zonder de fotosynthese van planten is er geen leven. Dus alleen G2 sterren die planeten hebben in staat zijn om ondersteunen het leven. Aangezien slechts 10% van de sterren zijn G2 weten we dat 90% van de sterren niet planeten met het leven op hen kan hebben.

Maar het leven heeft behoefte aan meer. Vloeibaar water is essentieel voor het leven. En hier zit hem de kneep. Waterdamp niet goed noch is vaste waterstroom of ijs. Water moet vloeibaar zijn. Indien de aarde waren enigzins dichter bij de zon al het water zou verdampen. Geen leven. Indien onze wereld waren een beetje verder weg van de zon de hele water zou bevriezen. Nogmaals, geen leven. Onze afstand vanaf de zon is van cruciaal belang. Aarde is in de "Goudhaartje zone", niet te warm, niet te koud, maar precies goed om vloeibaar water te hebben.

Al hebben we twee essentiële ingrediënten voor een aarde zoals planeet. Weinig andere planeten hebben deze. Maar er is meer! Onze positie in het Melkwegstelsel is een ander voorbeeld van de Goudhaartje zone. Indien we dichter bij het centrum van het de Melkweg werden vervolgens lichtere gassen, als de zuurstof in de atmosfeer zou zijn gestript van ons. Als we verder weg vervolgens zouden er veel minder van de zwaardere elementen die nodig zijn voor het leven. Net zoals onze buitenste planeten alleen zijn gemaakt van gassen en giftige degenen op dat, spare aardes verder van het galactisch centrum dan wij bent waarschijnlijk te kleine, of enige, vaste vorm te hebben. We zijn geplaatst "slechts recht" in ons melkwegstelsel op te hangen aan onze atmosfeer en beschikken over de nodige zware elementen om ons lichaam te maken, zodat we het leven.

    Galactische bewoonbare zone.

Ons zonnestelsel bestaat buiten de voornaamste spiraalarmen van onze melkweg. Wij zijn weg van de hoge niveaus van licht en dodelijke straling die is in het galactisch centrum en zelfs in de galactische armen. Werden we daar zouden we nooit een donkere nacht te krijgen en we zouden worden kwaliteit zeer correct door allerlei sterren dicht bij ons. Het leven kon niet overleven.

Maar er is een andere eigenaardigheid over onze positie. Wij zijn ideaal gelegen om donkere nachten te hebben, om zowel onze eigen en andere sterrenstelsels te zien. Het is de studie van andere sterren en sterrenstelsels die heeft ons toegestaan om veel omstreeks het universum te begrijpen. Nu waarom is het dat de enige bekende planeet met waarnemers aan het ideaal geplaatst is voor observatie? Waarom is het dat onze verre van onbeduidende planeet geplaatst waar het menselijk leven kunnen zien en werken de mysteries van het universum? Het is alsof onze planeet en zijn positie allen gepland waren door een superieure intellect.

God van Hello!

Welke universum bent u in?

David Shearer.

Wetenschappers vertellen ons dat Er is veel verschillende soorten universum, (ze noemen het een "Multiverse"), en dat we toevallig een bewonen, die is bij uitstek geschikt om het leven.

De andere universa zijn echter niet op te sporen en niet-waarneembare.

Voor mij, zou dit een enorme hoeveelheid van het geloof om te GELOVEN nodig, want er is geen bewijs voor een dergelijke zaak.

Je moet de vraag te stellen:
“Waarom zouden ze voorstellen dergelijke de VN-wetenschappelijk denken?”

De reden het voorstellen van deze theorie, is het feit die de wetten regerend ons universum dat zo precies afgestemd, dat zelfs een verandering zo weinig als 1% in enkele wetten, hetgeen voldoende is om, leven onmogelijk zijn. Te maken, ons universum minder uniek, en is het resultaat van willekeurig toeval, moeten we ons een deel van vele universa, (of anders te zouden we hebben om een Ontwerper te overwegen), en we net toevallig te zijn in deze een die deze eigenschappen heeft.

Het is tijd om een “Goddelijke Ontwerper” te overwegen.

Een psalm van David, voor den opperzangmeester. De hemelen vertellen Gods eer, en het uitspansel verkondigt Zijner handen werk.

De dag aan den dag stort overvloediglijk spraak uit, en de nacht aan den nacht toont wetenschap.

Geen spraak, en geen woorden zijn er, waar hun stem niet wordt gehoord.

Psalmen 19:1-3