Berg van de zonsondergang.

William Branham.

Lees het volledige rekening in...
Wat is de aantrekkingskracht op de berg?

Niet lang geleden, terwijl ik bij deze preekstoel stond, werd door de Heilige Geest gezegd: “De dag zal komen dat zij een paal in de grond zullen slaan vlak voor uw huis, zij zullen uw hek verplaatsen. Nu dan, u zult eraan voorbij gaan en niet boos worden.” Ik zag mijn hek opgebroken en liggend op de helling. Ik heb de heuvel voor mij geheel omgegraven gezien, er lagen daar planken en dingen waar iemand het had kapot gestampt. Hij zei... ik keek, en er was daar een kleine Ricky die daar was gekomen en het hek eruit had geslagen, die dit had gedaan. Ik zei: “Waarom heb je het mij niet verteld?” Hij werd brutaal tegen mij en ik moest hem slaan. En terwijl het gebeurde, zei ik: “Dit heb ik niet gedaan sinds ik in de ring stond, maar ik wil gewoon dat je het weet”, en ik gaf hem een opstopper. En toen ik hem had neergeslagen pakte ik hem weer op en sloeg hem weer neer. En ik pakte hem drie of vier keer op, en toen schopte ik hem over de heuvel. Toen liep ik daarheen, en ik zei: “Dat was niet goed.” En ik pakte hem op en schudde hem de hand, ik zei: “Ik ben niet boos op je, maar ik wilde je gewoon laten weten dat je zo niet tegen mij kunt praten.” En toen ik mij omkeerde en terugkwam, stond de Heilige Geest daar bij het hek, en zei: “Ontloop dit, wanneer die paal daar in de grond wordt geslagen ga dan westwaarts.”
Dit Boek is alles wat ik nodig heb,
Dit Boek is een goed recept, (het toont de manier om mijn moeilijkheden te omzeilen).
En dan is dat Boek het Woord, en dat Woord is God. Ontloop uw moeilijkheden, Het zal u zeggen wat u moet doen.

Drie jaar geleden hoorde ik een vriend van mij, de stadslandmeter, die beneden bij mij in de laan woont, een paal in de grond slaan. Ik ging naar buiten en zei: “Wat is er aan de hand, Mud?” De zoon van meneer King, een persoonlijke vriend. Hij zei: “Billy, zij gaan deze weg verbreden.”
U herinnert zich het allemaal. Ik zei: “Misschien is het de brug.” Ik vertelde broeder Wood, ik zei: “Behoud uw eigendom. Misschien moet die brug wel hier doorheen komen, of zoiets.” De laan was opgebroken, bakstenen, rotsblokken waren overal heengegooid. Dus hij zei... Ik zei: “Behoud uw eigendom.” En toen ik daarna... Meneer King vertelde mij dat dat ging gebeuren, ik ging naar binnen en zei tegen mijn vrouw die daar zat: “Lieveling, daar staat iets over opgeschreven. Het is ZO SPREEKT DE HERE, ergens.”

Ik ging naar binnen en pakte mijn boek, keek erin en er stond: “Het zal geschieden...” Acht jaar later!
En toen ik ernaar keek zei ik: “Nu is het tijd, lieveling, wij moeten naar het westen gaan.”
Twee dagen daarna, stond ik in de kamer om ongeveer tien uur 's morgens, en ik ging in de Geest van God, en ik zag die kleine formatie duiven vliegen, ik keek naar die kleine vogels. U herinnert het zich. Ik zag zeven Engelen in de vorm van een piramide, die bij mij binnen kwamen snellen, zeggend: “Keer westwaarts, ga naar Tucson; het ligt veertig mijl ten noordoosten, en u zult net een klit (of een 'bullheader', zoals zij het daar noemen) van uw kleren afhalen.”

Broeder Fred Sothmann, die daar nu recht naar mij zit te kijken was daar die morgen bij. Ik was het vergeten.
Ik zei: “Er kwam een ontploffing als een aardbeving die zo goed als alles wat er in het land was deed schudden. Ik zie niet in hoe een mens het zou kunnen overleven.” Ik was bang. Ik stond in Phoenix, u allen die vanavond meeluisteren zijn mijn getuigen. Ik predikte de prediking: Heren, is dit de tijd? “Waar zijn wij aan toe?” Ik ging naar het westen. Velen van u hier hebben die band, velen van u hier hebben het een jaar of meer voordat het gebeurde horen zeggen.

Ik ging naar het westen en vroeg mij af wat er zou gaan gebeuren. Op een dag kreeg ik een roep van de Here. Ik vertelde het mijn vrouw, ik zei: “Lieverd, waarschijnlijk is mijn werk nu voorbij.” Ik wist het niet. Ik zei: “God is nu waarschijnlijk met mij klaar en ik zal naar Huis gaan. Ga jij naar Billy, neem de kinderen mee, God zal op een of andere wijze een weg voor je maken. Ga en leef waarachtig voor God. Zorg dat de kinderen de school doorlopen, voed hen op in de vreze van God.”
Zij zei: “Bill, je weet niet of het waar is.”
Ik zei: “Nee. Maar een mens zou dat niet kunnen overleven.”
En op een morgen maakte de Here mij wakker en zei: “Ga naar boven daar in Sabino Canyon.” En ik pakte een stukje papier en mijn Bijbel.
Mijn vrouw zei: “Waar ga je heen?”
Ik zei: “Ik weet het niet. Ik zal het je vertellen wanneer ik terug kom.”

Ik ging de Canyon in, klom regelrecht naar boven waar de adelaars rondvlogen. Ik keek naar wat herten die daar stonden. Ik knielde neer om te bidden, en hief mijn handen op, en een Zwaard trof mijn hand. Ik keek rond, ik dacht: “Wat is dat? Ik ben niet buiten mijzelf. Hier is dat Zwaard in mijn hand, blinkend, schijnend, schitterend in de zon.” Ik zei: “Nu, er zijn hier mijlenver geen mensen bij mij in de buurt hier helemaal boven in dit ravijn (canyon). Waar zou dat vandaan kunnen komen?”
Ik hoorde een Stem, zeggend: “Dat is het Zwaard van de Koning.”
Ik zei: “Een koning slaat een man tot ridder met een zwaard.”
Hij, de Stem kwam terug, en zei: “Niet het zwaard van een koning, maar het Zwaard van DE Koning, het Woord des Heren.” En zei: “Vrees niet, het is alleen de Derde Trek. Het is de betuiging van uw bediening.”

Ik was gaan jagen met een vriend, niet wetend wat er zou gaan gebeuren. En iemand belde mij op, degene die mij had bekritiseerd over de foto van de Engel des Heren, degene die hem nam. Ik moest naar Houston gaan vanwege zijn zoon, want hij was ter dood veroordeeld en zou binnen enkele dagen gedood worden. En hij ontmoette mij daar en sloeg zijn armen om mij heen, en zei: “Denk eens in, juist de man die ik bekritiseerd heb, komt mijn enige zoon redden!” Het genootschap voor de mens gaf mij, wat zij een oscar noemen, of hoe je het ook wilt noemen, voor het redden van een leven.

Toen gingen wij terug, ik ging ginds de bergen in om te jagen. En daar waren broeder Fred en ik. Op een morgen toen ik naar buiten liep, ik had mijn javelina toen al, keek ik naar de plaats waar hij heenging. Ik zei: “Broeder Fred, ga die berg nu 's morgens vroeg, bij het aanbreken van de dag over en ik zal over de andere gaan. Ik wil het zwijn niet schieten, ik wil hem niet doden. Maar als zij (de kudde) deze kant op beginnen te gaan, dan zal ik vlak vóór ze schieten om ze terug te laten drijven.”

Broeder Fred ging op weg, maar er waren daar geen zwijnen. Hij wuifde naar mij en ik zag het. Ik ging naar beneden een ravijn in, enkele diepe kloven, de zon kwam net op. Ik kwam aan de andere kant van de heuvel en dacht helemaal niet aan de profetie. Ging zitten, wachtte en rustte, ik dacht: “Wat is er met die zwijnen gebeurd?” En ik pakte op mijn... Ik zat daar zoals de Indianen, u weet wel, met gekruiste benen, en ik keek op de pijp van mijn overall en daar zat een klit op. Ik haalde het eraf en ik zei: “Dat is vreemd! Hier ben ik ongeveer veertig mijl ten noordoosten van Tucson. Daar zit mijn zoontje Jozef op mij te wachten.” En toen ik opkeek, zag ik een kudde zwijnen tevoorschijn komen ongeveer 900 meter bij mij vandaan, boven op een berg, ik gooide de klit weg. Ik zei: “Ik zal ze krijgen. Ik ga broeder Fred halen, en ik zal een stukje papier ophangen om de weg verder aan te duiden op deze woestijnheester hier, en wij zullen broeder Fred gaan halen.”
En ik ging op weg de berg op en rende zo hard als ik maar kon naar de andere kant. Plotseling... ik dacht dat iemand op mij schoot, ik had nog nooit zo'n ontploffing gehoord, het deed het hele land schudden. En toen het gebeurde stonden daar voor mij zeven Engelen in een formatie.

Ik ontmoette broeder Fred en de anderen even later. Hij zei: “Wat was dat?”
Ik zei: “Dat was hét.”
“Wat ga je doen?”
“Terug naar huis. Want, ZO SPREEKT DE HERE, de zeven geheimenissen die al deze jaren verborgen zijn geweest in de Bijbel, deze denominaties en alles, God gaat die zeven geheimenissen voor ons openen in de Zeven Zegels.
Daar was die ring die opkwam van de aarde, als mistvorming. Terwijl het kwam ging het loodrecht omhoog de berg in, begon zich westwaarts te draaien van de kant waar het vandaan kwam. De wetenschap bevond na enige tijd dat het dertig mijl hoog en vijfentwintig mijl in doorsnee was, precies in de ring van de piramide.

En onlangs, toen ik daar stond, draaide ik de foto naar rechts, en daar is Jezus zoals Hij was in de Zeven Gemeentetijdperken, de witte pruik op, de Opperste Godheid tonend. Hij is de Alpha en de Omega; Hij is de Eerste en de Laatste; Hij is de opperste Rechter in alle Eeuwigheid, daar staande, de Boodschap van dit uur bevestigend. En het zal Licht zijn omstreeks de avondtijd! Wat heeft dit alles te betekenen? Wat was het?

Ik ging in westelijke richting. Op diezelfde berg, toen ik daar overheen ging met Banks Wood, werd gezegd: “Gooi een steen omhoog. Zeg tot meneer Wood: 'ZO SPREEKT DE HERE, u zult de heerlijkheid van God zien'.”
Terwijl ik daar precies een dag later stond, kwam een wervelwind naar beneden en sloeg de bergen uiteen. Rotsblokken sloegen de toppen van de bomen af, ongeveer een meter of één meter twintig boven mijn hoofd. Maakte drie grote stoten, en de broeders kwamen aanrennen. Er stonden daar ongeveer vijftien man, predikers en al het andere.
“Wat was het?” zei hij, “Wat was het?”
Ik zei: “Oordeel treft de Westkust.”

Ongeveer twee dagen later deed de aardbeving Alaska bijna zinken. Wat is dit voor een Licht daar boven op Sunset Mountain (berg van de zonsondergang) in het Coronado Forest in Arizona? Wat is dit voor iets vreemds wat daar gebeurde waarvoor de mensen van het westen naar het oosten kwamen rijden om de rotsstenen op te rapen die daar in het rond lagen waar Het neersloeg, en ze hadden allemaal, elke steen, drie hoeken, die Het had afgebroken. (De drie zijn Eén). Ze liggen op bureaus, als gewichten op papier, door het hele land. Wat is dit voor vreemds op Sunset Mountain in het Coronado Forest?

Junior Jackson die meeluistert, herinnert u zich die droom die hij had en die ik uitlegde, “gaande in de richting van het ondergaan van de zon?” En dit gebeurde op “Zonsondergang”-berg! Het is de avondtijd, de tijd van zonsondergang. De zonsondergang-Boodschap die door een ondergaan van de geschiedenis, of liever, een ondergaan van profetie, wordt vervuld. En het zal Licht zijn in de avondtijd op Sunset Mountain in het Coronado Forest, veertig mijl ten noorden van Tucson. Pak de kaart en kijk of u Sunset-piek daar ziet. Precies daar gebeurde het. Ik heb het nooit geweten tot pas geleden.

Alles, dat zal nooit sterven, het ontrolt zichzelf voortdurend. Vanaf de gebeurtenis zelf af, tot de foto die Jezus voorstelt die naar ons staat te kijken en nu precies op Sunset Mountain, en het zonsondergang-Licht. Het avond-Licht is gekomen, God die Zichzelf betuigt. Wat is het? Het is een feit dat God en Christus één zijn. Het 'witte'. Hoevelen hebben het gezien, de witte pruik op Hem, zoals we bespraken in Openbaringen 1? Ziet u, de Opperste Godheid, Opperste Autoriteit! Geen andere stem, geen andere god, niets anders. “In Hem woont de volheid van de Godheid lichamelijk.” De Engelen zelf waren Zijn pruik. Amen.

Wat gebeurde er op de berg Zonsondergang? God die Zijn Woord bevestigde. Dat hebben al die geruchten te betekenen. Let op, het is God die Zijn beloofde Woord opnieuw vervult, van Openbaringen 10:1-7: “En in de dagen van het bazuinen van de Boodschap van de zevende engel, zou de verborgenheid Gods voleindigd zijn.” Het verborgen geheimenis van Openbaringen 10:1-7, de laatste boodschap tot het laatste gemeentetijdperk. Vervult precies in dit tijdperk Lukas 17:30: “De dag dat de Zoon des mensen geopenbaard zal worden.”
“En er zullen valse profeten opstaan en valse christussen, en zij zullen grote tekenen en wonderen doen, zodat zij zelfs de Uitverkorenen zouden verleiden als dat mogelijk zou zijn.” De mensen nog steeds in twijfel. En, zoals gebruikelijk, de kerk is er net zo verlegen mee.

En toch zij, de wetenschap in heel Tucson, schrijven stukjes en zetten die in de krant. Tot ginds helemaal op Mount Lemmon; die grote camera's zagen het niet oprijzen vanwaar wij stonden; het dreef naar het westen, tonend dat de tijd voorbij is. Het kan daar slechts een klein stukje verder gaan, het is aan de westkust. Oordeel sloeg precies toe in de richting die het uitging. Het ging recht over Phoenix en regelrecht door, op naar Prescott en over de bergen naar de Westkust, rechtstreeks door naar... Waar gingen zij heen? Recht naar Alaska, en ze is donderend, recht daarop aansturend.

En de observatoria en allen in Tucson vragen het zich nog steeds af, - wetenschappelijk onderzoek - om te proberen uit te vinden wat het is. Zo hoog kan er geen nevel zijn, mist, of niets daarboven. “Wat veroorzaakte het? Waar leidt het toe?” Zij zijn net zo voor een raadsel gezet door die bovennatuurlijke halo die daarginds in de lucht hangt als zij waren toen de Wijzen kwamen terwijl zij een ster volgden, zeggend: “Waar is die geboren Koning der Joden?” Wat was het? God die Zijn Woord vervulde, “En er zal een ster voortkomen uit Jakob.”

En de God des hemels beloofde dat de avondtijd Avondlicht zou hebben. Drie jaar geleden was dit geheimenis een profetie: “Welke tijd is het, meneer?” Maar nu is het geschiedenis. Het is voorbij. De belofte is vervuld. Welke tijd is het, meneer, en wat is deze attractie? God die Zijn Woord vervuld! Hij is Dezelfde gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid.

Lees het volledige rekening in...
Wat is de aantrekkingskracht op de berg?

En het zal te dien dage geschieden, dat er niet zal zijn het kostelijk licht, en de dikke duisternis.

Maar het zal een enige dag zijn, die den HEERE bekend zal zijn; het zal noch dag, noch nacht zijn; en het zal geschieden, ten tijde des avonds, dat het licht zal wezen.

Zacharia 14:6-7