Günbatımı Dağı.

William Branham.

Hesabın tamamını okuyun...
Dağdaki Cazibe Nedir?

Kısa bir süre önce, bu minberde dururken, Kutsal Ruh ona şöyle dedi: “Bir gün gelecek, evinizin önünde bir sopa indirdiklerinde, kapınızı hareket ettirecekler. Yani, bunu atlatacaksın, kızgın olmayacaksın.” Kapımın yırtıldığını ve yamaçta uzandığını gördüm. Önümdeki tepeyi gördüm, hepsi kazılmış, tahtalar ve orada yatan şeyler, bir şeylerin onu parçaladığı yerde. o dedi ki...
Baktım ve orada kalkıp kapıyı deviren küçük bir Ricky vardı, bunu yaptı. “Neden bana söylemedin?” dedim. Benimle akıllı davrandı ve ona vurmak zorunda kaldım. Ve bu gerçekleştiğinde, “Bunu ringde olduğumdan beri yapmadım, ama sadece bilmeni istiyorum” dedim ve ona bir tane vurdum. Ve onu devirdiğimde, onu tekrar aldım ve tekrar devirdim. Onu üç ya da dört kez aldım, sonra tepenin üzerinden tekmeledim. Sonra oraya gittim ve dedim ki, “Bu doğru değil.” Onu kaldırdım ve ellerini sıktım, dedim ki, “Sana kızgın değilim, ama sadece benimle böyle konuşamayacağını bilmeni istiyorum.”
Ve sonra dönüp geri döndüğümde, Kutsal Ruh kapıda duruyordu, dedi ki, “Şimdi bunu atla. Bu kazık aşağı çekildiğinde, batıya doğru dönün.”
Bu Kitap, ihtiyacım olan her şey dir,
Bu Kitap İyi Bir Reçetedir,
Belamın etrafından dolaşmayı gösteren yol.
Amin! Ve bu Kitap Söz'dür ve bu Söz Tanrı'dır. Sıkıntılarınızı atlayın, size ne yapmanız gerektiğini söyleyecektir.

Üç yıl önce bir arkadaşımı, şehir araştırmacısını, bizden bir sokak aşağıda yaşıyor, saldırı altında ve yenilecekmiş gibi göründüğünü duydum. Oraya gittim ve dedim ki, “Sorun nedir Mud?” Bay King'in oğlu, yakın arkadaşı.
“Billy, bu yolu genişletecekler” dedi.
Hepiniz hatırlıyorsunuz. “Köprü olabilir ” dedim. Kardeş Woods'a dedim ki, “Mülkünü elinde tut” dedim.
Belki o köprü buradan geçecek , bir şey. Şerit yırtılmıştı; tuğlalar, kayalar, her şeye fırlatılmıştı. O da dedi ki... Dedim ki, “Mülkünü elinde tut”. Sonra ben...
Bay King bana bunun olacağını söyledi.
İçeri girdim, orada oturan karıma, “Tatlım, bununla ilgili yazılmış bir şey var. Bu konuda RAB BÖYLE DIYOR, bir yerlerde var.”

İçeri girdim ve kitabımı aldım, içine baktım ve dedi ki, “Gerçekleşecek...” Sekiz yıl sonra!
Sonra ona baktığımda, “Şimdi zamanı geldi tatlım, batıya dönmeliyiz” dedim.
Bundan iki gün sonra, bir sabah saat on civarında odada dururken, Tanrı'nın Ruhu'na gittim. O küçük güvercin kümesinin uçtuğunu gördüm, o küçük kuşlara baktım. Bunu hatırlıyorsunuz. Piramit şeklinde yedi Melek gördüm, hemen hızlı bana geldiler. Dedi ki: “Batıya dön, Tucson'a git, kırk mil kuzeydoğuda ol. Ve bir cocklebur seçeceksin,” ya da bir bullheadeı, oralarda böyle derler “elbiselerini çıkar”.

Kardeş Fred Sothmann, şu anda orada oturup bana bakan, o sabah oradaydı. Bunu unutmuştum. Dedim ki, “Bir patlama deprem gibi patladı, bu da ülkedeki her şeyi neredeyse sarstı. Bir insanın bundan nasıl kurtulabileceğini bilmiyorum. Korkmuştum. Phoenix'te durdum, bu akşam hepiniz beni dinliyorsunuz. Vaazda,” Baylar, Saat Kaç? “vaaz verdim.” Neredeyiz biz? “Batı'ya gittim. Birçoğunuz bu kaseti aldınız, birçoğunuz bu kaseti duydunuz, bu gerçekleşmeden bir yıl veya daha uzun bir süre önce.

Ne olacağını merak ederek Batı'ya gittim. Bir gün Tanrı'dan bir temas aldım. Eşime dedim ki, “Tatlım, ben... muhtemelen işim bitti.” Bilmiyordum. Dedim ki, “Ben... Tanrım, Tanrı muhtemelen şimdi benimle işi bitti ve eve gideceğim. Billy'yle gidip onları al, çocukları al. Tanrı bir şekilde sizin için bir yol açacaktır. Devam edin ve Tanrı'ya sadık kalın. Çocukların okuldan geçtiklerini gözün altına al, onları Tanrı'nın nasihatiyle büyütün.”
“Bill, bunun--, bunun doğru olduğunu bilmiyorsun” dedi.
Dedim ki, “Hayır. Ama bir insan bunu atlatamazdı.”
Bir sabah Tanrı beni uyandırdı ve dedi ki, “kalk Sabino Kanyonu'na git.” Bir parça kağıt ve İncil'imi aldım. Karım, “Nereye gidiyorsun?” dedi.
Dedim ki, “Bilmiyorum. Geri döndüğümde sana söyleyeceğim.”

Kanyona çıktım, kartalların uçtuğu yere tırmandım. Orada duran bir geyiği izliyordum. Dua etmek için diz çöktüm, ellerimi kaldırdım ve bir kılıç elime çarptı. Etrafa baktım. Düşündüm ki, “Bu nedir acaba? çok şok oldum. İşte elimdeki o kılıç; parlak, parlak, güneşte parıldayan.” Dedim ki, “Şimdi, kilometrelerce ötemde, bu kanyonda insanlar yok. Bu nereden gelmiş olabilir ki?”
Bir ses duydum ki, “Bu Kralın Kılıcı” dedi.
“Bir kral, kılıçlı bir adamı şövalye yapar” dedim.
O, Ses, geri döndü, “Bir kralın kılıcı değil, 'Kralın Kılıcı', Rab'bin Sözüdür” dedi. Dedi ki, “Korkma. Bu sadece Üçüncü cazibe dir. Bu, bakanlığınızın haklı çıkmasıdır.”

Ne olacağını bilmeden bir arkadaşımla ava çıkıyordum. Ve biri beni aradı, Rab'bin Meleği'nin resmi hakkında beni eleştiren, onu çeken kişi. Oğlu hakkında Houston'a gitmek zorunda kaldım, çünkü ölüm cezasına çarptırılacaktı ve birkaç gün içinde öldürülecekti. Ve orada benimle karşılaştı ve kollarını etrafıma sarıldı, “Düşün, eleştirdiğim adam tek oğlumu kurtarmaya geliyor!” dedi. İnsancıl toplum bana bir hayat kurtardığım için Oscar dedikleri şeyi ya da ne demek isterseniz onu veriyorlar.

Sonra geri döndük , avlanmak için dağa çıktım. Orada, Kardeş Fred ve ben, bir sabah dışarı çıktığımda ve ben... (yaban domuz derisinden çanta yada öyle bir şey) javelina'mı çoktan almıştım ve gittikleri yere baktım ve gördüm. Dedim ki, “Kardeş Fred, sabahın erken saatlerinde, güneşin doğacağında o dağa git, ben de diğerine gideceğim. Domuza ateş etmeyeceğim, onu öldürmeyeceğim. Ama eğer bu yoldan başlarlarsa, o sürü, o zaman önlerine ateş edip onları geriye döndüreceğim.”

Kardeş Fred oraya gitti ve oralarda domuz yoktu. Bana el salladı ve ben gördüm. Bir kanyona indim, bazı büyük uçurumlar, güneş yeni doğuyordu. Tepenin öbür tarafına geldim, kehanetler hakkında hiçbir şey düşünmeden. Oturdum, beklerken, dinlenirken; “O domuzlara ne oldu?” diye düşündüm.
Benim şeyimi aldım... Kızılderililerin yaptığı gibi, bildiğiniz gibi, çapraz bacaklı. Genel bacağıma baktım ve bir boğa başlığı vardı. (boğa başlığının anlamı, kenarına yerleştirilmiş bir başlık tuğlasıdır) Onu ben aldım. Ben de dedim ki, “Bu çok garip! İşte buradayım, Tucson'un yaklaşık kırk mil kuzeydoğusundayım. Orada oturmuş beni bekleyen küçük oğlum Joseph var.” Ve bakmaya başladığımda, benden yaklaşık bin metre uzakta bir domuz sürüsünün çıktığını gördüm, bir dağın tepesinde, boğa başlığını aşağı attım. Dedim ki, “Onları alacağım. Ben gidip Kardeş Fred'i getireceğim ve bu okotilloya hangi yöne gideceğimizi söylemek için bir parça kağıt asacağım ve Kardeş Fred'i yakalayacağız.”
Ve dağa tırmanmaya başladım, diğer tarafta elimden geldiğine kadar koştum. Birdenbire birinin beni vurduğunu düşündüm. Hiç böyle bir patlama duymamıştım; tüm ülkeyi sarstı. Ve öyle olduğunda, önümde duran bir kümede yedi Melek vardı.

Bir süre sonra, kardeş Fred ve onlarla görüştüm. “Neydi o?”, dedi.
“İşte bu kadar.” dedim.
“Ne yapacaksın?”
“Eve dön. RAB BÖYLE DIYOR, için Bunca yıldır Kutsal Kitap'ta saklı olan yedi gizem, bu gizemler ve her şey, Tanrı bu yedi gizemi bize yedi mühürde açacaktır.”
Yeryüzünden yükselen o daire vardı, sanki bir sis oluşuyormuş gibi. Bunu yaptığı zaman, dağa doğru dolup taştı, geldiği yoldan batıya doğru daire oluşmaya başladı. Bilim bir süre sonra, onu otuz mil yüksekliğinde ve yirmi beş mil genişliğinde, tam olarak piramidin çemberinde buldu.

Ve başka bir gün, orada dururken, resmi sağa çevirdi ve Yedi Kilise Çağında olduğu gibi İsa orada, beyaz peruk takıp, Yüce Tanrıyı gösteriyor. O Alpha ve Omega; O ilk ve sonuncusu; O, tüm Sonsuzluğun Yüksek Yargıcıdır ve bu saatin Mesajını onaylamak için orada durmaktadır. Ve akşam vakti ışık olacak! Bütün bunlar ne hakkında? Neydi o?

Batıya doğru gittim. Aynı dağın üzerinde, Banks Woods ile birlikte oradan geçerek, “Bir kaya fırlat, dedi. Bay Woods'a de, ‘RAB BÖYLE DIYOR KI’: Tanrı'nın yüceliğini göreceksiniz.”
Ertesi gün, orada dururken bir kasırga geldi ve dağları patlattı. Kayalar ağaçların ucunu kesti, başımın yaklaşık üç ya da dört metre üstünde. Üç büyük patlama yaptı, ve kardeşler koşarak geldiler. Orada yaklaşık on beş adam vardı, vaizler ve diğerler. “Neydi o?” o dedi ki “Neydi o?”.
Dedim ki, “Yargı Batı Yakası'nı vuruyor.”

Bundan iki gün sonra deprem neredeyse Alaska'yı batırıyordu. Arizona'nın Coronado Ormanı'ndaki Sunset Dağı'ndaki bu ışık nedir? Ora yukarıda olan bu garip şey nedir, insanlar batıdan doğuya doğru sürüyorlar, orada duran kayaları vurdukları yerden topluyorlar? Ve her birinin, her bir kayanın üzerinde yırtılmış üç köşesi vardır (Üçü Bir'dir.) Ülke çapında masalara, kağıt ağırlıklarına uzanıyorlar. Coronado Ormanı'ndaki Sunset Dağı'ndaki bu garip şey nedir?

Genç Jackson bunu dinlerken, “güneşin batışına doğru gitmek” olarak yorumladığım rüyayı hatırlıyor musun? Ve bu “Sunset” Dağı'nda vaki oldu. Bu akşam vakti, günbatımı zamanıdır. Gün batımı Mesajı, tarihin bir ayarı yerine, bir kehanet ortamı aracılığıyla, gerçekleşiyor. Ve akşam vakti, Tucson'un kırk mil kuzeyinde, Coronado Ormanı'ndaki sunset (gün batımı) Dağı'nda Işık olacak. Haritaya girin ve Sunset Peak'in (Gün Batımı Zirvesi) orada olup olmadığını görün. İşte tam da bu vaki oldu nokta. Geçen güne kadar asla bilemiyordum.

Her şey ki... ki asla ölmeyecek. Sürekli olarak Kendisini ortaya çıkarıyor. Olan bitenden, İsa'nın ayakta durup bize baktığı resme kadar; ve şimdi tam olarak Gün Batımı(sunset) Dağı'nda ve gün batımı ışığında. Akşam Işığı geldi, Tanrı Kendisini haklı çıkarıyor. Nedir bu? bu Tanrı ve Mesih'in bir olduğu gerçeğidir. Vahiy 1'de konuştuğumuz gibi, “beyaz”, kaç kişi onu gördü, O'nun üzerindeki beyaz peruk? Bakın, Yüce Tanrı, Yüce Otorite; başka bir ses, başka bir tanrı, başka hiçbir şey yok! “çünkü Ülûhiyetin bütün doluluğu Mesihte bedenen mukimdir.” Melekler Kendileri onun peruğuydu. Amin.

Sunset Dağı'nda ne oldu? Tanrı sözünü doğrular . Bütün bu gürültü bununla ilgili. Tanrı'nın Vaat Edilen Sözü'nü, Vahiy 10:1-7 ayetlerini tekrar yerine getirdiğine, dikkat edin, “fakat yedinci meleğin sesinin günlerinde boru çalacağı zaman,Tanrının sırrı da tamamlanacaktır.” Vahiy 10:1'den 7'ye kadar olan ayetlerin gizli gizemi, son kilise çağına son mesaj. Bu çağda, Aziz Luka 17:30, “İnsanoğlunun vahyedileceği gün” sözünü tam olarak yerine getirir.
“çünkü yalancı mesihler ve yalancı peygamberler kalkıp mümkünse seçilmiş olanları bile saptırmak için alâmetler ve hârikalar yapacaklar.” İnsanlar hala şüphe içinde. Ve her zamanki gibi, kilisenin de kafası eşit derecede karışık.

Ve bilim, Tucson'ın her yerinde, parçalar yazıp gazeteye yazıyorlar. Lemmon Dağı'na geri döndüklerinde, onların büyük kameralar durduğumuz yerden yükseldiğini ve Batı'ya doğru sürüklediğini ve zamanın bittiğini gösterdiğini, görmediler. Ufak bir parçadan başka gidemez, Batı Kıyısı'nda. Yargı tam da devam ettiği gibi çarptı. Phoenix'in üzerinden yukarıya ve tam karşısına, Prescott'a ve dağların üzerinden Batı Kıyısı'na, tam da... Nereye gidiyorlardı? Tam Alaska'ya doğru ilerliyor ve gök gürültü yapıp, şu yöne doğru gidiyor.

Tucson'daki gözlemevleri ve hepsi hala soruyorlar. Bilimin araştırması ne olduğunu bulmaya çalışıyorlar. O kadar yüksekte ki sis, bulut ya da hiçbir şey olamazlar. “Ne yaptı? tam da nerede o?” müneccimlerin bir yıldız aramaya gelip “Yahudilerin kralı olarak doğan nerede?” demeleri gibi, tıpkı onlarda gökyüzünde asılı duran doğaüstü aura karşısında kafaları karıştı. Neydi o? Tanrı Sözü'nü yerine getiriyor, “Ve Yakup'tan bir yıldız yükselecek.”

Ve Cennetin Tanrısı akşam saatlerinin akşam ışıkları olacağına söz verdi. Üç yıl önce bu gizem bir kehanetti, “Saat kaç, efendim?” Ama artık tarih oldu. Geçti. Söz yerine getirildi. Saat kaç efendim, ve bu cazibe nedir? Tanrı sözünü yerine getiriyor! O dün, bugün ve sonsuza dek aynı.

Hesabın tamamını okuyun...
Dağdaki Cazibe Nedir?

O gün ışık olmayacak, ışık veren cisimler kararacak.

Özel bir gün, yalnız RAB'bin bildiği bir gün olacak. Gece de gündüz de olmayacak. Gece aydınlık olacak.

Zekeriya 14:6-7