Pragnienie.

William Branham.

Przeczytaj cały rachunek w...
Pragnienie.

Dzisiaj wieczorem chcę skupić się na jednym słowie, które znajdujemy w Biblii, tutaj w drugim wersecie. Słowo „pragnąć”. Chodzi o słowo „pragnienie”. Sprawdziłem to w słowniku.
Rozmyślałem nad jednym kazaniem, które kiedyś wygłosiłem. To było kazanie „Pragnąć życia”. Wziąłem to też z jednego psalmu. Myślę, że Dawid powiedział to w ten sposób: „Twoje ustawy są lepsze niż życie”.
Potem zobaczyłem słowo „pragnąć” i rozważałem o nim. Poszukałem w słowniku, aby zobaczyć, co ono oznacza. Przez Webstera jest interpretowane jako „dotkliwe pragnienie”, jako coś dręczącego - gdy tak bardzo czegoś pragniecie, że aż odczuwacie ból.

Posiadanie pragnienia nie jest czymś nienaturalnym. Pragnienie to naturalna sprawa. Jest czymś, co Bóg nam dał, byśmy mogli czegoś pragnąć. Oprócz tego Bóg włożył w nas taką wieżę kontrolną, która jest w naszym wnętrzu i kontroluje te różne pragnienia. Bóg dał nam tę wieżę kontrolną do serca, aby sygnalizować niezbędne pragnienia.

Istnieją dwa rodzaje pragnienia: cielesne i duchowe. Chciałbym jeszcze raz przeczytać to, co powiedział Dawid: Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego. Nie czegoś historycznego, nie czegoś, co działo się wiele lat temu, nie jakiejś historii, którą ktoś opowiadał, lecz „Boga żywego” - Boga, który jest zawsze obecny. Jego dusza pragnęła Boga, nie czegoś historycznego.

Widzimy, że Bóg daje wam wieżę kontrolną, aby wam udostępnić rzeczy, których potrzebujecie. Ta wewnętrzna wieża kontrolna kieruje wami. To pragnienie przenika do tej wieży i powiadamia was, czego potrzebujecie, mówiąc duchowo. Istnieje jedna wieża kontrolna dla ciała i jedna dla duszy. Wieża kontrolna ciała mówi wam, czego potrzebuje wasz organizm. Pragnienie daje wam o tym znać. Także dusza ma wieżę kontrolną, która wskazuje wam, czego potrzebujecie w tych duchowych sprawach, czegoś w waszym duchu. Według tego możecie stwierdzić, jaki rodzaj życia was kontroluje. Kiedy widzicie, jakie macie pragnienie, wtedy możecie poznać to, co jest w was i to, co kształtuje to pragnienie. Gdy pragniecie czegoś konkretnego, to na podstawie tego, czego pragniecie, możecie stwierdzić, przez naturę tego pragnienia, co jest w waszej duszy. Mam nadzieję, że to pojmujecie.

Jest jedna wieża kontrolna dla duszy i jedna dla ciała. Każda z nich jest głosem ostrzegawczym w różnych potrzebach. Każda sygnalizuje potrzebę wołającego. I one wysyłają fale ostrzegawcze. Na przykład ciało pragnie zaspokojenia cielesnych potrzeb, a duch, aby zaspokoić pragnienie duszy. I one często zwalczają się wzajemnie. Widzimy ten wielki problem dzisiaj, kiedy tak wielu ludzi próbuje żyć pomiędzy tymi dwoma pragnieniami. To jedno pożąda ziemskich rzeczy, a to drugie niebiańskich.

Paweł w Liście do Rzymian 7:21 pisze, że „gdy chce czynić dobrze, trzyma się go złe”. Właśnie wtedy, gdy próbujesz. Chrześcijanie, czy doświadczyliście już tego? Jeśli chcecie czynić coś pożytecznego, gdy usiłujecie czynić coś dobrego, wtedy stwierdzacie, że diabeł jest wszędzie i stara się po prostu wyprowadzić was z równowagi. Robi wszystko… Jest jednak pewna dobra rzecz, o której chciałbym powiedzieć, aby chrześcijanie wiedzieli o tym. Gdy zaczynacie coś czynić i stale coś chce was od tego odwieść, wtedy róbcie to mimo wszystko. To jest diabeł, który próbuje powstrzymać was od czynienia właściwej rzeczy.

Często spotykam ludzi, którzy szybko się niecierpliwią. Gdy chcą coś uczynić i stwierdzą, że ze wszystkich stron przychodzą trudności, wtedy mówią: „Może jednak nie jest to wolą Pana”. Widzicie? Nie dajcie się okłamać diabłu. Sprawdźcie najpierw, czy jest to wolą Bożą, czy nie. Jeśli chcecie wiedzieć, czy jest to wola Boża, wtedy popatrzcie do Biblii. Słowo Boże wam to wyjaśni. Jeśli to jest w Słowie Bożym, wtedy to czyńcie.

Na przykład sprawa poszukiwania chrztu Duchem Świętym. Często spotykam ludzi, którzy mówią: „Szukałem Ducha Świętego i po prostu nie otrzymałem Go. Uważam, że to przeżycie nie jest dla mnie. Za każdym razem, gdy uklęknę, jest mi niedobrze. Kiedy zaczynam modlić się i pościć, jestem chory. Gdy próbuję całą noc czuwać, wtedy jestem taki śpiący. Po prostu nie potrafię ustać na nogach”. Pamiętajcie, że to jest diabeł, ponieważ Bożym zamiarem jest dać wam Ducha Świętego. To jest dla każdego, kto tego pragnie.

Często, gdy modlono się w zgromadzeniu o czyjeś uzdrowienie, to oczywiście następnego dnia diabeł podwójnie pogorszył jego stan w stosunku do dnia poprzedniego. Pamiętajcie o tym: To jest szatan próbujący powstrzymać was od błogosławieństw, które Bóg dla was przygotował. Nie słuchajcie go! Nacierajcie wciąż naprzód.

-----
Najpierw zajmiemy się naturalnym pragnieniem. Weźmiemy za przykład pragnienie wody, o którym mówi tutaj Dawid - pragnienie wody. To naturalne pragnienie wody… Jest to ciało, które potrzebuje wody. Jeśli nie ugasimy tego pragnienia, wtedy następuje śmierć. Wysychacie i umieracie. Jeżeli nie otrzymacie wody, żeby ugasić pragnienie ciała, to wkrótce umrzecie. Bez wody nie możecie długo żyć. Bez pokarmu można żyć dłużej niż bez wody. Możecie pościć czterdzieści dni. Myślę, że tak właśnie uczynił Jezus. Lecz nie możecie wytrzymać tak długo bez wody. Po prostu byście wyschli i umarli. Musisz więc mieć dostęp do wody. A gdy wystąpi pragnienie, to świadczy o tym, że organizm potrzebuje czegoś, by utrzymać się przy życiu. Składacie się przecież prawie w osiemdziesięciu procentach z wody i minerałów. Musicie te substancje przyjmować, aby żyć. Jak już powiedziałem, jeśli to zaniedbacie, zginiecie.

Pragnienie jest jak alarm, jak budzik. Dusza także ma budzik, taki dzwoneczek. On jest w waszym wnętrzu i mówi wam, że śmierć czyha w pobliżu. Jeśli w porę nie otrzymacie wody, umrzecie. On będzie coraz głośniejszy. Ale jeśli wciąż odsuwacie go na bok, umrzecie. To jest jak budzik.

-----
To jest wielka lekcja, gdy Dawid mówi: „Jak jeleń pragnie wód płynących, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże”.
Jeleń wie, że umrze, jak nie znajdzie wody. Po prostu nie przeżyje. Często szedłem śladem zranionego jelenia. Gdy tylko napotka on jakiś strumień wody, wchodzi do niego, pije i biegnie pod górę, znowu schodzi w dół, wstępuje do wody, pije i znowu biegnie pod górę. Jak długo jest w pobliżu wody, nie można go dopędzić, ale jeśli się od niej oddali, a nie znajdzie innej, to można go łatwo złapać. Jeleń o tym wie, dlatego pozostaje w pobliżu wody. Czy możecie sobie wyobrazić jelenia, który został zaatakowany gdzieś, gdzie nie ma wody, jak podnosi swój nos, aby wyczuć zapach?

Dawid rzekł: „Jak jeleń pragnie wód płynących, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże”. „Jeśli Cię nie znajdę, Panie, to zginę. Nie mogę iść, jeśli Cię nie znajdę”. Jeżeli mężczyzna lub kobieta, chłopiec lub dziewczyna otrzymają takie pragnienie za Bogiem, wtedy coś znajdą.
Lecz jeśli przychodzimy tylko tak na pół gwizdka i mówimy: „Uklęknę i zobaczę, co Pan uczyni”, to znaczy, że nie mamy jeszcze prawdziwego pragnienia. To musi być pragnienie na śmierć i życie. Wtedy coś się stanie.

Jeleń ma jeszcze inny zmysł - zmysł węchu, który włącza w nim alarm, gdy tylko nieprzyjaciel się zbliża. To stworzenie niższego gatunku jest wyposażone w taki zmysł dla jego własnej ochrony. Jeleń ma w sobie „urządzenie” alarmowe i potrafi wyczuć nosem zbliżającego się nieprzyjaciela. Więc jeśli znajdziecie się blisko niego, może was wywęszyć. On wie, że tam jesteście i już ucieka! Nieraz zwietrzy człowieka, wilka lub jakieś inne niebezpieczeństwo, już z odległości ośmiuset metrów, i ucieka. On to czuje, bo tak jest stworzony. To jest natura zwierzęcia. Ten zmysł został mu darowany przez Boga, żeby mógł wyczuć niebezpieczeństwo i pozostać przy życiu.

Myślę, że człowieka, który pragnie Boga, dobrze jest porównać właśnie do jelenia. Dziecko Boże narodzone z Ducha Bożego, które otrzymało chrzest Duchem Świętym, posiada coś, dzięki czemu wyczuje wroga, zanim ten zbliży się do niego. Jeśli ktoś bierze Pismo, czyta je i chce wyczytać coś, co jest w sprzeczności do niego, wtedy napełniony Duchem Bożym człowiek bardzo szybko odczuje, że coś się nie zgadza. Gdy dojdzie do tego i otrzyma ten zmysł, który chroni jego Życie, wtedy nie może już nigdy kierować się czymś, co nie zgadza się dokładnie ze Słowem, lecz musi trwać w zupełnej zgodności ze Słowem. Z tym zmysłem jesteśmy bezpieczni, jak długo pozostajemy w Duchu Świętym.

-----
Istnieje jeszcze inna natura, naturalne pragnienie duszy. Może zapytacie: „Bracie Branham, czy pragnienie duszy jest czymś naturalnym?”. Tak, to jest naturalne, że dusza pragnie. Bóg was tak stworzył, że pragniecie Jego. On chce, abyście pragnęli Jego. Tak Bóg was stworzył. On nie musiał was tak stworzyć, lecz tak to uczynił. Gdyby was takimi nie stworzył, wtedy mielibyście usprawiedliwienie w dzień Sądu i moglibyście powiedzieć: „Nigdy nie pragnąłem Boga”. Lecz nie ma dla was żadnego usprawiedliwienia, bo wy Go pragniecie i próbujecie to w jakiś sposób zaspokoić. Może przez waszą żonę, może przez wasz samochód, może przez chodzenie do kościoła lub przez coś innego. Nie mam nic przeciwko chodzeniu do kościoła, lecz to nie jest to, co was zadowoli. Musicie znaleźć Boga, żywego Boga. Bóg Nieba musi przyjść do waszej duszy. Potem będzie zaspokojona wasza tęsknota i pragnienie, które teraz macie.

On was stworzył w taki sposób, że potraficie tęsknić za Nim, za społecznością z Nim. Istnieje prawdziwe pragnienie społeczności. Chętnie schodzimy się razem. Czynimy to także dziś wieczór. Jesteśmy tutaj razem, bo lubimy mieć ze sobą społeczność. Dlaczego tak jest? Jest coś w nas, że lubimy się spotkać. To jest zupełnie naturalne. Przychodzimy tutaj, aby spotkać się na wspólnym gruncie, bo wszyscy pragniemy Boga. Widzicie? A zatem spotykamy się tutaj na stałym, wspólnym gruncie. Może dziś wieczorem jest tu zgromadzonych wielu ludzi, którzy mają odmienne poglądy, lecz jeśli chodzi o sprawę pragnienia, wszyscy mamy wspólną podstawę: Po prostu wszyscy pragniemy. Może niektórzy wierzą w pokropienie, inni w chrzest wodny, jeszcze inni w polewanie. Jednak jeśli chodzi o pragnienie Boga, to mamy wspólną podstawę. Bóg nas tak stworzył, abyśmy pragnęli Jego i społeczności z Nim.

Przeczytaj cały rachunek w... Pragnienie.

Jak jeleń pragnie wód płynących, tak dusza moja pragnie ciebie, Boże!

Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego. Kiedyż przyjdę i ukażę się przed obliczem Boga?

Psalmów 42:2-3