Początki Bożego Narodzenia.

William Branham.

Przeczytaj cały rachunek w...
Rozpadanie się świata.

Zatem święta Bożego narodzenia. Życzyłbym sobie, żeby ludzie w tym świecie mogli naprawdę dowiedzieć się, czym są święta Bożego narodzenia - (Christmas w j. angielskim). Słowo Christmas jest trochę katolickim wyrażeniem. Ono oznacza „Chrystusowa...” Christmas - rozumiecie - „Chrystusowa msza.” Ona została ustanowiona względnie zaczęła się w katolickim kościele. A Chrystus, tak samo jak ja, nie urodził się 25. grudnia. Uhm. Jest to po prostu kompletne zbiorowisko dogmatów. Nie ma w tym nic więcej. „Cały świat,” jak powiedział prorok „stał się cuchnącym wrzodem.” To się zgadza. Nigdzie nie ma czegoś czystego. Każde święto opiera się na jakimś... Patrzcie, święty Mikołaj zajął miejsce świąt Bożego narodzenia - urodzenia w żłóbku. Króliki, kurczaki i nowe kapelusze zajęły miejsce zmartwychwstania. I gdzie w tym wszystkim zjawia się Bóg? Rozumiecie? Ludzie robią to z powodu handlu!

Patrzcie, ludzie zaczęli kupować podarunki świąteczne przed miesiącem i to nie jest nic innego, niż pogański obrządek! Nie ma w tym niczego bogobojnego. O, ludzie próbują mówić: „Dajcie podarunki tym mędrcom.” To jest po prostu oaza dla wymówek diabła. Jeżeli pragniecie coś dać, to oddajcie wasze życie Chrystusowi. Nie dawajcie go komuś innemu, dajcie je Jemu. Za to właśnie On umarł. To było celem Jego przyjścia. Rozumiecie?

Lecz musi to być miejsce, gdzie - jest to przekleństwo dla małych dzieci. Jakiś mały sąsiad na ulicy może mieć mnóstwo podarunków, a drugi malec nie otrzyma niczego, i oni patrzą się na to. I to jest - cała ta sprawa jest kompletnie zła. To wszystko. A handlowcy rozwijają swój handel na tych miejscach. Moja żona poszła do sklepu, by kupić coś dla innych dzieci przed trzema tygodniami i powiedzieli jej: „O, my sprzedaliśmy już wszystko, co mieliśmy w zapasie. Cały towar. Zamówiliśmy podwójną ilość towaru na ten rok, lecz sprzedaliśmy już wszystko.” Trzy lub cztery tygodnie, zanim nastała pora czynienia zakupów. O, jaka to jest wielka koniunktura handlu!

I mimo wszystko, czy wiecie, jak się w ogóle zaczęły święta Bożego narodzenia - to, co nazywamy Christmas - „Chrystusową mszą?” Oto jest opowiadanie o tym, po prostu krótka notatka, którą zanotowałem sobie tutaj na kartce papieru. W ubiegłych latach zakończyłem właśnie - zanim nauczałem tutaj o Siedmiu Wiekach Kościoła, przestudiowałem Nicejski Sobór i Przednicejski Sobór, i Ponicejski Sobór, i Nicejskich Ojców, i Dwa Babilony Hislopa, i Księgę Męczenników Foxa, i inne książki, ponieważ słyszałem, jak cytują je kaznodzieje. Lecz ja chciałem je sam przeczytać, by to zobaczyć, żebym to wiedział, kiedy to czytam względnie mówię moim ludziom, bo w dniu sądu Bóg powoła mnie do odpowiedzialności za to, co mówię ludziom. Więc ja nie mogę po prostu mówić czegoś, co powiedział ktoś inny, co oni mówili; ja to sam chcę przeczytać, rozumiecie, i wiedzieć.

Zatem, rzeczywiście, święta Bożego narodzenia - Chrystusa, wierzę i mogę niemal udowodnić... Tak jak zmartwychwstanie może zostać udowodnione dzięki patrzeniu się na Stworzyciela, jak On stworzył całe życie roślinne i jak wszystko, co służy Jego celowi, musi umrzeć, i jeśli to umrze, powstanie na nowo do życia, ponieważ posiada wiecznie trwające życie. Lecz ono może na nowo powstać do życia tylko wtedy, jeżeli jest zapłodnionym nasieniem. Rozumiecie? Zatem, Bóg wyraża samego Siebie w tym stworzeniu i to wskazuje na to, że wszystkie pogańskie bożki i inne rzeczy, które mamy, są niedobre. Rozumiecie, one są tylko filozofią i wyobraźnią. Lecz Ten, kto stworzył niebiosa i ziemię, wyraża samego Siebie w Swoim stworzeniu, które On ma w Swoim programie. A więc, jeżeli...

Czy pomyśleliście kiedykolwiek o tym, kiedy urodził się Chrystus - Syn Boży, dlaczego On urodził się w żłóbku - w stajni i leżał w żłóbku? Dlatego, że On był Barankiem. Nie mógł urodzić się w domu; baranki nie rodzą się w domach. I czy zauważyliście potem, kiedy zabrali Go na Golgotę, jak On nie mógł uciec. On miał na sobie włożony ten krzyż. On był ubiczowany tak, że Jego plecy broczyły krwią. Lecz oni Go prowadzili, oni prowadzili Baranka na zabicie. Rozumiecie? On był Barankiem. Jeżeli wszystkie te świadectwa z natury, kim On był... Kiedy rodzą się baranki: w grudniu, czy w kwietniu? Oczywiście. Rozumiecie, jest to po prostu nonsens, rozumiecie, myśleć coś takiego.

To zostało ustanowione przez rzymskokatolicki kościół, zanim on stał się katolickim kościołem w Rzymie. Około roku 606, gdzieś w tamtych latach, względnie w 306 roku raczej. Stwierdzamy teraz, że rzymscy poganie oddawali cześć Jowiszowi, który był bogiem słońca, oni oddawali cześć Astarocie, która była boginią księżyca, względnie matką - była matką niebios. Aby to wyjaśnić szczegółowo, oni oświadczyli, że Astarota, względnie bogini, matka niebios nie istnieje więcej, lecz odzwierciedla się w Marii. Zatem, pozostało to bałwochwalstwem - mianowicie połączeniem chrześcijaństwa z bałwochwalstwem.

Prócz tego oni również tolerowali, względnie oddawali cześć i poszanowanie urodzinom słońca, którym był Jowisz. Było to w czasie od 1. grudnia do 25. grudnia - słońce nie zmienia się bo znajduje się nad zwrotnikiem Koziorożca. I nawiasem mówiąc, mam wycinek z gazety, który wam pragnę przeczytać pewnego dnia, który was zaszokuje po prostu. Mówicie o tym, co stało się tutaj nad rzeką owego dnia. Pragnę wam pokazać odkrycia w Jeruzalem kilka tygodni temu na potwierdzenie tego; mam to z gazety. Coś, co znaleźli w Jeruzalem właśnie kilka tygodni temu, będzie przekonywującym potwierdzeniem tego anioła, który zjawił się tutaj w tym samym czasie i wysłał tę usługę. Tak. Rozumiecie? Nie wiedzieli tego - dopiero kilka tygodni temu, a tutaj to mamy w gazecie.

Zauważcie teraz, kiedy ono przekroczy - jest to w tym, rozumiecie. Po dwudziestym piątym grudniu dni zaczynają być coraz dłuższe każdego dnia i tak będzie się dziać aż do przesilenia w czerwcu. Potem zaczną być znowu coraz krótsze, aż staną się całkiem... Mamy właśnie czas odpoczywania. Rzymscy poganie mówili, że to było urodzenie boga słońca. Od 1. grudnia, względnie od 21. grudnia do 25. grudnia mieli w Rzymie cyrk, wyścigi rydwanów i tak dalej odbywały się w tym czasie. Więc potem, kiedy chrześcijanie, względnie rzymscy chrześcijanie, dodali swój dogmat, by zadowolić obydwie strony - zarówno pogan jak i chrześcijan, oni powiedzieli: „Jeżeli to są urodziny boga słońca, zróbmy je zarazem urodzinami Syna Bożego.” Tutaj macie wasz 25. grudzień jako mszę - Chrystusową mszę. O, jaka to okropna rzecz! Rozumiecie? Teraz, aby to połączyć. Słuchajcie, wy mówicie: „Czy tak nie uczynili w żadnym innym czasie?” Tak, lecz połączyć Chrystusa z pogaństwem?! Oni połączyli Go właśnie z tą rzeczą, którą On przyszedł obalić. Rozumiecie? Ta właśnie rzecz jest zła. A święty Mikołaj - jakiś stary człowiek w Niemczech, który nazywał się Kriss Kringle, chodził po okolicy i rozdawał dzieciom prezenty w dniu mszy Chrystusa. On był katolikiem, a oni zrobili z niego świętego, i teraz jest to święty Mikołaj. Rozumiecie? Ja to raczej zostawię. Ludzie będą... Wy to wiecie tak czy owak. Rozumiecie, mamy te sprawy przedstawione w Wiekach Kościoła.

Lecz dzisiaj do południa pragnę powiedzieć, że te nadchodzące dni świąt Bożego narodzenia nie zastaną świat w lepszym stanie, niż w jakim był przed dziewiętnastoma czy dwudziestoma stuleciami, kiedy Chrystus przyszedł. Nie jest inaczej. Jest mniej więcej w takim samym stanie, w jakim był wtedy; takim właśnie jest i obecnie. Jeżeli miałbym wyciągnąć wniosek z tego, względnie temat z tego, o czym pragnę mówić, byłoby to: „Rozpadanie się świata.” Kiedy Chrystus przyszedł w czasie świąt Bożego narodzenia, przed dziewiętnastoma stuleciami, świat rozpadał się, wszystko zaczęło ulegać skażeniu. Świat religijny był skażony. Rzymski świat był moralnie na najniższym poziomie. O, ta niemoralność świata! Żydzi opuścili swego Boga i wzięli swoje uroczyste święta i uczynili z nich rytualną tradycję. Bóg odstąpił od nich. I oni wiedzieli, że coś ma się wydarzyć - cały świat to wiedział, bo chcieli go utrzymać razem. On się rozpadał. I oni szukali czegoś - każdy naród w swój własny sposób szukał czegoś, względnie kogoś, kto mógłby go utrzymać razem.

Jeżeli to nie jest przedobrazem dzisiejszego czasu, to ja nie znam tego świata. On szuka kogoś, kto mógłby go utrzymać razem! Jest dokładnie tak, jak było dwa tysiące lat temu. Świat wyglądał Mesjasza przed dwoma tysiącami lat, aby go utrzymał razem. Lecz Bóg dał Mesjasza światu dwa tysiące lat temu. Ponieważ jeśli oczekujemy czegoś i wyglądamy czegoś, Bóg pośle to do nas. I obecnie po dwóch tysiącach lat świat wszedł do tego samego stanu, w jakim był przed dwoma tysiącami lat. On rozpadał się - narody, nie było nigdzie żadnego fundamentu. Komunizm, katolicyzm, protestantyzm, polityka, moralność, wszystko się rozpadło.

I oni modlili się o Mesjasza. Lecz pragnę powiedzieć następującą rzecz: Gdyby On przyszedł, czy przyjęlibyśmy Go, względnie czy uczynilibyśmy tak, jak oni czynili? Czy byśmy odrzucili Go? Czy my wiemy, czego naprawdę potrzebujemy? Czasami czegoś chcemy - modlimy się o nasze pragnienia, ale czasami nasze pragnienia nie wyrażają naszych potrzeb. Musimy sobie uświadomić, że nie rozumiemy, czego potrzebujemy; myślimy sobie, że rozumiemy. Lecz Bóg obiecał, że On zaspokoi nasze potrzeby i to będzie On czynił.

Przeczytaj cały rachunek w...
Rozpadanie się świata.

A gdy on o tem zamyślał, oto mu się Anioł Pański we śnie ukazał, mówiąc: Józefie, synu Dawidów! nie bój się przyjąć Maryi, żony twojej; albowiem, co się w niej poczęło, z Ducha Świętego jest.

A urodzi syna, i nazowiesz imię jego Jezus; albowiem on zbawi lud swój od grzechów ich.

A to się wszystko stało, aby się wypełniło, co powiedziano od Pana przez proroka, mówiącego:

Oto panna będzie brzemienna i porodzi syna, a nazowią imię jego Emanuel, co się wykłada: Bóg z nami.

Mateusza 1:20-23