De Bron van levend water.

William Branham.

Lees het volledige rekening in...
Gebroken Waterbakken.

Ik wil vanavond kort spreken over het onderwerp Gebroken Waterbakken. Israël had twee grote boosheden bedreven. God zei dat zij zich van Hem, de Bron des levens, hadden afgewend, en zichzelf waterbakken hadden uitgehouwen om uit te drinken. Nu, dat is iets... De reden dat ik aan deze tekst dacht, was omdat het parallel zou lopen met wat ik vanmorgen zei over het uur waarin wij leven en de zaak waarvoor wij strijden.

En we kijken naar Israël als voorbeeld hoe God was; Hij moet altijd hetzelfde blijven. En er is slechts één ding wat God immer eerde; dat was Zijn weg die Hij voor de mensen toebereidde. Wanneer zij van die weg afweken, dan werd God schande aangedaan, en God liet de mensen lijden vanwege het nalaten van wat Hij hun verteld had te doen. Ongeacht wat het was. Hij gaf hun zelfs een wet: “Raak niet, smaak niet, roer niet aan”, niet vanwege het kwaad van het te doen, maar om het kwaad van ongehoorzaam te zijn aan wat Hij zei te doen. En er kan nooit een wet zijn zonder een straf op de wet, omdat als er geen straf is, de wet niet veel heeft te betekenen tenzij de wet een straf heeft.

Nu, we ontdekken dat wat zij in die dag deden parallel schijnt te lopen met wat wij vandaag doen, wat de kerkmensen doen. We zien hier iets vreemds. Het zou wel eens vreemd hebben mogen schijnen voor sommige mensen, toen Hij zei: “U hebt zij hebben zichzelf bakken, gebroken bakken, uitgehouwen.” Nu, misschien weten sommigen van u niet wat een waterbak is. Hoevelen weten wat een regenbak is? Wel bijna allemaal. Als u ooit werd opgevoed op een boerderij, weet u wat een regenbak is. Ik herinner het me; ik heb genoeg torretjes opgedronken om te weten wat een regenbak is. Ik predikte op het platteland, waar je onder een afdak van begroeid latwerk een grote kruik water uit de bak had staan, uit de regen, weet u, en het was dan wat oud geworden, en de torretjes kwamen er dan 's nachts in... En dus weet ik wat water uit een regenbak is.

Een regenbak is een ding dat is uitgegraven in de grond om de plaats van een bron in te nemen. Waar mensen geen bron hebben, nemen ze een regenput. Met andere woorden, een regenput is een door mensen gemaakte tank of een door mensen gemaakte put in de grond, die mensen uitgraven om het water in op te vangen om het te gebruiken. Sommigen van hen gebruiken het als waswater en sommigen gebruiken het voor drinkwater, en voor andere zaken misschien. Soms kwam al het water dat wij vroeger kregen uit een put. Wij hadden vroeger een oud ding dat je steeds op moest draaien om het water boven te krijgen; er hingen emmertjes aan om het water uit de regenbak op te pompen. Wel, we merken één ding op waarin een regenbak anders is dan een bron. Een regenbak zal leegraken. De regenbak kan zichzelf niet vullen. Hij is niet betrouwbaar. U kunt niet vertrouwen op een waterbak. Hij moet vertrouwen op, en afhangen van de regen die valt in de zomer of de winter, wat het ook is, om... Gewoonlijk loopt in de winter, wanneer de sneeuw en de regen komt, het water de regenbak in. En als dat water er niet in komt, dan hebt u helemaal geen water. Hij zal dan helemaal uitdrogen. En hij kan zichzelf niet opnieuw vullen. De oude waterbak kan zich niet hervullen; hij krijgt zijn vulling van de regen die valt.

-----
Binnen een paar dagen bederft het, als u het water daarin laat staan. Als u het water in een put laat staan wordt het bedorven, en het raakt vol met kikkers, hagedissen en slangen, en met wat we vroeger “wriemelstaartjes” noemden, hele kleine... Ik weet niet of... Het zijn geen parasieten, het zijn...? ...Ik weet niet hoe ze heten, maar er komt één of ander klein iets in het water dat we wriemeldiertjes noemden. U weet wat het is. Hoevelen weten waar ik over spreek? O, wel zeker, u mensen van het platteland weet het allemaal. Het raakt helemaal vol met bederf, en dan komen deze liefhebbers van bederf eveneens. Het komt eigenlijk omdat het water stil staat. En omdat het stil staat trekt het de dieren aan die van onzuivere dingen houden.

Dat lijkt erg veel op onze kerken vandaag. Ik denk dat we hebben verlaten... Eén van de grote zonden die de gemeente vandaag heeft bedreven, is, dat zij net zoals Israël toen, Hem, de Bron van levend water hebben verlaten en zichzelf mensengemaakte bakken hebben uitgehouwen. En ze werd tot een woonplaats van alles wat van zulk water houdt. Hagedissen, kikkers, en allerlei onreine kiemen leven erin, omdat het een mensengemaakte tank is; en in deze tank verblijven deze dingen. Een volmaakt voorbeeld van onze denominatiekerken vandaag. “Nu,” zegt u, “broeder Branham, waarom slaat u die mensen zo hard?” Het behoort geslagen te worden. Er moet tegen geslagen worden. Ontvlucht het, omdat het tenslotte het merkteken van het beest zal vormen. Bedenk, dat is de waarheid! Het zal het merkteken van het beest zijn; denominatie zal er regelrecht naartoe leiden. Het heeft nu precies daar haar weg ingeslagen om door macht af te dwingen. Kijk, in het oude Romeinse keizerrijk was dat precies datgene wat hen naar het teken van afvalligheid leidde. U ontdekte dat geen mens kon kopen of verkopen zonder het merkteken van het beest. Hij moest het hebben.

-----
De artesische bron te verlaten voor een mensengemaakt systeem of een regenput... Zou u zich kunnen voorstellen dat iemand dat doet? Zou u zich de geestelijke toestand van een persoon kunnen voorstellen die zou kunnen drinken uit een frisse artesische bron, en die deze dan zou verlaten voor een mensengemaakte put met kikkers, hagedissen, maden en al dat andere er in? Het lijkt zelfs niet verstandig om zelfs maar juist te zijn, maar dat is toch precies wat de mensen hebben gedaan. Zij hebben het Woord verlaten, de ware fontein van Gods bron en kracht, om uit putten te drinken en zichzelf regenbakken te maken. Precies zoals ze toen deden, hebben ze nu gedaan. Ze zeggen... Hij zei: “Zij hebben Mij hier verlaten.” Hij zei hier in Jeremia 2:13: “Zij hebben Mij verlaten, de Bron van levend water.”

Nu, we zien wat een regenbak is. We zien wat deze opvangt. We zien hoe hij wordt gemaakt. Het is een door mensen gemaakt iets wat van een vuil dak afkomt. Het water dat naar beneden valt, komt op een vuil dak terecht en het spoelt alleen het dak af, brengt het verder door een mensengemaakte goot, door een mensengemaakte pijp, in een mensengemaakte tank. En al het vuil verzamelt zich daarin, en de kiemen, en de hagedissen, en kikkers, en dingen van het land houden daarvan. Let op, het zijn de onreine dieren: maden, bedorven. Een made kan niet leven in helder water. Als hij het doet, zou het hem doden. Hij moet in het stilstaande water zijn.

En zo is het met een heleboel van die parasieten vandaag. U kunt niet leven in het frisse water van de Heilige Geest. Daarom zijn ze zo sterk tegen het Woord gekant, en zeggen ze dat het zichzelf tegenspreekt; dat er niets mee aan de hand is. Het is omdat ze een of andere bedorven vijver moeten hebben om in te kunnen wriemelen. Precies. Precies zo is het met kikkers, met hagedissen en met kikkervisjes en dat soort. Zij moeten in de buurt van een moeras of een stilstaande poel verblijven om te kunnen leven, want het is hun natuur om daar te leven. En u kunt het dier niet veranderen, tenzij u zijn natuur verandert. U kunt een mens Gods Woord niet laten zien, tenzij zijn natuur is veranderd. Wanneer zijn natuur is veranderd van wat hij is in een zoon van God en de Heilige Geest komt in hem... De Heilige Geest schreef het Woord van God.

-----
Zijn klacht was: “Zij hebben Mij verlaten, het Woord, en hebben in plaats daarvan een gebroken put aanvaard.” Aanvaarden... “Zij hebben Mij verlaten, de Bron des levens, de Bron van het water des levens, en ze verlangen en drinken toch liever uit een bedorven bak.” Zou u zich dat kunnen voorstellen? Zou u zich nu een persoon kunnen voorstellen, die, terwijl er hier een artesische bron is, die fijn kalksteenwater doet opborrelen, rechtstreeks uit het hart van de rotsen, daar diep beneden uit de zandbedden enzovoort, net zo koel en goed als het maar kan zijn, die liever zou drinken uit een waterbak daarginds, met water dat het schuurdak heeft schoongespoeld, de afdakjes en al de gebouwen rond het erf, wat regelrecht in die put daar is gegaan, waar het water in sijpelt van de schuur, de stallen en de hokken. Alles loopt daar regelrecht terug in de put; en zouden wij dan daar uit willen drinken in plaats van naar die artesische bron te gaan? Er zou met die persoon geestelijk iets niet in orde zijn. Zo is het.

En wanneer een man of vrouw achter een denominatie zou gaan staan die afgeknipt haar zal toestaan, shorts, make-up, en al dat andere spul, een of ander programmaatje en al dit gedoe, dat ze naar de kegelbaan kunnen gaan, en al die onzin daarginds, en daarmee genoegen kunnen nemen, en ze daar meer van houden dan van het ouderwetse Woord van God, dat afsnijdt en uithakt en van vrouwen dames maakt en maakt dat ze zich juist kleden en juist gedragen; wat sigaretten, tabak, zweren en vloeken, liegen en stelen van u wegneemt en heel de wereld van u wegneemt, en u iets geeft wat een volmaakte bevrediging is? Waarom gaat toch een man of een vrouw naar zoiets dergelijks om troost? Hoe kunt u daar troost uit putten?

-----
De mensen van deze laatste dagen hebben Hem verlaten, het ware Woord, het water des levens, en hebben zichzelf denominatiebakken uitgehouwen. En steeds opnieuw gehouwen, gegraven... We ontdekken nu dat zij gebroken waterbakken hebben gehad. En dan is deze put gevuld met ongelovige kiemen, ongelovige, bluffende, studieprogramma's, enzovoort, wat tegen Gods beloften is. Zij zijn betwijfelaars van het Woord.

Nu, deze putten die ze hebben gemaakt waren gebroken, zei de Bijbel. Een gebroken bak is een lekkende bak en hij sijpelt door. Wat doet het? Het sijpelt eruit in een religieuze beerput, genaamd de Wereldraad van Kerken. Daar leidt de gebroken bak hen heen. En dat alles omdat zij Hèm hebben verlaten, de Bron van levend water, en zich deze bakken maakten. Ze hebben zich grote seminarie-leersystemen uitgegraven, opleiding enzovoort; dat is de soort waterbakken die ze vandaag uitgraven, dat iemand een doctorsgraad in de filosofie moet hebben of een meesterstitel of afgestudeerd moet zijn of zoiets, voor hij kan gaan prediken. Waterbakken, die zijn gevuld met mensengemaakte theologie. Zij nemen ze mee naar deze enorm grote scholen van geleerdheid en daar spuiten zij ze in met hun eigen mensengemaakte theologie, en ze zenden ze daarmee uit. Wat een tijd waarin wij leven! Mensengemaakte waterbakken! Geen wonder dat de zaak een stank is geworden. O! Het is omdat de mensen daarvan drinken.

Wat doen de mensen wanneer ze vreugde willen vandaag? In plaats van de vreugde van de Here aan te nemen, wenden ze zich tot de zonde voor vreugde. Mensen die naar de gemeente gaan en beweren dienstknechten van Christus te zijn, steken een sigaret op als ze erg nerveus worden. Wanneer ze wat plezier willen hebben, steken ze zich in immorele kleding en ze gaan buiten het gras maaien om, wanneer een man voorbij komt hem er toe te krijgen naar hen te fluiten. Ze doen alles om populair te zijn. Ze willen eruit zien als de filmsterren. Dat is hun vreugde, terwijl Jezus zei: “Ik ben hun Algenoegzaam deel.” De reden dat zij daar toe komen is, omdat zij niet willen drinken van die Bron. Ze hebben Hem afgewezen. Zij willen er niet van drinken. Ze voegen zichzelf bij een of ander mensengemaakt systeem, een of andere soort waterbak die vol is van allerlei bedorven dingen, zodat zij zo kunnen handelen.

-----
Nu, tot slot zou ik dit mogen zeggen: Alles wat hiervan afwijkt zijn gebroken waterbakken, die tenslotte dat zullen laten wegsijpelen wat u erin hebt gedaan. Als u al uw hoop, al uw tijd, en alles in een van die bedorven waterbakken doet... Jezus zei dat het gebroken waterbakken waren. God zei dat ze gebroken zijn, en ze zullen eruit laten lekken wat u er ook in doet. U kunt helemaal niet verder met ze komen, omdat zij leeg zullen lekken. Want Hij is de enige weg naar de waarheid, naar het leven, en naar eeuwige vreugde en eeuwige vrede. Hij is de Enige en de enige Weg daarheen. O, wonderbaar! De onuitputtelijke Bron des levens is Jezus Christus. Waarom? Wie is Hij? Het Woord, dezelfde; het Woord, het Leven, de Bron, dezelfde gisteren, vandaag, en voor eeuwig. Voor de ware gelovige is dit zijn hoogste vreugde, zijn hoogste leven. Zijn hoogste voldoening is in Christus. Geen gepomp, geen getrek, geen bijvullen, geen leegscheppen, alleen gelovend en rustend. Dat is Hij voor de gelovige.

Lees het volledige rekening in...
Gebroken Waterbakken.

Ontzet u daarover, o hemelen, huivert en weest ten diepste ontroerd, luidt het Woord des HEREN,

want mijn volk heeft twee boze daden bedreven: Mij, de bron van levend water, hebben zij verlaten, om zichzelf bakken uit te houwen, gebroken bakken, die geen water houden.

Jeremia 2:12-13