Gods Verpakte Gave.

William Branham.

Lees het volledige rekening in...
Gods Verpakte Gave.

Ik dacht aan Bethlehem en waarom het werd gekozen om de geboorteplaats van de Koning der koningen te zijn. En u weet dat Bethlehem een kleine plaats was, een erg kleine stadje. Ik heb me dikwijls afgevraagd waarom God daar niet een meer religieuze plaats voor koos, voor deze grote gebeurtenis, zoiets als Silo (Silo was de eerste plaats waar de tent... de ark, werd opgezet na het oversteken van de Jordaan); of Gilgal, een andere grote religieuze plaats; of Sion, op de berg, een andere grote religieuze plaats; of zelfs de trotse hoofdstad, Jeruzalem, met al zijn wijzen en heiligen door de eeuwen heen. Waarom koos God Jeruzalem niet?

Waarom zou Hij Bethlehem kiezen? Misschien leek het alsof Hij een plaats zou kunnen kiezen, een van de grote vrijsteden, welke Zijn Zoon zou beschermen als er enige moeilijkheden zouden oprijzen, de vrijplaatsen zoals Ramoth in Gilead. Dat was een grote gebouwde vrijstad voor de mensen om naar deze torens te snellen. Kades was een andere grote vrijstad; Hebron, nog een andere grote vrijstad. Waarom koos God klein Bethlehem en niet deze grotere steden? Zij hadden grotere namen en een meer geestelijke achtergrond. Maar weet u, God heeft een wijze om dingen te doen, gewoon Zijn eigen wijze van doen. Ik ben zo blij dat Hij dat doet, zie. Soms neemt Hij dingen die geen geestelijke achtergrond, of helemaal geen achtergrond hebben. Daarom is Hij God; Hij kan iets nemen dat niets is en er iets uit maken. En dat maakt Hem God. Dat maakt dat wij Hem liefhebben. Dit maakt dat wij arme mensen Hem waarderen, omdat God zelfs met ons, armen, zonder achtergrond, grote dingen kan doen als Hij ons eenmaal onder Zijn controle kan krijgen.

Jozua was natuurlijk degene die de kinderen van Israël overbracht en het land verdeelde. En aan de stam van Juda was het deel gegeven waar Bethlehem ligt, in de noordelijkste hoek van de provincie Juda, een kleine strook die uitloopt in een soort klein schiereiland. In deze plaats, deze provincie, deze grote provincie, in het noordelijke graanland, waar de graanbouw was, daar waar zij grote hoeveelheden tarwe en gerst verbouwden.

En een van Kalebs zonen vestigde en stichtte deze stad. Zijn naam was Salma, een van Kalebs zonen. Als u dat wilt opzoeken... Ik sla een heleboel van deze Schriftplaatsen over, maar ik zie dat sommige broeders het opschrijven. In 1 Kronieken 2:15... Ook vindt u het in Mattheüs 1:5, waar hij deze grote stad vestigde en stichtte, wat een kleine stad was. Maar ze is groot vanwege de grote dingen die er in deze stad gebeurden. Zoals ik altijd al gezegd heb, het is niet de grote kerk, het is de grote God in de kerk. Het is niet de grote, heilige berg, het is de grote Heilige Geest die op de berg was. Het is niet de heilige man, het is de Heilige Geest ìn de man, zie. Zo was het met deze stad. Ze was klein van formaat en lag meer in het dal, en het was niet zoveel van aanzien. Haar bevolking was gering en zo is het vandaag nog, maar het was omdat God verkoos er iets te doen. Daar houd ik van, iets wat Gòd kiest, het geeft niet wat de mensen ervan vinden, als God het maar kiest.

Rachab, de hoer, waarvan we allen weten, was een jong meisje dat door haar heidense vader en moeder op straat was gezet; ze hadden haar op straat gezet omdat zij mooi was, om zo voor hen een inkomen te verschaffen door prostitutie; en toch, binnen in dit immorele meisje, dat op de straat was gezet... had zíj gehoord dat er een God was die gebed beantwoordde. En bij de eerste gelegenheid die zij kreeg om die God te aanvaarden of iets voor Hem te doen, deed zij het. En God spaarde haar leven en redde haar vader en moeder, en haar familie. Zij werd verliefd op een generaal uit het leger van Israël, en trouwde deze generaal, zoals we in de geschiedenis vinden. En hun verbintenis was wonderbaar. En op het laatst vestigden zij zich en woonden in Bethlehem.

En door deze generaal bracht zij een zoon ter wereld, de zoon van... Ik kan nu net niet op de naam van de generaal komen. Ik probeerde het. Ik dacht dat ik zijn naam hier had opgeschreven, maar het is niet zo. Ik had de naam van haar zoon, maar het was Rachabs zoon van deze generaal. Zijn naam was Salmon. Niet de Salomo die de tempel bouwde, de zoon van David, maar een andere Salmon. Deze Salmon bracht een zoon voort wiens naam Boaz was. En Boaz, o, we zijn allemaal bekend met de wonderbare geschiedenis van Boaz en Ruth.

Nu, ziet u, deze hoer was een heidense, en zij was een verre grootmoeder van onze Here Jezus. En ook toen Boaz, haar kleinzoon, kwam en Ruth, de Moabietische, trouwde, trouwde hij ook een heidense. Wat Jezus ook een deel van de heidenen maakte, aards gesproken. Toen zij hun kind voortbrachten, was zijn naam Obed. En Obed had een zoon en zijn naam was Jesse. En Jesse had een zoon wiens naam David was. Dit vond allemaal in het kleine Bethlehem plaats. Wat is het? De geslachtslijn van de Here Jezus, Zijn achtergrond waar de grote geestelijke mannen overheen keken, of de zógenaamde geestelijke mannen.

En het was op dezelfde grond waarop Samuël, de profeet, David tot koning over Israël zalfde, precies daar in Bethlehem. En door David kwam de grote Zoon voort, “Gij Zoon van David”, de Zoon die geboren werd in een kleine kribbe in een stal, aan de helling van de heuvel, aan de westkant van de stad. Het was daar op die heuvel waar de engelen van God hun eerste Kerstlied zongen. Het woord Bethlehem, laten we het ontleden. B-e-t-h betekent “huis”. E-l betekent “God”. E-l-h-a-m betekent “brood”. “Het huis van Gods brood.” Hoe passend was het voor het Brood des Levens om te komen uit Bethlehem, “Huis van Gods Brood”. O, het is een mooi verhaal!

Het moet net een klein beetje donker zijn geworden; de zon was aan het ondergaan. Misschien schenen de sterren niet meer en het was al ongeveer twee uur na zonsondergang, terwijl het ezeltje zijn kleine, vermoeide poten aan de voet van de heuvel, ten westen van Bethlehem, zette; ondertussen lette hij op waar hij zijn kleine hoeven neerzette, omdat zijn vracht kostbaar was. Jozef leidde hem rustig voort, terwijl het drietal de berg opklom, nadat ze de hele dag door hadden gereisd, komend van Nazareth. En zij verwachtte op elk moment moeder te worden, misschien was ze al ver over tijd.

Maar alle dingen zijn door God voorbestemd, die meewerken ten goede voor degenen die Hem liefhebben. Het was door God voorbestemd dat er in die dag een harteloze koning zou zijn, de bloeddorstige Herodus. God wist daarvan. God wist over deze belastingen, en hoe deze brutale regering geen gedachten van barmhartigheid had voor deze arme moeder, die op het punt stond binnen een paar dagen te bevallen van haar eerstgeboren zoon. Maar hij beval dat ze allen naar hun geboorteplaats moesten komen om hun belasting te betalen. Het maakte niet uit in wat voor toestand zij was, zij moest komen, hoe dan ook. God wist daar alles van. Hij wist alle dingen van tevoren en Hij weet alle dingen. En Hij maakt dat alle dingen meewerken ten goede.

Het kleine trio maakte er geen drukte over terwijl ze de heuvel opgingen. Uiteindelijk, na veel gekreun van de kleine ezel... Ik kan hen zien als ze op de top van de heuvel stilstaan, van de westkant vandaan komend, van Nazareth af, naar boven; en nadat zij de top bereikten keken ze naar beneden in de vallei waar het kleine Bethlehem lag. Er brandden vele fakkels. Vele mensen hadden zich verzameld van heel Galilea vandaan, om naar hun provincie, hun geboorteplaats daar in Bethlehem, te komen, om aangeslagen te worden voor de belasting van de Romeinse regering. Het gaf niet in wat voor toestand (zij kwamen van alle kanten vandaan), de zieken en de nooddruftigen en de bedlegerigen, de leprozen, de kankerpatiënten, de armen, de lammen, de manken, de blinden, allen moesten komen omdat het door de regering bevolen was, en Herodus stond erachter. Het moest worden gedaan.

En terwijl ons klein gezelschap op de top van de heuvel stil staat, moet daar een grote rots hebben gelegen. Ik kan zien dat Jozef haar teder in zijn armen neemt, en haar van de kleine ezel afhelpt en haar op de rots neerzet. En de kleine ezel snakte naar adem. Toen Jozef een paar stappen voorwaarts deed... keek hij neer op het kleine Bethlehem, en zag de menigte in de straten, en zag het rumoer, de brandende fakkels in de straten, en het geschreeuw van de mensen. Zij lagen op de binnenplaatsen en in de hoven, en helemaal buiten de stadsmuren. Het moet een schouwspel zijn geweest!

Jozef moet zoiets als dit hebben gezegd: “Maria, liefste, denk erover na. Net voorbij de stad, aan de noordzijde, moet Ruth, de Moabietische, aan het aren lezen zijn geweest, ginds in de velden van Boaz. Ginds, precies daar voorbij, over gindse berg, is het waar David met zijn slinger de leeuw tegen de grond sloeg en het schaap uit zijn muil trok. Het moet daar zijn geweest waar Jozua met zijn glimmend zwaard stond, de onbevreesde strijder van ons volk, en het land verdeelde, en de erfenis aan de stam van Juda gaf, aan de stam waar wij toe behoren, lieveling.” En, verschillende van die dingen, en hoe zal hij haar hebben uitgelegd wat daar had plaatsgevonden.

Toen er geen geluid achter hem klonk, moet hij zich hebben omgekeerd om te zien of ze nog steeds op de rots zat. En toen hij zich omkeerde en haar mooi gelaat zich naar de lucht zag wenden, hoefde hij niets meer te vragen, omdat de weerkaatsing van de ster in haar ogen weerspiegelde. Hij wist dat zij naar iets keek. En zij keek naar hem en zei: “Jozef, heb je de ster opgemerkt die daar hangt?” Toen hij verrast keek, zei hij: “Ik had het niet eerder opgemerkt, liefste.” “Wel, het heeft ons gevolgd sinds de zon is ondergegaan. Ik heb er op gelet. Het moet iets te betekenen hebben, omdat ik een allerheerlijkst gevoel heb.” Weet u, God doet soms zulke dingen voor Zijn mensen, toont ons een licht, of iets waardoor wij kunnen weten dat Hij nabij is en op het toneel is. En het geeft niet wat de wereld heeft te zeggen of te doen, Hij is er nog altijd, en alles zal in orde komen. Hij legt getuigenis af door de Heilige Geest, zodat wij het kunnen voelen.

Jozef zal misschien zoiets als dit hebben gezegd: “Weet je wat, Maria? Ik ben nog nooit in mijn leven zo gelukkig geweest! Sinds... Ik werd door de Romeinse regering voortgedreven, maar toch ben ik nooit zo gelukkig geweest als juist nu, en ik weet niet waarom. Het schijnt of er vanavond over deze kleine stad, waar we als kleine jongens en meisjes rondzwierven in onze tienertijd en schooltijd, iets heiligs is.”

Ver weg in het oosten, vele honderden mijlen daar vandaan, waren de magiërs al op weg. Zij hadden Zijn Ster gezien en waren gekomen om Gods kleine verpakte Gave, die Hij aan de wereld zond, te aanbidden. Nog een klein poosje en de wereld zou haar grootste Gave verwelkomen die zij ooit zou ontvangen, een kleine, ingepakte Gave. Een kleine... De eerste kleine Kerstgave die ooit voor de hele wereld verpakt werd, pakte God in. En ik wil even mijn gedachte onderbreken en dit zeggen. Het grootste dat ooit in menselijk vlees was gehuld, werd erin verpakt. God zelf die Zichzelf verpakte in een Kerstpakket en het aan de wereld zond. Waarom weigerden zij het? Waarom konden zij het niet zien? Waarom verwierpen zij het? Waarom wilden zij het niet hebben? Om dezelfde reden dat zij het vanavond niet willen! Het werd hun niet aangeboden op de wijze waarop zij gewend waren gaven te ontvangen. Daarom verwerpen zij het vanavond, omdat het hun niet wordt aangeboden zoals zij gewend zijn gaven te ontvangen. Maar God verpakt Zijn eigen pakket! Hij heeft het recht om het te doen; Hij is degene die het geeft. Hij heeft het recht om het in te pakken zoals Hij wil. Het maakt niet uit hoe het is, Hij heeft het recht om het te doen, omdat Hij degene is die de gave schenkt.

Lees het volledige rekening in...
Gods Verpakte Gave.

En zij baarde haar eerstgeboren Zoon, en wond Hem in doeken, en leide Hem neder in de kribbe, omdat voor henlieden geen plaats was in de herberg.

Lukas 2:7