De Geestelijke Exodus.

William Branham.

Lees het volledige rekening in...
De Derde Exodus.

Er zijn natuurlijk vele uittochten geweest, maar ik spreek nu over de tijd dat God opriep tot een exodus, een oproep om zich af te scheiden van dat waar zij op dat moment verbleven. Hier maakt God Zich gereed om Zijn Goddelijk beloofde Woord te vervullen, wat Hij had gegeven aan Abraham, Izaäk en Jakob. Jaren, ja honderden jaren waren voorbijgegaan, maar God vergeet Zijn belofte nooit. Te bestemder tijd, op Zíjn tijd, maakt God Zijn belofte altijd waar. Daarom kunt u er vast verzekerd van zijn dat God alles wat Hij heeft beloofd in deze Bijbel ook zal doen. Het heeft geen zin dat u iets anders probeert te denken, zoiets als: “Wel, de profeet had het misschien verkeerd”, of: “Dat zou in déze tijd niet kunnen gebeuren.”

Het zag er destijds ook al bijna uit als een onmogelijkheid, zelfs nog onmogelijker dan nu, maar God deed het toch omdat Hij beloofd had dat Hij het zou doen. Zie, hoe eenvoudig Hij het doet. “Ik ben nedergedaald, Ik hoorde het gejammer; Ik herinner Mij Mijn belofte. Nu ben Ik nedergedaald om die te houden en Ik zend ú. Gij zult gaan en Ik zal met u zijn; zeker zal Ik met u zijn. Mijn nimmer falende Tegenwoordigheid zal met u zijn waar u ook gaat. Vrees niet. Ik ben nedergedaald om te bevrijden.” Ik ben er zeker van dat hij die geestelijk gezind is, dat zal begrijpen. “Ik zal ú zenden om mijn volk te laten uittrekken, om hen eruit te roepen, en Ik zal met u zijn.”

Nu, daar kunnen wij in rusten, daar kan geloof die hoop vastgrijpen. God zál het doen; Hij beloofde het. Ongeacht hoe de omstandigheden zijn, of wat iemand anders ook zegt, God zal het hoe dan ook doen, omdat Hij het heeft beloofd. En Hij doet het op zo'n eenvoudige wijze, dat het boven het begrip van de ontwikkelde mensen uitgaat, die het door redenering proberen te doorgronden en zeggen: “Hoe zou dat nu kunnen?” Daarmee bedoel ik nu niet, dat iemand met een goed helder verstand en een goede opleiding het niet zal begrijpen. Deze dingen zijn allemaal goed en prachtig, zolang hij ze gebruikt om God te geloven en niet om te argumenteren.

Als zijn ontwikkeling ondergeschikt wordt gemaakt aan het in eenvoud luisteren naar wat God heeft gezegd, om dát te geloven, dan zal zijn ontwikkeling hem tot hulp zijn. Maar kijk, als iemand probeer te beredeneren dat het toch niet mogelijk is, dan drijft hem dat voortdurend bij God vandaan. Dat gebeurt, wanneer hij probeert te luisteren met zijn eigen verstand en begrip. Als u echter een bepaald ding waarover de Bijbel spreekt, niet begrijpt, bekrachtig het dan gewoon met “Amen” en laat het gewoon zo.

----
Voordat we kunnen nagaan wat déze exodus betekent, zal ik de exodus van toen als beeld nemen van deze nu. U zult merken dat ze precies parallel lopen. De ene was een natuurlijke uittocht, en de dingen die Hij in het natuurlijke deed, waren precies de symbolen van wat Hij nu als tegenbeeld in het geestelijke doet: “De Geestelijke Exodus.”

Wonderbaarlijk om het Woord van God te zien! Hoe kan iemand beweren dat Gods Woord niet geïnspireerd is? Dit gebeurde ongeveer achtentwintighonderd jaar geleden, weet u. Hoe Hij het eerst beloofde, het toen deed en het tegelijkertijd als voorbeeld gaf, als de afschaduwing van iets wat komen zou; het schaduwbeeld, dat betuigt dat er een werkelijkheid is.

Eerst moeten we echter teruggaan naar Genesis om te bezien waarom zij daar in Egypte waren. Waarom was Gods volk niet in hun eigen land? Per slot van rekening had God het hun al meteen beloofd, toen Hij begon te handelen met Abraham, Izaäk en Jakob. God had hun dat land daar- Palestina- gegeven en had gezegd: “Dit land is het.”

Waarom was het volk dan niet op de plaats die God voor hen had bestemd? Wel, dat is ook de vraag die wij ons vandaag kunnen stellen. God gaf ons Pinksteren. Hij gaf ons het Boek der Handelingen. Hij gaf ons de Heilige Geest om ons voor te gaan en te leiden. Hij gaf ons een land en waarom zijn wij er buiten? Waarom blijft de gemeente er buiten? Waarom leeft die grote, Christelijke gemeente niet zoals in het Boek der Handelingen staat en waarom gebeuren er niet dezelfde dingen? Daar moet een reden voor zijn.

Wij weten allen dat we uiteen geslagen zijn en in een verschrikkelijke toestand verkeren. Het christendom verkeert momenteel in een vreselijker toestand als ooit tevoren. Wij zijn precies op het punt aangekomen dat er een groot, verschrikkelijk oordeel over de kerk gaat komen; maar vlak voor dit oordeel kan komen roept God op tot een exodus, net zoals Hij toen deed.

De zonden van de Amorieten hadden zich opgehoopt. God roept dus op tot een geestelijke uittocht. Laten we even een ogenblik teruggaan en dit in het type nagaan. Zij waren naar Egypte gegaan enkel en alleen vanwege de jaloersheid op een broeder... Dat was de reden waarom Israël toentertijd in Egypte was, buiten hun land. En bedenk daarbij, dat Gods beloften alleen geldig waren zolang zij zich in dat beloofde land bevonden.

Kunt u nu begrijpen waarover ik sprak in het gebed enige ogenblikken geleden? Waarom moest God het hart van Farao verharden? Om het volk terug te kunnen brengen in het beloofde land, zodat Hij hen kon zegenen, door hen de Messias te geven. Waarom zou Hij Hitlers hart hebben moeten verharden om de Joden te vervolgen, terwijl hij zelf half-Jood was? Waarom heeft Hij datzelfde moeten doen bij Stalin en Mussolini?

Ziet u, bij mensen die niet door Hem geïnspireerd zijn, zoals een natie, moet God de toestanden gebruiken waaronder ze leven- en vaak zijn dat de wetten van het land- om Zijn beloften in vervulling te doen gaan. In dit geval moest Hij de harten van die dictators verharden om de Joden terug te drijven naar het beloofde land. Het moest op die wijze gaan.

We kennen allen de geschiedenis van Jozef, in Genesis. U kunt dat gewoon zelf lezen in het boek Genesis. (Ik ben wat laat begonnen aan deze lange zondagsonderwijzing. Ik zal proberen voort te maken). Wel, als u die geschiedenis van Jozef leest, dan ziet u dat hij later werd geboren dan zijn broers; hij was op een na de jongste. Als u geestelijk bent, hebt u het al begrepen. Hij was niet het laatste kind; dat was Benjamin. Maar let op hoe hij buiten gesloten werd. Jozef en Benjamin waren volbloed broers, en zij waren de enige twee die werkelijk broeders waren. Benjamin werd nooit volledig door de andere broers erkend, totdat hij Jozef ontmoette. Toen werd hem tweemaal zoveel gegeven als wat Jozef aan zijn andere broers gaf.

Goed, we lezen daar ook, dat Jozef door zijn broers werd verkocht, omdat hij geestelijk was. Hij was een geweldig man, en hoewel hij de nederigste was van de hele groep, de minste van hen allen, haatten zij hem toch, zonder reden. Zij hadden hem niet moeten haten. Zij hadden hem behoren te respecteren. Waarom haatten zij hem eigenlijk? Omdat hij hun broer was? Dat was het niet. Zij haatten hem omdat God meer met hém handelde, dan met de anderen.

Hij had hem geestelijk inzicht gegeven. Hij kon dromen volmaakt uitleggen, kon volmaakt dingen voorzeggen die zouden gebeuren, precies de wijze waarop het zou zijn, en hij wond er geen doekjes om. Zo zag hij de droom van die schoven die bogen voor zijn schoof en toen werden zijn broers kwaad op hem. Ze zeiden: “Jij, kleine heilige roller, je wilt alleen even zeggen dat wij de een of andere dag voor jou zullen moeten buigen.” Maar zo geschiedde het! Hoe hadden deze grote reusachtige knapen ooit kunnen denken dat ze zouden buigen voor dat kleine onbetekenende ventje dat daar stond? Maar zij deden het, zeker, en zij smeekten om genade.

Maar in die dagen was hij nog niet in de kracht gekomen, ziet u. Hij was toen nog maar een kind. En wij zien dat Jozef door dit te doen bij zijn broers - denominaties - werd weggehaald en op zichzelf kwam te staan— zijn broeders, allemaal in het land. Toen gebeurde er iets geweldigs. Wij beseffen dat het Israël wél ging zolang zij in hun thuisland woonden en de geboden hielden... Zo is het een goed ding om op je plaats te blijven, dat is prima, maar zij maakten zich los van de Geest.

De hedendaagse fundamentalisten kennen hun positie en weten wat ze zijn, doordat ze een verstandelijk goede opvatting over de Bijbel hebben, maar er is geen Geest. Zij hebben Jozef afgewezen, hebben hem buitengeworpen. Zij wilden niets te maken hebben met zo'n stel 'heilige rollers'. Zij wilden er niets mee te maken hebben. Zij hebben hem buitengesloten en verkocht aan de wereld. Zij hadden geen gemeenschap meer met hem.

En doordat zij dat deden, werden zij van hun plaats gehaald en later naar Egypte gebracht. Het verhaal van deze jaloerse broers vertoont zeker een treffende overeenkomst met wat er momenteel gebeurt in het geestelijke. We zijn er ons allemaal bewust van dat het pure jaloezie is, niet pure, het is vuile, smerige jaloezie, ziet u. Er is geen puurheid in jaloezie, ziet u, het is niets dan smerige jaloezie.

Wanneer zij deze zelfde Bijbel zien en de natuur van dezelfde God, die de Bijbel schreef, Die Zich betuigt, en ze het dán verwerpen zonder reden... dan is dat pure jaloezie, of zoals ik al zei, smerige jaloezie. Terwijl we zien dat God de zieken geneest, de doden opwekt: dezelfde God die leefde in de dagen van de apostelen. Hetzelfde Evangelie dat zij schreven voor onze geestelijke reis. Terwijl het dezelfde God is die dezelfde dingen doet, brengt het bij hen niets anders dan jaloezie teweeg. Ze hebben het buitengesloten en zeggen je: “We willen dit niet onder onze mensen.” Ziet u, ze wijzen je de deur.

De broers dachten: Van zo'n man als hij zullen we nooit enig nut hebben; waarom zien we hem niet kwijt te raken? Dat is hetzelfde wat er vandaag is gebeurd. Zij denken dat we, omdat onze kerken intellectueel zijn geworden, omdat we de beste geklede toehoorders hebben, de grootste organisatie en de knapste predikers, dat we nú de Heilige Geest niet meer nodig hebben op de wijze dat het vroeger was.

Zij zijn verzadigd. Met andere woorden (hun daden spreken hier luider dan hun woorden), zij denken dat zij met hun seminaries en hun menselijk brein, hun vergaderingen en discussies erover, met hun eigen intellectuele geest, beter in staat zijn om een gemeente op haar plaats te zetten, dan dat de Heilige Geest dat zou kunnen. Dus hebben zij Hem niet langer nodig. Het is iets wat tegenwoordig overbodig is.

“Die tijd is geweest.” Nu, is het niet zo? “Wij hebben de Heilige Geest niet meer nodig om de zieken te genezen, we hebben nu artsen. Wij hebben de Heilige Geest niet meer nodig om in tongen te spreken, wij zijn allemaal verstandige mensen...” Als u dat doet, haalt u regelrecht het meest wezenlijke- het Leven- weg uit uw bouwwerk! Jezus zei tot de Joden in Zijn dag: “Hebt gij nooit gelezen in de Schriften dat de Steen die de bouwlieden afgekeurd hadden tot een Hoeksteen is geworden?”- de steen waarop het hele gebouw is gegrondvest?

Ziet u nu wat ik bedoel? Ik ben er zeker van dat u het begrijpt. Kijk, de reden waarom zij het verwerpen, is, omdat ze denken dat ze het niet nodig hebben. “We hebben geen tongentaal nodig. Wij hebben ook geen uitlegging van tongentaal nodig. Wij hebben niet langer die Oud-Testamentische profeten nodig om ons op orde te zetten door de Heilige Geest. We begrijpen het goed genoeg.”

Ziet u, zij hebben een door mensengemaakt systeem aangenomen, ter vervanging van de Heilige Geest. Daarom kunnen de uitverkorenen, wier naam staat in het Boek des Levens van het Lam, zich daar niet mee verenigen. Zij zijn geestelijk gezind en kunnen er daarom niet in meegaan. Zij kunnen dat niet verdragen, ongeacht in welke organisatie of kerk hun vaders en moeders ook hebben geleefd.

Wanneer een kerk maakt, doet, het misschien niet duidelijk uitspreekt... O nee, mensen zouden zulke dingen niet ronduit mogen spreken, maar hun daden bewijzen het. Hier is het Woord, en de Heilige Geest bewijst het onder diegenen als Hij hen samen kan vergaderen, dat Hij nog steeds de zieken geneest, de doden opwekt, in tongen doet spreken en duivelen uitwerpt. Het hangt er dus vanaf wat er binnenin een persoon leeft.

----
De kerk vindt dat zij de Heilige Geest niet nodig heeft. Dat zullen de kerken u vertellen. Iemand van hen kan opstaan en zo'n intellectueel verhaal afsteken dat u het bijna zou geloven. Laten we daar een ogenblik bij stilstaan. Zei Jezus niet dat die twee zozeer op elkaar zouden lijken dat het, indien het mogelijk was, zelfs de uitverkorenen zou verleiden? Dit intellectuele gepraat zal zo glad en vlot zijn, dat het de mensen zou verleiden. Het is een evangelie waarin de mens het Woord zó kan hanteren, dat hij bijna elk intellectueel persoon (als deze alleen op zijn verstandelijke vermogens vertrouwt) de Heilige Geest kan laten veroordelen en hem de menselijke weg kan laten nemen. Wij zien dat gebeuren.

Een dergelijk gesprek hadden ze ook over Jozef en zij ruimden hem uit de weg, naar Egypte; ik zou er uren over door kunnen gaan. U kunt drie jaar lang bij dit onderwerp blijven, dag en nacht, en steeds weer zult u het belangrijkste kernpunt: de leiding van de Heilige Geest, terugvinden.

Wie geestelijk gezind is en ziet dat er later in Egypte een vervolging uitbreekt, begrijpt dat Jozef moést worden meegenomen, opdat deze vervolging zou kunnen losbarsten. U ziet dan dat God met Zijn 'rad midden in het rad' telkens alles volmaakt laat verlopen. U ziet dat Potifar Jozef verwerpt. U ziet dat die leugen wordt verteld en dat Jozef in de gevangenis belandt, zijn baard groeit uit, hij die ook al door zijn broeders werd verstoten... Maar dan, plotseling, komt Gód op het toneel!

Dan zien we hoe dat 'rad midden in een rad' steeds doordraait: Gods grote plan ontvouwt zich, dat alles naar deze exodus toewerkt, naar het moment, dat Hij Zijn volk weer terugroept naar het beloofde land, terug naar haar plaats, naar de positie waarin Hij hen zou kunnen zegenen en Hij Diegene onder hen zou kunnen geven van wie Hij heeft beloofd dat Hij Hem onder hen zou doen opstaan. Zij moesten echter in hun land zijn. Bedenk, zij moesten uit het land komen waarin zij zich bevonden en naar het land der belofte trekken voordat hun beloofde Messias ooit zou kunnen komen.

Datzelfde moet de Gemeente doen. Zij moet die groep die het verwerpt achterlaten en in de Belofte gaan voordat de Messias ooit voor hen gemanifesteerd kan worden! Begrijpt u? Het leven van de gemanifesteerde Messias, dat een Gemeente gereed zal maken, een Bruid. Als een vrouw met een man zou trouwen, terwijl zij het niet met hem eens is, dan zou dat voortdurend allerlei meningsverschillen en twist opleveren. Maar een man en zijn vrouw - of zijn meisje, zijn verloofde - zullen in volmaakte harmonie moeten zijn, één van ziel en geest, omdat zij één vlees zullen worden. Zo zal ook de Gemeente zó in harmonie met God moeten komen, dat de manifestatie van de Bruidegom wordt gemanifesteerd in de Bruid, omdat zij Eén zullen worden... O, wat een geweldige les! Goed, nu bedenk, wie geestelijk gezind is kan dit begrijpen, hij ziet het beeld en het tegenbeeld en voegt die samen. We zouden daar uren over kunnen doorgaan.

Lees het volledige rekening in... De Derde Exodus.

Nu dan, ga op weg. Ik zal u naar de farao zenden, en u zult Mijn volk, de Israëlieten, uit Egypte leiden.

Mozes zei echter tegen God: Wie ben ik, dat ik naar de farao zou gaan en de Israëlieten uit Egypte zou leiden?

En Hij zei: Voorzeker, Ik zal met u zijn, en dit zal voor u het teken zijn dat Ík u gezonden heb: Als u het volk uit Egypte geleid hebt, zult u God dienen op deze berg.

Exodus 3:10-12