Jahwe-Jireh cz.3.

<< poprzedni

następny >>

  Misterium Chrystusa Seria.

Abraham musiał być doświadczany.


William Branham.

Przeczytaj cały rachunek w...
Jahwe-Jireh cz.3.

Przejdźmy teraz z powrotem do Abrahama. Najpierw Bóg spotkał się z Abrahamem i zawarł z nim bezwarunkowe przymierze. W ogóle niczego — Abraham nie musiał czynić niczego, tylko wierzyć Bogu. To przymierze było wyłącznie z łaski — było bezwarunkowe. Nie „Jeśli ty będziesz...” Bóg powiedział: „Ja to uczyniłem!” I teraz każdy człowiek...

Pamiętajcie, całe nasienie Abrahama, które kiedykolwiek przyjdzie do Boga, przychodzi w ten sam sposób. Człowiek nie mógłby nic w tej sprawie uczynić! Nie mógłbyś zbawić samego siebie tak samo, jak nie możesz wziąć rzemyka od swego buta i przeskoczyć księżyc. Nie możesz zbawić samego siebie. Żaden człowiek nie szukał nigdy Boga; to właśnie Bóg szuka człowieka. „Nie wy Mnie obraliście,” powiedział Jezus, „Ja was obrałem.”

----
Ubiegłego wieczora, przypominacie sobie, kiedy Abraham — zostało zawarte przymierze z Abrahamem i z jego nasieniem po nim. Otóż, było naturalne potomstwo Abrahama — on je zrodził czynem swojej wiary. Lecz prawdziwym nasieniem Abrahama był Chrystus, Biblia ... który był królewskim nasieniem Abrahama. Zważajcie teraz. Abraham — zanim przyszła zagłada ogniem w jego czasie, był dany znak Abrahamowi — Jego wybranej grupie. A był to Bóg, który zstąpił na ziemię w postaci człowieka, odwrócił się Swymi plecami do namiotu, w którym była Sara, i powiedział to, co Sara mówiła w namiocie. A Jezus wystąpił i powiedział, że to samo będzie się dziać na końcu wieków. Otóż, to był Abraham.

Potem jego naturalne potomstwo — kiedy przyszedł Mesjasz. Szymon przyszedł do Jezusa, a On mu powiedział, że się nazywa Szymon, oraz że jest synem Jony; znając sekretne sprawy jego serca. On powiedział Filipowi, raczej Natanaelowi, którego przyprowadził Filip: „Widziałem cię, kiedy byłeś pod tym drzewem.” Powiedział niewieście u studni: „Pięciu mężów miałaś;” a ona powiedziała: „Panie, widzę, że Ty jesteś prorokiem.” Widzicie, ci ostatni z naturalnego potomstwa Abrahama otrzymali taki znak. Było przepowiedziane przez samo królewskie nasienie — przez Chrystusa, że to królewskie nasienie na końcu jego czasów, otrzyma tą samą rzecz. Mam nadzieję, że to teraz pojmujecie.

Przemienił go. Zauważcie, Bóg zmienił Abrahamowi imię. Raczej to zostawię. Kiedy tu powrócę na długie zgromadzenia ewangelizacyjne, omówię tą sprawę. Jego imię zostało zmienione z jego ziemskiego imienia na imię, dane mu przez Boga. Powiecie: „Jakie w ogóle ma dla nas znaczenie ludzkie imię?” O, bracie, gdybyś to tylko wiedział! No wiecie, niektóre z tych nowoczesnych imion, które mamy dzisiaj! Nie chcę ich wymieniać, ponieważ to by raniło wasze uczucia. Lecz Bóg ma imiona, które mają znaczenie — zmieniają cały sposób postępowania człowieka. O, wy powiecie: „Nonsens!”

A co Jakub? Zanim on stał się księciem przed Bogiem, jego imię musiało zostać zmienione z Jakuba na Izraela. Czy się to zgadza? Na pewno. Paweł — jego imię Saul musiało zostać zmienione na Paweł. O, jak wielu moglibyśmy przytoczyć i powiedzieć, że Bóg zmienił ich imię: Abram na Abraham, Sarai na Sara — zmienił ich imiona! O, moi drodzy! Jakie to błogosławieństwo udać się do jakiegoś małego zboru, w którym jest mała wybrana grupa, i zacząć o tym nauczać! Usłyszycie okrzyki „alleluja” ze serca, kiedy zobaczycie, co czyni Bóg.

Otóż, ubiegłego wieczora wyjaśniałem to „między wierszami” oraz „potwierdzenie tego.” Pragnę jeszcze raz poruszyć tą sprawę, zanim przejdę do mego tematu, jak Bóg przemienił Abrahama ze starego pomarszczonego człowieka — jego i Sarę z powrotem w młodą parę, przemienił ich fizyczną istotę, zanim mogli otrzymać obiecanego syna. Ostatnim znakiem, który oni otrzymali, była manifestacja Boga w ciele — On potrafił czytać myśli w sercu niewiasty, znajdującej się za Nim w namiocie. Następną rzeczą było to, że ich ciała zostały przemienione. Otóż, ubiegłego wieczora przedłużałem i odczuwałem, że niektórzy zastanawiają się nad tym. Pragnę to jeszcze trochę bliżej przedstawić.

Otóż, dowodem tego było to, że kiedy oni oboje wyruszyli w tą długą podróż, to zostali całkiem przemienieni. Biblia mówi: „Oni byli oboje podeszłymi w latach. Ciało Abrahama było obumarłe, tak samo łono Sary.” Czy to prawda? Wiemy, że oni byli oburmali, lecz Bóg przemienił ich. Zatem, aby wam udowodnić, że On to uczynił: Po pierwsze, dlaczego by ten Filistyn, względnie nie... tak, uważam, że to był filistyński król — dlaczego zakochałby się w Sarze, w starej kobiecie? A ona była piękną z wejrzenia.

Kolejna sprawa: Kiedy urodził się Izaak, a Sara i Abraham byli w podeszłym wieku, bliscy śmierci; wtedy oni ożyli. A Izaak ożenił się, kiedy miał czterdzieści lat. Sara zmarła, a Abraham ożenił się z kobietą imieniem Ketura i miał potem jeszcze pięć, czy sześć synów oprócz córek; myślę, że tak było. A tutaj — przed sześćdziesięciu laty on był już obumarły! K-e-t-u-r-a, Ketura. Po pięćdziesięciu czy sześćdziesięciu latach ożenił się z Keturą i miał sześciu synów oprócz swoich córek. A przed sześćdziesięciu laty, był już obumarły. Alleluja! Tutaj to macie! Obietnica Boża jest pewna. Amen. O, ja ją miłuję!

----
To jest właściwe! Kiedy otrzymałeś obietnicę i wiesz, że to jest obietnica, trzymaj się jej! Abraham musiał być doświadczany. Trzymaj się obietnicy! Zatem, oni otrzymali ostatni ich znak. Potem ich ciała zostały przemienione i niebawem malutki Izaak pojawił się na widowni — śliczny żydowski chłopczyk. Wyobrażam sobie, że po ośmiu dniach został obrzezany. Jak ta młoda matka, mająca sto lat... Jak Abraham, mający sto lat; względnie ona w wieku dziewięćdziesięciu lat, a on w wieku stu lat — jak oni musieli się czuć — mając obecnie około dwudziestu lat, radując się. Ten milutki maluch, jak kochanym on był!

I wy wiecie, Bóg powiedział: „Otóż, aby powiadomić ludzi (to nasienie Abrahama) w przyszłych czasach, aby oznajmić twemu nasieniu, że Ja dotrzymuję Mojej obietnicy względem każdego człowieka, który się będzie trzymał Mego Słowa — Ja go poddam doświadczeniu.”
Gdy ten chłopak był w wieku około czternastu lat — wyobrażam sobie jego zmierzwione włosy i śliczne oczy. O, jak szczęśliwym był jego ojciec i matka! Wy wiecie, jak szczęśliwymi są ojciec i matka ze swego dziecka, ze swojego jedynego dziecka. Potem Bóg powiedział Abrahamowi... Otóż, On by tego nie powiedział Sarze, bo Sara była słabszym naczyniem. A więc On powiedział: „Abrahamie, Ja chcę, żebyś wziął tego małego chłopca, którego ci dałem, tego, przez którego uczynię cię ojcem wielu narodów, i Ja chcę, żebyś go zabrał na górę, którą ci pokażę dzisiaj w nocy w wizji, i tam go uśmierć.” Zniszczyć jedyną nadzieję, która istniała dla niego — być ojcem wielu narodów, żeby Bóg dotrzymał Swego Słowa! Bóg powiedział: „Ja cię uczyniłem Ojcem narodów.” On czekał przez wszystkie te lata, aż osiągnął wiek stu lat; sto czternaście lat. „I oto jest ten mały chłopiec — jedyny dowód, który masz, że Ja dotrzymam Mojego Słowa — wstąp tam na górę i uśmierć go. Ja cię pomimo tego uczynię ojcem narodów — przez to dziecko.”

----
Bóg powiedział: „Weź tego chłopca, zabierz go tam, na szczyt tej góry.”
Czy chcecie się teraz dowiedzieć, czy Abraham był młodym człowiekiem, czy nie? On udał się w trzydniową podróż razem z tym dzieckiem, z drewnem, ze sługą i osłem. Otóż, każdy człowiek, zwykły człowiek... Dawniej patrolowałem koło sieci elektrycznej, chodziłem piechotą, kiedy byłem leśniczym. Z łatwością mogłem przejść trzydzieści mil za jeden dzień. Ale obecnie przytyliśmy „benzynowym sadłem,” jak to nazywamy. Lecz ówcześni ludzie — ich jedynym środkiem transportu były nogi, względnie jazda na ośle. I oni byli tam z małym, powolnym osiołkiem; potrafilibyśmy go prześcignąć na piechotę. I oto on idzie podróżując już trzy dni, i podniósł swoją głowę i zobaczył górę, będącą jeszcze w oddali. Musiał być oddalony o około stu mil od cywilizacji — daleko w głębi pustyni. Słuchajcie teraz i zważajcie.

Wtedy on wziął drewno i włożył je na plecy Izaakowi — krzyż Syna Bożego o wiele lat później. A Izaak niósł to drewno na szczyt wzgórza, na którym miał zostać złożony w ofierze. Jaki to przedobraz!
Jeśli Bóg przedstawił to dokładnie w przedobrazie na przykładzie żony Lota, to się nie odwracajcie i nie patrzcie wstecz na rzeczy tego świata. Wszystkie te przedobrazy i cienie przyszłych rzeczy są doskonałe. Rozumiecie? Przypomnijcie sobie Ewę. Przypomnijcie sobie żonę Lota. Przypomnijcie sobie samego Lota, wy mężczyźni. Przypomnijcie sobie, Adam uległ swej żonie. Lot — tak samo. Bądźcie ostrożni. Mówię wam to jako brat. Jest później, niż sobie myślicie!

Obserwujcie małego Izaaka, idącego na to wzgórze. I on stał się podejrzliwy. Rozejrzał się wokoło i powiedział: „Mój ojcze?”
A on odrzekł: „Oto jestem, mój synu.”
On rzekł: „Oto jest drewno i mamy wszystko, i ogień. Lecz gdzie jest baranek na ofiarę całopalną?”
Słuchajcie tego starego tatę, któremu się nawet głos nie zachwiał — on rzekł: „Mój synu, Bóg sobie obmyśli ofiarę.” Jego jedyny syn szedł na śmierć, pomimo tego to wierne, stare serce wiedziało, że Bóg nie może kłamać.
Takie jest nasienie Abrahama dzisiaj! „Jak to może być, bracie Branham?” Bóg sobie obmyśli! „Jak On to uczyni?” Ja nie wiem. Lecz On jest Jahwe-Jireh!

Wystąpił na wierzchołek tego wzgórza, przytoczył kamienie na ołtarz, włożył drewno na te kamienie i zapalił je ogniem. Powiedział: „Izaaku, mój synu, odwróć się.” Zdjął sznur, który miał owinięty koło swoich biódr, i związał mu ręce i nogi. Izaak był posłuszny, tak jak Chrystus, aż na śmierć. Położył go na ołtarzu. Sięgnął do swego futerału i dobył wielkiego noża, przeciągnął nim kilkakrotnie po osełce patrząc w kierunku niebios.

„On nie wątpił w obietnicę Bożą na skutek niedowiarstwa, ale się wzmocnił we wierze, wiedząc, że go otrzymał jako wskrzeszonego z martwych; będąc w pełni przekonany, że jeśli Bóg powiedział, by tak uczynił, to On może go wzbudzić z martwych.” Taki był Abraham i takie jest jego nasienie po nim. Jeżeli naturalne potomstwo było takie, to jakie powinno być królewskie nasienie? Nie chwiejące się! Co Bóg powiedział, to Bóg uczyni! Wiedząc to, on był zupełnie przekonany, że to, co Bóg obiecał, to Bóg może uczynić.

Naostrzył nóż — ciemne oczęta małego Izaaka obserwowały ten wielki ostry nóż, kiedy go podniósł do góry. Sięgnął drugą ręką i odsunął mu do tyłu kędziory z jego twarzy, podciągnął jego małą brodę do góry. Wyprostował się, a łzy spływały mu ciurkiem po jego twarzy w dół. Wiedząc — lecz on nie zwątpił w obietnicę Bożą! Podniósł swoją rękę, by zatopić nóż w gardle swego własnego syna.

A kiedy to uczynił, Bóg zawołał Swoim głosem i chwycił jego rękę, mówiąc: „Abrahamie! Abrahamie, powstrzymaj swoją rękę! Teraz wiem, że Mnie miłujesz.” Co On czynił? Składał świadectwo nasieniu Abrahama, które miało przyjść po nim. „Powstrzymaj swoją rękę, nie czyń krzywdy temu dziecku! Ja wiem, że ty Mnie miłujesz.”

I w tejże chwili Abraham usłyszał coś za sobą. I on spojrzał, a tam był baran (to znaczy samiec owiec) zaczepiony swymi rogami w cierniach i krzakach. Więc Abraham poszedł, wziął tego barana i zabił go zamiast swego syna.

Skąd się tam wziął ten baran? On był oddalony od cywilizacji o sto mil. Patrzcie — dzikie zwierze pożarłyby go, gdyby tam był — daleko na pustyni. Na pewno — on jest domowym zwierzęciem. Skąd on się tam wziął? A prócz tego było to wysoko na wierzchołku tej góry, gdzie nie było żadnej trawy ani wody. I Abraham nazbierał kamieni, które tam były wszędzie wokoło, gdzie się to odbywało, by zbudować ołtarz. Skąd on przyszedł? To nie była wizja; on krwawił. Wizja nie krwawi. Alleluja! Jahwe-Jireh obmyślił sobie ofiarę!

Kiedy weźmiemy Boga za Jego Słowo, to On potrafi zatroszczyć się o cokolwiek, czego On potrzebuje. Bóg Jahwe-Jireh, jest ciągle tym Jahwe-Jireh dzisiaj wieczorem! On już obmyślił Ofiarę. On zatroszczył się o kościół. On zatroszczył się o posłańca, o Ducha Świętego. On jest obecnie tutaj — Jahwe-Jireh! Pan obmyślił Sobie Biblię, Ducha, kościół, poselstwo, posłańca. I nastał czas, żeby kościół został w zachwyceniu zabrany do domu. Jahwe-Jireh zatroszczył się o środki, by zabrać ten kościół z tego świata, przez przemianę naszych słabych ciał, i zabierze je do góry do chwały. Jahwe-Jireh! Jak się to stanie w tym nowoczesnym czasie, w którym żyjemy obecnie, że te sprawy urzeczywistnią się?

Przeczytaj cały rachunek w...
Jahwe-Jireh cz.3.



Piasta Komunikat...Wybierz swój język i pobierz darmowe wiadomości od Brata Branhama.


Misterium Chrystusa.

Angielski Witryny Biuletynu.

Księga Apokalipsy.

 

Bóg i Nauka.
+ Archeologia.

Zachwycenie nadchodzi.

Główne nauczanie wiadomość.

Nadprzyrodzony Chmura.

Słupie ognia.

 

Dobre wieści.
Jezus umarł za twoje grzechy.

Chrzest wodny.

 
 

Grobowiec jest pusty.
On Zmartwychwstał.

Szekina Chwała Boga.

 

Się prekursorem.

Bóg jest Światło.

Dzieje Proroka serii.

Wyjaśnione Bóstwo

Siedem epok Kościoła.

Siedem Pieczęci.

Seria Boga i historia. Indeks - Daniela.

Seria chód chrześcijański.

Imię Boga.

Żyjące Słowo Seria.

Czasach ostatecznych
seria.

Seria Boże Narodzenia.

Korab Noego.
Małżeństwo i rozwód.
Bóg i Nauka.
- Ewolucja.

Grzechem
pierworodnym. Czy
był to przez jabłko?

Mitologia
Babilon, Źródło.

Pojawia się Anioł.

Głos Znaku.

Śmierć. Co wtedy?

Tajemnica Babilonu.

Bóg i Nauka.
Mikrobiologia.

Bóg i Nauka.
Kosmologia.

Usprawiedliwienie
Proroka.

Trzecie Pociągnięcie.

 

Nasz Lista Wiadomość.

Trzęsienie ziemi
wyroku.

Armagieddon.

 

Widzenie na wyspie
Patmos.

Dziś wypełniło
się to Pismo.

Nasz młody
Układ Słoneczny.

Bóg i Nauka.
Mit dinozaurów.

Dowody na powódź.

 

Geologia Biblijny.

Archeologia.
Sodomę i Gomorrę.

   Pisma Świętego mówi...

A podniósłszy Abraham oczy swe, ujrzał, a oto baran za nim uwiązł w cierniu za rogi swoje; a szedłszy Abraham, wziął barana i ofiarował go na ofiarę paloną, miasto syna swego.

I nazwał Abraham imię miejsca onego: Pan obmyśli; stądże po dziś dzień mówią: Na górze Pańskiej będzie obmyślono.

Rodzaju 22:13-14


Kliknij na obrazek, aby pobrać pełną obrazek Rozmiar lub PDF.


Dzieje Proroka serii.

(PDFs)

Bóg ukrywający i
objawiający...
(PDF)

Mój życiorys
(William Branham)

(PDF)

Wizyta i polecenie
anioła
(PDF)