Jehovah-Jireh #3.
<< vorige
volgende >>
Abraham moest getest worden.
William Branham.Lees het volledige rekening in...
Jehovah-Jireh, Deel 3.Nu, laten we de achtergrond van Abraham geven. Ten eerste ontmoette God Abraham, het verbond dat God met Abraham maakte was onvoorwaardelijk. Er was helemaal niets wat Abraham moest doen, behalve God geloven. Het verbond was puur door genade, en onvoorwaardelijk. Niet: “Als u zult”; God zei: “Ik heb!” En ieder mens nu...
Bedenk dat al het zaad van Abraham dat ooit tot God komt, op dezelfde wijze komt. Er is niets wat u zou kunnen doen! U zou uzelf evenmin kunnen redden als dat u uw veters zou kunnen nemen en over de maan springen. U kunt uzelf niet redden. Geen mens zocht ooit God; het is God die de mens zoekt. “U zocht Mij nooit”, zei Jezus, “Ik koos u”.
----
U herinnert zich, dat gisteravond toen Abraham, het verbond gemaakt werd met Abraham en zijn zaad na hem. Nu, er was een natuurlijk zaad van Abraham, door de handeling van geloof die dat produceerde, maar het ware Zaad van Abraham was Christus, de Bijbel..., welke het Koninklijk Zaad van Abraham was. Merk nu op. Voor de vernietiging door vuur in zijn dag, werd er een teken aan Abraham, Zijn uitverkoren groep, gedaan. En dat was dat God naar beneden kwam in de vorm van een man, Zijn rug kerend naar de tent waar Sara was en zeggend wat Sara in de tent zei. En Jezus kwam en zei dat hetzelfde zou gebeuren aan het eind van het tijdperk. Nu, dat was Abraham.Zijn natuurlijk zaad dan, toen de Messias kwam. En Simon kwam tot Jezus en Hij zei dat zijn naam Simon was, en dat hij de zoon van Jonas was, het geheim van zijn hart kennend. Hij zei Filippus... of Nathanaël, die Filippus meebracht: “Ik zag u toen gij onder de vijgeboom zat.” Hij zei de vrouw bij de bron: “Gij hebt vijf mannen”; en ze zei: “Heer, ik bemerk dat Gij een profeet zijt.” Ziet u, het einde van het natuurlijk zaad van Abraham kreeg dat teken. En het werd voorspeld door het Koninklijk Zaad Zelf, Christus, dat het Koninklijk Zaad aan het einde van hun dagen hetzelfde zou krijgen. Ik hoop nu dat wij het vatten.
Hij veranderde hem. Merk op dat God Abrahams naam veranderde. Ik kan dat beter weglaten. Wanneer ik terugkom voor een lange opwekking, zullen wij daarop ingaan. Hij moest de naam veranderen van zijn aardse naam tot een naam door God gegeven. U zegt: “Wat betekent de naam van een mens voor ons, wat dan ook?” O broeder, als u het slechts wist! Wel, sommigen van deze moderne namen die wij hebben! Ik wil ze niet noemen omdat het uw gevoelens zal kwetsen. Maar God heeft namen die een betekenis hebben waardoor de hele levensloop verandert. O, u zegt: “Onzin!”
Wat dan met Jakob? Voor hij een vorst voor God werd, moest zijn naam van Jakob in Israël veranderd worden. Is dat juist? Zeker. Paulus; van Saulus moest zijn naam veranderd worden in Paulus. O, hoevelen zouden wij kunnen noemen en zeggen dat God hun naam veranderde! Abram in Abraham, Saraï in Sara, hun namen veranderend. O my! Wat een zegen om een kleine gemeente binnen te gaan met een uitverkoren groep en dat te gaan onderwijzen, de halleluja's in het hart te zien, wanneer u ziet wat God doet.
Nu, gisteravond legde ik het uit over 'tussen de regels' en 'het bevestigen'. Ik wil het gewoon weer opnemen voor ik op mijn tekst inga. Dat God Abraham veranderde van een oud, gerimpeld man, hem en Sara, terug tot een jong paar. Hij veranderde hun fysieke wezen voor zij de beloofde zoon konden ontvangen. Het laatste teken dat zij kregen was de manifestatie van God in het vlees, die het hart kon lezen van een vrouw achter Hem in de tent. En het volgende was dat hun lichamen werden veranderd. Nu, gisteravond maakte ik het laat en ik kon voelen dat sommigen zich daarover verwonderden. Ik wil het nog een beetje dichterbij brengen.
Nu, het bewijs ervan was dat, toen zij beiden de lange reis ondernamen, zij absoluut veranderd waren. En de Bijbel zei: “Zij waren beiden hoogbejaard. En Abrahams lichaam was zo goed als dood en Sara's schoot was dood.” Was dat juist? Wij weten dat zij dood waren, maar God veranderde hen. Om het u nu te bewijzen dat Hij het deed, ten eerste: waarom zou die Filistijnse... (of niet een...) ja, ik geloof dat het een Filistijnse koning was, verliefd worden op Sara, een oude vrouw? En zij was mooi om naar te kijken.
Nog iets. Toen Izaäk was geboren en Sara en Abraham hoogbejaard waren, op het punt om te sterven, toen leefden zij op en Izaäk huwde toen hij veertig jaar oud was; Sara stierf. En Abraham huwde nadien een vrouw, Ketura, en had vijf, zes zonen, geloof ik dat het was, buiten de dochters; en hier, zestig jaar geleden was hij zo goed als dood! K-e-t-u-r-a, Ketura. Hij huwde Ketura, vijftig of zestig jaar later en had zes zonen buiten zijn dochters, en zestig jaar daarvoor was hij zo goed als dood. Halleluja! Daar hebt u het! De belofte van God is zeker. Amen. O, ik houd ervan!
----
Dat is het! Wanneer u de belofte hebt en u weet dat het een belofte is, blijf erbij! Abraham moest getest worden. Blijf bij de belofte! Nu, zij kregen hun laatste teken. Toen werd hun lichaam veranderd. En onmiddellijk verscheen de kleine Izaäk op het toneel, een lieflijke kleine Joodse jongen. Ik zou me kunnen indenken dat hij na zijn acht dagen besneden werd. Hoe die jonge moeder, honderd jaar oud... Hoe dat Abraham, honderd jaar oud; liever gezegd, zij was negentig en hij honderd; hoe moeten zij zich gevoeld hebben, rond de twintig, zich verheugend. Deze jonge kleine makker, hoe lief was hij!En u weet dat God zei: “Nu, om te maken dat de mensen in de dagen die komen (het zaad van Abraham) weten, dat uw Zaad weet, dat Ik Mijn belofte houd aan ieder mens die aan Mijn Woord zal vasthouden, zal Ik hem een test gaan geven.” Toen de kleine jongen dan ongeveer veertien jaar oud werd... Ik kan het me indenken, klein ruig haar en mooie ogen. O, die gelukkige vader en moeder! U weet hoe u, ouders, bent met uw enig kind. Toen zei God tot Abraham... Nu, Hij wilde het niet aan Sara zeggen omdat Sara het zwakkere vat was. En dus zei Hij: “Abraham, Ik wil dat je deze jongen neemt die Ik je gegeven heb, degene waardoor Ik je een vader van vele naties zal maken; en Ik wil dat je hem meeneemt naar de top van de berg die Ik je vanavond in een visioen zal tonen en dat je hem daar doodt.” De enige hoop vernietigen die er voor hem was om een vader van naties te worden, voor God om Zijn Woord te houden; God zei: “Ik zal je een vader van naties maken.” Hij wachtte nu al deze jaren, tot hij honderd jaar oud was, honderdveertien jaar oud. “En hoe hier is de kleine jongen nu en het enige bewijs dat je hebt dat Ik Mijn Woord zal houden; jij gaat naar boven en vernietigt het. Ik zal je nog steeds een vader van naties maken door dit kind.”
----
God zei nu: “Neemt u de kleine makker, neem hem mee naar boven op de top van de berg.”
Wilt u nu weten of Abraham een jongeman was of niet? Hij ging op een driedaagse reis met het kind, met het hout, met de knecht en de ezel. Nu, welke man, gewone man... Vroeger deed ik de ronde bij elektriciteitslijnen, vroeger was ik gewoon te lopen als boswachter; en ik kan gemakkelijk dertig mijl per dag wandelen. Nu hebben we, wat we 'benzinebenen' noemen gekregen. Maar voor die mannen was hun enige transportmiddel te voet of rijden op een ezel. En hier waren zij met een kleine, trage ezel en wij kunnen sneller lopen dan hij. En hier was hij, op een driedaagse reis, en toen hief hij zijn hoofd op en zag de berg nog ver weg. Hij moet zowat honderd mijl van de beschaving zijn afgeweest, ginds in de woestijn. Luister nu en let op.Toen nam hij het hout en legde het op Izaäks rug; het kruis, Gods Zoon jaren later. En Izaäk droeg het hout de heuvel op waarop hij als offer zou liggen. Voorafschaduwing! Als God dat voorafschaduwde tot in de puntjes; vrouw van Lot, keert u niet om om terug te kijken naar de dingen van de wereld. Al die typen en schaduwen zijn perfect. Ziet u? Herinnert u Eva. Denkt aan de vrouw van Lot. Gedenkt Lot zelf, u mannen. Bedenkt dat Adam toegaf aan zijn vrouw; Lot evenzo. Weest voorzichtig. Ik zeg het u als een broeder. Het is later dan u denkt.
Merk kleine Izaäk op, die de heuvel opgaat. En hij werd achterdochtig. En hij keek rond en hij zei: “Mijn vader?”
En hij zei: “Hier ben ik, mijn zoon.”
Hij zei: “Hier is het hout. En alles is hier, alles, het vuur. Maar waar is het lam voor het brandoffer?”
Luister naar die oude vader, zonder één trilling in zijn stem. Hij zei: “Mijn zoon, God zal voor Zichzelf in het offer voorzien.” Zijn enige zoon die ter slachting ging, maar toch had dat trouwe, oude hart geweten dat God niet kan liegen.
Dat is het Zaad van Abraham vandaag! “Hoe kan het zijn, broeder Branham?” God zal voor Zichzelf voorzien! “Hoe zal Hij het doen?” Ik weet het niet. Maar Hij is Jehovah- Jireh!Hij kwam boven op de top van heuvel, stapelde de rotsen op. Deed het hout op de rotsen en stak het aan met het vuur. Hij zei: “Izaäk, mijn zoon, keer je om.” Hij nam het koord van rond zijn middel en bond zijn handen en voeten. Izaäk was gehoorzaam, zoals Christus het was, tot de dood. Legde hem er boven op. Reikte naar beneden in zijn schede en trok er het grote mes uit; wette het een paar keer, omhoog kijkend naar de hemel.
Hij twijfelde niet aan de belofte Gods door ongeloof, maar was sterk, wetend dat hij hem ontvangen had als één uit de doden; volledig overtuigd dat als God zei om het te doen, dat Hij hem uit de doden kon opwekken. Dat is Abraham en dat is Zijn Zaad na hem. Als dat het natuurlijk zaad was, wat behoorde dan het Koninklijk Zaad te zijn? Niet wankelend! Wat God zegt, zal God doen. Dat wetend, was hij volkomen overtuigd; dat wat God beloofd had, was God in staat te doen.
Hij wette het mes; de kleine, donkere ogen van de kleine Izaäk keken naar dat grote scherpe lemmet terwijl het over de steen ging. Hij reikte naar achter; schudde zijn haren uit zijn gezicht, trok zijn kleine kin terug. Stond op en de tranen liepen zo neer langs zijn gezicht. Hij wist en twijfelde niet aan de belofte van God! Hief zijn hand op om het mes in de keel van zijn eigen zoon te stoten. Maar toen hij het deed, riep de Stem van God het uit en greep zijn hand en zei: “Abraham! Abraham, houdt uw hand terug! Ik weet nu dat gij Mij liefhebt.” Wat deed Hij? Hij gaf een getuigenis aan het Zaad van Abraham, na hem. “Houdt uw hand terug, doe het kind geen kwaad! Ik weet dat gij Mij liefhebt.”
En omstreeks die tijd hoorde Abraham iets achter zich. En hij keek en daar was een ram (dat is een mannelijk schaap), gevangen met zijn hoorns in het onkruid en het struikgewas. En Abraham ging en pakte de ram en doodde hem in plaats van zijn zoon. Waar kwam die ram vandaan? Hij was honderd mijl van de beschaving af. Wel, de wilde beesten zouden het gedood hebben als het daar geweest zou zijn. Zeker, het is een huisdier. Waar kwam het vandaan? En bovendien, ginds boven op de top van de berg is er gras noch water. En Abraham pakte stenen op rondom hem, om het altaar te maken op die plaats. Waar kwam het vandaan? Het was geen visioen, het bloedde. Een visioen bloedt niet. Halleluja! Jehovah-Jireh had Zichzelf een offer toebereid!
Wanneer God op Zijn Woord genomen wordt, is Hij in staat te voorzien waaraan Hij ook maar behoefte heeft. God, Jehovah-Jireh, is nog steeds Jehovah-Jireh vanavond. Hij had reeds een Offer toebereid. Hij heeft een gemeente toebereid. Hij heeft een boodschapper toebereid, de Heilige Geest. Hij is hier nu, Jehovah-Jireh! De Here heeft Zichzelf een Bijbel voorzien, een Geest, een Gemeente, een Boodschap, een Boodschapper. En het uur is nu hier voor de Gemeente om opgenomen en mee naar huis genomen te worden. Jehovah-Jireh zal in de middelen voorzien om die Gemeente uit de wereld te nemen, door deze zwakke lichamen van ons te veranderen en ze op te nemen in heerlijkheid. Jehovah-Jireh! Hoe zal het gebeuren in een moderne tijd waarin wij leven, dat deze dingen zullen gebeuren?
Lees het volledige rekening in...
Jehovah-Jireh, Deel 3.
Huwelijk en Echtscheiding.
