Jehovah-Jireh #2.

William Branham.

Lees het volledige rekening in...
Jehovah-Jireh, Deel 2.

Wij hebben gesproken over Uw trouwe dienstknecht, Abraham, en gaan vanavond met hem verder op zijn reis. Wij bidden dat U ons wilt zegenen als wij langs de weg gaan van vele honderden jaren geleden, met een getrouwe dienstknecht die Uw Woord geloofde. Moge het een voorbeeld zijn, zoals Paulus in Hebreeën zei, dat Abraham was: een voorbeeld. En wij bidden dat het geloof dat hij had vanavond ons geopenbaard zal worden; om het Woord van God te geloven en er niet één Woord van te betwijfelen, maar Het geheel te geloven en alles te geloven wat Hij zei. En mogen wij in staat zijn aan die beloften vast te houden die Hij ons gedaan heeft en de kinderen van Abraham zijn door in Christus te zijn. Wij vragen het in Jezus' Naam. Amen.

----
Abraham was negenennegentig jaar oud en al die tijd had hij nooit nu eens dit en dan weer dat geloofd, maar hij geloofde Gods Woord; en hij noemde de dingen die waren alsof zij niet waren, omdat God het zei, nog steeds gelovend dat die baby zou komen, vasthoudend aan de belofte. Wat een man! Wat een broeder! “Abraham, die tegen hoop in...” Sara's schoot was dood. Hij was steriel. Zijn lichaam dood. De Bijbel zei dat zijn lichaam zo goed als dood was. En Sara's schoot was dood. Zij was nu rond de veertig jaar voorbij de menopauze en nog steeds geloofde Abraham dat zij de baby zou krijgen omdat God het zei. Daar hebt u het. Vasthoudend aan het Woord omdat God het zei! Ongeacht hoe de geloofsbelijdenissen Het bedekten en nog steeds lag dat Woord daar! Het moest komen. En dat Woord lag in Abraham's hart.

Het doet er niet toe hoevelen zeggen: “De dagen van dit zijn voorbij en van dat daar.” Zolang dat Woord daar ligt, zal Het scheppend zijn, omdat het een ontkiemd Woord is. Want God is het Woord en het Leven van God is in het Woord. Merk nu op dat wanneer dat Woord in het Leven van God valt, er iets gebeurt, het geschiedt.

Merk het nu op. Toen verscheen Hij aan hem in de Naam van de Almachtige God. Nu, God heeft zeven samengestelde namen van verlossing. En Hij verscheen hier aan hem in de vorm van God Almachtig, wat ‘El Shaddai’ betekent. ‘Shaddai’ is in het Hebreeuws. El betekent ‘sterke’. Shad betekent ‘borst’ zoals de borst van een vrouw. En nu in plaats van ‘shad’, enkelvoud, is het ‘shaddai’, meervoud. Nu, wat een zoete vertroosting voor een oude man, honderd jaar oud, die het Woord van God vasthoudt in zijn hart, en hier komt de Stem van God tot hem en zegt: “Ik ben El Shaddai. Ik ben de God-met-de-borsten.” O, welke vertroosting hebben wij! Nu, bedenk nu, niet alleen ‘borst’ maar ‘met borsten’! “Verwond om onze overtredingen; door Zijn striemen zijn wij genezen.”

Nu, wat doet een moeder met haar kleine baby, wanneer hij ziek is en geïrriteerd? Zij pakt de kleine makker op. Zij legt hem aan haar borst en hij zuigt de sterkte van zijn moeder in zijn eigen lichaam door de borst. En hij is niet alleen tevreden of rustig. Al schreeuwt hij uit alle macht en is hij helemaal uit zijn doen, wanneer echter de moeder hem pakt en hem aan haar borst legt en tegen hem begint te neuriën, hem heen en weer wiegt, hij zijn moeder voelt, zijn hoofd op haar boezem ligt, dan begint hij te zuigen en trekt de sterkte van zijn moeder in zijn lichaam. Hij verjongt zichzelf, sterkte opbouwend; en hij is ook tevreden terwijl hij elke dag sterker en sterker wordt.

----
El Shaddai! Hij zei: “Ik ben El Shaddai. Abraham, Ik ben de Sterke. Je bent een oude man. Je bent honderd jaar oud nu, je sterkte is helemaal weg; maar Ik ben je Sterkte! Je hoop is helemaal verdwenen, maar Ik ben je hoop!” O, u die hier nu lijdt aan kanker en dergelijke, kunt u niet zien waar uw Sterkte vandaan komt? Niet van het mes van de chirurg, maar van Gods Woord! “Ik ben uw Deel! Ik ben uw Sterkte! U trekt uw sterkte van Mij!”

----
Niet om de chirurg nu te geringschatten; hij doet zijn deel dat voor hem is. Maar God is de Genezer. Geen chirurg, geen dokter, geen medicijn geneest ooit. Beslist niet, men heeft niet één medicijn dat ooit zal genezen. Nu, elke dokter zal u dat vertellen. Zij hebben hulpmiddelen, maar God is de Geneesheer. Zij kunnen een diepe wond snijden in uw hand, maar God moet het genezen. Zij hebben niets om weefsel op te bouwen; als zij het konden, zouden zij een mens kunnen bouwen. U ziet dus dat God de Genezer is. U kunt een been zetten, maar God moet het genezen. God is de Geneesheer; “Ik ben de Here die al uw ziekten geneest.” En u kunt Gods Woord niet doen liegen; Het zal elke keer recht tot de Waarheid terugkomen, precies weer terug. U kunt Het niet doen liegen.

----
Nu, toen Abraham dit woord kreeg: “Ik ben El Shaddai. Ik ben uw Sterktegever! Uw vrouw, haar schoot is opgedroogd, zij is veertig jaar voorbij de menopauze, je lichaam is zo goed als dood; maar Ik ben El Shaddai.” Hij had pas Ismaël voortgebracht, weet u; maar Hij zei: “Dat is hem niet. Nee, hij zal een groot man zijn. Hij zal zovele vorsten verwekken. Maar degene waarmee Ik de belofte maakte, is tussen u en Sara.” Dat is het! Amen. Abraham voelde zich echt goed.

Hij zei: “Nu, ik wil je iets vertellen, Abraham. Ik zal je naam veranderen. Je zult niet meer Abram genoemd worden, maar Abraham.” Abram betekent ‘hoge vader’. Maar Abraham betekent ‘vader van naties’.” En niet maar S-a-r-a-ï; zij is S-a-r-a, ‘vorstin’. Hij veranderde hun naam! Wat een veranderde naam! iets gebeurde er omdat zij... Ziet u, er moet een verandering zijn voor er dingen gebeuren. Hij kon hun het kind niet geven zolang hun naam zo bleef.

En u kunt niet wederom geboren worden zolang uw naam uit het Boek des Hemels blijft. U kunt hem in elke kerk zetten, Methodist, Baptist, Presbyteriaan, hem meenemen van plaats naar plaats, met hen allen twisten; maar hij zal in het Boek des Hemels gezet moeten zijn voordat er iets kan gebeuren en de nieuwe schepping kan komen. Voor er nieuw leven zou kunnen komen, moesten hun namen veranderd worden. En u zou misschien uw naam ook moeten veranderen, weghalen uit sommige van deze door mensen gemaakte boeken, naar de Boeken des Hemels. “En daar is uw naam niet langer Abram, ‘hoge vader’, maar het is Abraham, ‘vader van naties’. Geen Saraï meer, maar Sara, ‘vorstin’.”

----
Eens op een morgen kwam de zon echt heet op. Abraham zat buiten in de schaduw van zijn tent bij de eik. En hij keek naar beneden; het moet zowat omstreeks elf uur zijn geweest en hij zag drie mannen naar hem toekomen, stof op hun kleren. En Abraham liep hen tegemoet. Er was iets in zijn hart dat hem zich echt goed deed voelen en hij liep hen tegemoet en viel neer aan hun voeten. En let op, hij zei: “Mijn Heer!” Is dat niet vreemd? Er waren er drie; echter: “Mijn Heer!”

Kijk naar Lot. Toen twee van hen ernaar toe gingen, slechts twee van hen, zei hij: “Mijne heren.” Lot noemde hen “heren”. Abraham... Lot noemde de twee: heren. En Abraham noemde drie van hen: “Heer! Mijn Heer!” Amen! De tijd is nabij! Merk op, hij zei: “Mijn Here, als ik genade heb gevonden in Uw ogen, kom naderbij, zit onder de eik. Laat mij een weinig water brengen en Uw voeten wassen en neem een bete brood. Want dit is slechts de reden dat U naderbij gekomen bent om mij te zien.” Zij gingen met hem mee.

Hij ging heen en liep om de tent heen en zei: “Sara, kneed onmiddellijk wat meel en maak wat koeken in de oven.” Hij ging heen en nam een kalfje, slachtte het en bereidde het en maakte de koteletten klaar en bracht wat boter en wat melk en zette het neer voor de mannen en zij aten het. En Eén van hen was God Zelf! Zo zegt de Bijbel het. Nu, als u erover wilt argumenteren, doe maar. Hij noemde Hem “Elohim, God”. Hij behoorde het te weten; hij sprak tot Hem. Merk op: “Here God!” Nu, Eén van hen was God. En hij keek naar Hem. Abraham herkende het. Nu, kijk ernaar.

----
Merk op. Wij zien nu dat deze mannen gingen zitten eten. En twee van hen stonden op en gingen weg naar Sodom. Eén bleef bij Abraham. Laten wij letten op hun conversatie. Zij bleven in de richting van Sodom kijken. En Abraham wist dat er wat dat betreft iets vreemds was. Hij zei dus, toen Hij gereed was om te vertrekken: “Denkt u dat Ik voor Abraham - nu hij een vader van naties zal worden, Ik weet hoe hij zijn kinderen zal grootbrengen, enzovoort - de zaak die Ik zal doen, zou kunnen verbergen? De zonden van Sodom zijn zo zwaar geworden dat het Mij ter ore is gekomen.” Hij kwam neer om te onderzoeken.

Nu bedenk, zoals ik onlangs ‘s avonds zei, dat twee van die boodschappers weggingen, Sodom binnen, en zij predikten tot die Sodomieten; en zij verblindden hen die avond, met het Woord. Maar bedenk dat er Eén was; zij hadden hun teken, een Vreemdeling onder hen.
Kijk naar Lot. Lot zat in de poort en zei: “Mijne heren.” En leven op zulke wijze? Zij zeiden: “Kom in mijn huis.” Hij zei: “Wij zullen in de straat slapen.” Wat een huis! Maar zodra zij Abraham ontmoetten, zeiden zij: “Dit is het doel waarvoor wij komen. Wij zitten hier neer aan uw zijde.”

Dat is de manier. Leef zo, dat als God u zou willen gebruiken, Hij precies weet waar Hij moet komen om u aan te treffen. U bent in een positie een leven te leven, rein voor God, uw woorden zijn eerlijk, uw leven is waarachtig. Dat is het soort plaats waar Engelen komen. Kijk naar Elizabeth en Zacharias, ziet u, eerlijk en oprecht, wandelend in al de Geboden des Heren. Dat is de wijze waarop wij willen leven, zodat wanneer God op het punt staat om ons te gebruiken, Hij zegt: “Dit is Mijn volk. Ik kan met deze gemeente doen wat Ik wil. Zij geloven Mij. Zij staan op Mijn Woord.” Ziet u, dat is de wijze waarop u wilt handelen, het leven leven.

Nu, wij ontdekken dat deze Engel zei: “Ik zal het niet verbergen voor Abraham. Maar Ik zal u bezoeken volgens de tijd des levens.” En merk op dat Hij hem niet ‘Abram’ noemde, Hij noemde hem ‘Abraham’. Hoe wist Hij dat die naam veranderd was? Hij was Degene die het veranderde. Zeker. Merk op dat Hij nooit Saraï noemde, weet u, S-a-r-ai, Sara; “Waar is uw vrouw, Sara?” Hoe wist Hij dat hij gehuwd was? Hoe wist Hij dat hij een vrouw had en dat haar naam Sara was?
En Abraham zei: “Zij is in de tent achter U.”

----
Merk op, daar was het. Sara was in de tent; zij bleef daar binnen en gedroeg zichzelf. Abraham deed het onderhoud met deze Engelen. Nu, Hij zei: “Ik zal u bezoeken.”
En Sara luisterde. En zij lachte in zichzelf en zei: “Ik, een oude vrouw, zo oud als ik ben; en mijn heer daar ook oud en zeggen dat wij opnieuw lust zullen hebben als man en vrouw?” En zij lachte.
En de Engel met Zijn rug ernaar gekeerd, zei: “Waarom lachte Sara?”
Herinner, dat was het laatste teken dat het Zaad van... of Abraham zelf, die een type is van de Gemeente, ontving. Van al de andere tekenen die hij ontving, was dit het laatste voordat Sodom totaal vernietigd werd. Is dat juist? Het laatste teken!

----
Wat was het? God die Sara en Abraham gereedmaakt om de beloofde zoon te ontvangen. Hij toonde aan dat, na de manifestatie van deze Engelen van God, de Heilige Geest die Zijn laatste teken toonde, het volgende was dat dit sterfelijke onsterfelijkheid aanneemt en dat wij opgenomen worden in de lucht om de beloofde Zoon te ontmoeten, Abraham’s koninklijk Zaad. Glorie voor God! Halleluja! “Want wij zullen in een ogenblik veranderd worden, in een oogwenk, en zullen samen opgenomen worden om Hem te ontmoeten in de lucht. Zo zullen wij altijd met Hem zijn, de beloofde Zoon.” Halleluja!

Lees het volledige rekening in...
Jehovah-Jireh, Deel 2.

Door het geloof is Abraham, geroepen zijnde, gehoorzaam geweest, om uit te gaan naar de plaats, die hij tot een erfdeel ontvangen zou; en hij is uitgegaan, niet wetende, waar hij komen zou.

Hebreeën 11:8